Οι σκέψεις και οι προθέσεις του υπουργού Παιδείας κου Νίκου Φίλη σχετικά με το εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας επί …τάπητος. Τι σκέφτεται για τη πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, τι γίνεται με τις παρελάσεις και τα θρησκευτικά
Μάλλον πρέπει να μιλάμε για …παράδοση. Δεν εξηγείται αλλιώς η τάση που έχουν όλοι σχεδόν οι υπουργοί Παιδείας να προχωρούν σε αλλαγές στον τρόπο εκπαίδευσης των παιδιών με αποτέλεσμα οι μαθητές της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στη διάρκεια της …πορείας τους να βρίσκονται απέναντι σε συνεχόμενες και ριζικές αλλαγές. Από τον κανόνα αυτό δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση και ο Νίκος Φίλης. Ο νυν υπουργός Παιδείας που όπως όλα δείχνουν είναι διατεθειμένος να διαλύσει τα …πάντα. Και όταν λέμε τα πάντα το εννοούμε. Διαβάστε αρχικά τις σκέψεις του για την παρέλαση και τα θρησκευτικά, αλλά και την πρωινή προσευχή. Όπως αναφέρει πρόσφατο δημοσίευμα από το «Πρώτο Θέμα» θέλει μαθητική παρέλαση ύστερα από ψηφοφορία των µαθητών, µάθηµα των Θρησκευτικών «εµπλουτισµένο» µε κεφάλαια στο τέλος κάθε βιβλίου από άλλες θρησκείες και προαιρετική παρακολούθησή του από τη νέα σχολική χρονιά ενώ για την πρωινή προσευχή θα αποφασίζει η κάθε σχολική κοινότητα ξεχωριστά και ανάλογα με τα …πιστεύω της. Με δεδομένο δε ότι έως τον Οκτώβριο έχουμε αρκετό καιρό έχει ήδη ανοίξει η συζήτηση για αλλαγή της µορφής των παρελάσεων με τη πρώτη σκέψη να θέλει παρελάσεις μόνο σε μαθητικό επίπεδο και σε μικρές κοινωνίες… Όσο για το μάθημα των Θρησκευτικών; Θα παραμείνει ως υποχρεωτικό μόνο εάν αποκτήσει προσανατολισμό Θρησκειολογίας, σε αντίθετη περίπτωση, θα γίνει προαιρετικό, µόνο για όσους µαθητές το επιθυµούν.
Αλλαγές
Και περνάμε στα άλλα… Σαρωτικές αλλαγές στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και διορισμοί 20.000 δασκάλων και καθηγητών σε βάθος τριετίας, υπό την αίρεση της… τρόικας. Με δεδομένο λοιπόν ότι ολοκληρώνεται εντός Μαΐου η πρώτη φάση του Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία έχουμε τον Ιούνιο τις πρώτες νομοθετικές παρεμβάσεις… Τι έχει …κλειδώσει έως τώρα; Η μετατροπή όλων των Δημοτικών Σχολείων σε ολοήμερα, η κατάργηση των πολλών εξετάσεων στα Γυμνάσια και τα Λύκεια, η αναμόρφωση της τεχνολογικής εκπαίδευσης με καθιέρωση, κατά το γερμανικό μοντέλο, έτος μαθητείας και συγχωνεύσεις ειδικοτήτων Επαγγελματικών Λυκείων (ΕΠΑΛ) και Ινστιτούτων Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (ΙΕΚ), καθώς και η αλλαγή της δομής της εκπαίδευσης των παιδιών με ειδικές ανάγκες. Πόσο ρεαλιστικός είναι, όμως, ο στόχος μιας εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης όταν σήμερα οι ελλείψεις εκπαιδευτικών είναι τέτοιες που θέτουν σε κίνδυνο τη λειτουργία των σχολείων; «Είναι αλήθεια ότι το ζήτημα των διορισμών στον δημόσιο τομέα, με προτεραιότητα τους τομείς της Παιδείας και της Υγείας, βρίσκεται σε εκκρεμότητα και συναρτάται άμεσα από την πορεία της διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης με τους δανειστές», τονίζουν στην «Η» ανώτατα στελέχη του υπουργείου Παιδείας, εκφράζοντας πάντως αισιοδοξία για την τελική έκβασή του. Σημειώνουν δε, ότι σε κάθε περίπτωση θα γίνουν, αξιοποιώντας πόρους του ΕΣΠΑ και του τακτικού προϋπολογισμού, προσλήψεις αναπληρωτών εκπαιδευτικών που θα στελεχώσουν κατά προτεραιότητα την Ειδική Αγωγή, τα Δημοτικά Σχολεία και τα Σχολεία της Μέσης Εκπαίδευσης. Ειδικότερα, οι τέσσερις βασικές αλλαγές που θα «τρέξουν» από την επόμενη σχολική χρονιά (2016-2017) είναι οι εξής:
