Ζητείται γιατρός σε περιοχή της Νέας Ζηλανδίας με ετήσιες απολαβές στα 260.000 ευρώ αλλά δεν υπάρχει ούτε μία αίτηση (!!!!)
Εάν πρόσφεραν 260.000 ευρώ ως ετήσια μισθό, τέσσερις ημέρες εργασία την εβδομάδα και διακοπές για τρεις μήνες, τότε έχουμε την αίσθηση ότι θα είχαμε ουρές για την σχετική αίτηση συμπλήρωσης… Κι όμως… Η συγκεκριμένη θέση εργασίας που προσφέρεται σε γιατρό στη πόλη Τοκορόα, στο Βόρειο Νησί της Νέας Ζηλανδίας αφήνει αδιάφορους τους γιατρούς και προβληματίζει τον ιδιοκτήτη του ιατρείου που δεν ξέρει τι να κάνει για να δελεάσει τους συναδέλφους του.
Ο 61χρονος Βρετανός χειρουργός Αλαν Κένι ζει και εργάζεται στην πόλη των 13.600 κατοίκων, επί 30 χρόνια, αλλά, όπως δήλωσε στην εφημερίδα της Νέας Ζηλανδίας «New Zealand Herald», «έχει φτάσει στα όρια του» επειδή δεν έχει βοήθεια στο ιατρείο και παρόλο που επί δύο χρόνια αναζητά βοηθό και προσφέρει «γη και ύδωρ» κανείς δεν ενδιαφέρεται για την θέση. Ο γιατρός υποστήριξε ότι τα τελευταία χρόνια έχει αναγκαστεί να ακυρώσει τις διακοπές του και στο ιατρείο του έχει βοηθό μόνο την κόρη του, που είναι επίσης γιατρός (παθολόγος γα την ακρίβεια).
Όσο για την προσφορά που κάνει ο Dr Κένι σε όποιο γιατρό δεχθεί να εργαστεί δίπλα του είναι πραγματικά εντυπωσιακή. Ο γιατρός δίνει ετήσιο εισόδημα 268.000 ευρώ, το διπλάσιο από το μέσο εισόδημα ενός εργαζόμενου στην χώρα, εργασία μόνο τέσσερις ημέρες την εβδομάδα, τα Σαββατοκύριακα ελεύθερα και διακοπές τρεις μήνες κάθε χρόνο, ενώ ο τυχερός υποψήφιος, αν βρεθεί, δεν θα κάνει νυχτερινές βάρδιες. Ο ίδιος υποστήριξε ότι κατά καιρούς έχουν εργαστεί στο ιατρείο του γιατροί από το εξωτερικό, αλλά οι γιατροί από την χώρα αρνούνται να εργαστούν στην περιοχή, επειδή είναι απομονωμένη, με ελάχιστες εκπαιδευτικές ευκαιρίες, ελλιπή πρόσβαση στο διαδίκτυο και ελάχιστες κοινωνικές δραστηριότητες.
Ο Βρετανός γιατρός ανέφερε ότι στα βιβλία του έχει καταγεγραμμένη πελατεία 6.000 ασθενείς και η δουλειά του αυξάνεται καθημερινά, σε μια πόλη που η ανεργία έχει αγγίξει το 22%.
Όμως, η πόλη που περιγράφεται «ως μια πόλη πνιγμένη στην ομίχλη, που μπορεί κανείς να πάει στο σούπερ μάρκετ με τις πιτζάμες του και αν βγει λίγο πιο έξω να μυρίσει την μυρωδιά από το τοπικό εργοστάσιο παραγωγής χαρτιού», είναι εξαιρετικά δύσκολο να προσελκύσει τους νέους γιατρούς που έχουν σπουδάσει στην ιατρική σχολή του Όκλαντ και, συνήθως, προέρχονται από εύπορες οικογένειες της χώρας.
Με πληροφορίες από το «Πρώτο Θέμα»
