Η Γεωργία Γρυλλάκη, η κορυφαία μαθήτρια φέτος στις Κυκλάδες (19.534 μόρια) αποκαλύπτει τα μικρά μυστικά της που της έδωσαν την πρωτεία και την οδηγούν στην Ιατρική σχολή – «Δεν περίμενα την πρωτιά, άλλωστε δεν έχει σημασία» – «Η μητέρα μου λειτούργησε ως οδηγός ταξί καθημερινά μεταφέροντάς με από την Ποταμιά στη Χώρα για το σχολείο και το φροντιστήριο»
Η πρωτιά στη Νάξο όσον αφορά τις επιδόσεις στην Γ’΄ Λυκείου είναι γένους θηλυκού. Και η παράδοση που έχει δημιουργεί όλα αυτά τα χρόνια, σπάνια σπάει. Και η Γεωργία Γρυλλάκη από την Ποταμιά έρχεται να επιβεβαιώσει φέτος τον κανόνα αυτό. Με 19.534 μόρια, όχι μόνο βρέθηκε στην κορυφή της Νάξου αλλά και στο σύνολο των μαθητών στις Κυκλάδες αποδεικνύοντας ότι στο ΓΕΛ Νάξου γίνεται πολύ καλή δουλειά και σε βάθος χρόνου… με μαθηματική ακρίβεια οδεύει προς την Ιατρική σχολή και δη των Αθηνών και για να φτάσει αυτή την επίδοση στις Πανελλαδικές εξετάσεις έγραψε: Φυσική 20, Χημεία 19,8, Βιολογία 19,6 και έκθεση 18,6 και μάλιστα ο βαθμός της στην έκθεση είναι ο 2ς ψηλότερος στο νησί… και όπως σημειώνει και η ίδια όπου την βρήκαμε στην Αθήνα σε μία προσπάθεια να χαλαρώσει μετά τις εξετάσεις «να πω την αλήθεια δεν περίμενα ότι θα ήμουν η καλύτερη στη Νάξο και στις Κυκλάδες. Ενημερώθηκα από τον διευθυντή μου κο Σκουλάτο και δεν το πίστεψα αρχικά. Οι πρωτιές άλλωστε δεν έχουν σημασία. Δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι θα ήμουν πρώτη. Αυτό που πιστεύω είναι στη καλύτερη δυνατή προετοιμασία και όλα μπορούν να συμβούν»
Νύχτα το διάβασμα
Η Γεωργία ζει στην Ποταμιά και σε καθημερινή βάση έρχονταν στην Χώρα της Νάξου με την μητέρα της σε ρόλο …οδηγού ταξί όπως λέει και η ίδια γελώντας «το δημοτικό το τελείωσα στην Ποταμιά, στη συνέχεια ήρθα στη Χώρα Νάξου για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και φέτος οφείλω πολλά στη μητέρα μου που είχε αναλάβει τις μετακινήσεις. Πέρυσι είχαμε λεωφορείο που μας εξυπηρετούσε….» Και με τη μητέρα να έχει αναλάβει την οργάνωση των μετακινήσεων, η ίδια είχε το δύσκολο έργο του να φέρει εις πέρας την αποστολή της «δεν είμαι από τους ανθρώπους που λατρεύουν την οργάνωση. Διάβαζα πάντα ανάλογα με τη διάθεσή μου και μου βγήκε. Δεν πίεσα τον εαυτό μου να διαβάσει όταν δεν ένιωθα ότι θα ήμουν παραγωγική. Οι καλύτερες ώρες για μένα όσον αφορά το διάβασμα ήταν από τις 10 το βράδυ έως τις 2 το πρωί. Και δεν δίστασα αρκετές φορές να διαβάσω ή να κάνω ασκήσεις την τελευταία στιγμή. Όταν δεν μπορούσα το άφηνα. Όμως, βασίστηκα πάνω στις συμβουλές των καθηγητών μου. Τους άκουγα προσεκτικά. Και βέβαια οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους γονείς μου οι οποίοι ήταν δίπλα μου και έδωσαν κι αυτοί τον δικό τους αγώνα και ένιωσα την αγωνία τους»
Από τη θεωρεία στην …ιατρική
Και επειδή η Γεωργία είναι παιδί της τελευταίας στιγμής και η απόφασή της να ακολουθήσει τις θετικές σπουδές ήρθε σχεδόν στο παραπέντε. «Κοιτάξτε ήμουν αναποφάσιστη πάντα σχετικά με το μέλλον μου. Στο Γυμνάσιο μου άρεσαν οι ανθρωπιστικές σπουδές και πέρυσι πήρα την απόφαση να ακολουθήσω τις θετικές επιστήμες. Μου άρεσε περισσότερο η Φαρμακευτική αλλά τελικά θα πάω στην Ιατρική. Φροντιστήριο για προετοιμασία ενόψει των Πανελλαδικών ξεκίνησα το καλοκαίρι πριν την Γ’ Λυκείου. Κι αυτό που σου δίνει το φροντιστήριο είναι η σιγουριά για την σωστότερη προετοιμασία». Πως είδε το σύστημα των Πανελλαδικών εξετάσεων; «Το γεγονός ότι φέτος είχαμε μόνο τέσσερα μαθήματα και όχι έξι όπως πέρυσι είχε το πλεονέκτημα ότι ήταν πιο ξεκούραστα. Και η αλήθεια είναι ότι δεν θα άντεχα έξι φορές το ίδιο άγχος. Άγχος βέβαια έως την ώρα που έπαιρνα τα θέματα, γιατί μετά, απλά έγραφα. Το σύστημα όπως ήταν φέτος μου αρέσει και νομίζω ότι είναι καλό»
Επόμενη ημέρα
Όσο για το μέλλον της; «Είμαι ευχαριστημένη για την επιλογή μου, αυτή της ιατρικής σχολής γιατί θεωρώ ότι είναι ένα πολύ σημαντικό λειτούργημα. Ελπίζω να ολοκληρώσω όσο γίνεται πιο γρήγορα τις σπουδές και στη συνέχεια να πάρω την ειδικότητα που μου αρέσει περισσότερο. Δεν σκέφτομαι το εξωτερικό ακόμη αν και δεν θα έλεγα όχι στη περίπτωση του μεταπτυχιακού. Ως αισιόδοξος άνθρωπος όμως θέλω να πιστεύω ότι τα πράγματα σύντομα θα αλλάξουν στην Ελλάδα και θα γίνουν καλύτερα. Και δεν αποκλείω κάποια στιγμή να γυρίσω στη Νάξο και να βοηθήσω τους συντοπίτες μου εδώ από τη θέση του γιατρού».