1. Αλλαγή στη δομή και το περιεχόμενο του Δημοτικού Σχολείου με την καθιέρωση ενός ενιαίου τύπου σχολείου με ολοήμερο πρόγραμμα. Στόχος, όπως έχει δηλώσει ο υπουργός Παιδείας, Νίκος Φίλης, θα είναι η «απογυμνασιοποίηση» του προγράμματος και η ενίσχυση της συναισθηματικής και παιδαγωγικής σχέσης δασκάλου και παιδιού. Οι επικριτές, ωστόσο, του εγχειρήματος υποστηρίζουν ότι το ολοήμερο πρόγραμμα στα Δημοτικά θα το «τρέχει» μόνο ένας δάσκαλος έως τις 2.00 μ.μ. και, ουσιαστικά, θα καταργηθεί το Ενιαίο Αναμορφωμένο Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα, το οποίο εφαρμόστηκε από το 2010 με επιτυχία, εισάγοντας στο Δημοτικό νέα γνωστικά αντικείμενα που απαιτούν την πρόσληψη πολλών ειδικοτήτων εκπαιδευτικών, όπως στο Γυμνάσιο.
2. Διεύρυνση του διδακτικού χρόνου στη Μέση Εκπαίδευση με την κατάργηση των πολλών εξετάσεων και τη «διευκόλυνση» της πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ειδικά για τα Λύκεια, στόχος είναι η ελάφρυνση των προγραμμάτων σπουδών, καθώς και η ενοποίηση των ειδικοτήτων των εκπαιδευτικών. Σήμερα, στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα υπάρχουν 117 ειδικότητες εκπαιδευτικών, οι οποίες μαζί με τις υποειδικότητες φθάνουν τις 157. Πρόκειται για «ρεκόρ» ειδικοτήτων εκπαιδευτικών, την ώρα που στη Γερμανία, για παράδειγμα, δεν ξεπερνούν τις 28.
3. Αναμόρφωση της τεχνολογικής εκπαίδευσης με την καθιέρωση, πιλοτικά από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο, 4ου έτους για τη Μαθητεία. Παράλληλα, θα επιχειρηθεί η σύνδεση της τεχνολογικής εκπαίδευσης με τις ανάγκες της παραγωγικής ανάπτυξης της χώρας, μέσα από τον περιορισμό ειδικοτήτων και τη δημιουργία νέων τομέων στα ΕΠΑΛ. Επίσης, θα γίνουν συγχωνεύσεις ειδικοτήτων ΙΕΚ και ειδικοτήτων ΕΠΑΛ που σήμερα αλληλεπικαλύπτονται.
4. Ανασχεδιασμός της εκπαίδευσης για παιδιά με ειδικές ανάγκες με στόχο τη μετάβαση σε ένα σύστημα που θα διέπεται από τις αρχές της ένταξης και της παροχής ίσων ευκαιριών στη μάθηση. Ωστόσο, τροπολογίες για την ειδική αγωγή τις οποίες κατέθεσε πριν από ένα μήνα το υπουργείο Παιδείας στη Βουλή εκτός εθνικού διαλόγου έχουν προκαλέσει, ήδη, την οξύτατη αντίδραση των εκπαιδευτικών που κάνουν λόγο για κατάργηση, ουσιαστικά, των τμημάτων ένταξης, αφού παιδιά με μαθησιακές ανάγκες «σπρώχνονται» στις ήδη υπερπληθείς σχολικές τάξεις. Υπό το βάρος των αντιδράσεων, το υπουργείο απέστειλε διευκρινιστική εγκύκλιο προς τις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης σχετικά με τη διαδικασία ίδρυσης τμημάτων ένταξης, ενώ στελέχη του διαβεβαίωναν ότι όχι μόνο δεν θα καταργηθούν, αλλά θα αυξηθούν.
Και τέλος, στις καλένδες η αλλαγή του συστήματος εισαγωγής στα ΑΕΙ λόγω κυρίως έλλειψη χρόνου… Αν και οι πρώτες σκέψεις για επαναφορά της βάσης του 10 για εισαγωγή των υποψηφίων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, πρόταση που έγινε από την αναπληρώτρια υπουργό Παιδείας κα Αναγνωστοπούλου …κάηκε.
Με πληροφορίες από Πρώτο Θέμα και Ημερησία
