Ο Γιάννης Γαβαλάς ένας εκ των κορυφαίων σεφ στην Ελλάδα μας γνωρίζει μέσω του blog.discovergreece.com την πατρίδα του, την Ηρακλειά
Πρωτοπερπάτησα στην Ηρακλειά σε ηλικία 9 μηνών και μέχρι 22 ετών περνούσα Πάσχα και καλοκαίρια εκεί. Για μένα, η Ηρακλειά είναι άνοιξη, είναι καλοκαίρι. Είναι … ‘φτάνω στο νησί και βγάζω το ρολόι, κατεβάζω το διακόπτη, είμαι ελεύθερος’.
Η Ηρακλειά είναι ένας μικρός παράδεισος που κάνει πράξη την έννοια των διακοπών. Εκεί ο χρόνος σταμάτα, κυριολεκτικά. Σε αντίθεση με τη Σαντορίνη και τη Μύκονο, που εκπροσωπούν την κοσμοπολίτικη Κυκλαδίτικη εκδοχή των διακοπών, η Ηρακλειά (το μεγαλύτερο από τα τέσσερα νησιά των Μικρών Κυκλάδων) αποτελεί την εναλλακτική πρόταση. Στην Ηράκλεια αφήνεσαι στο χρόνο. Νιώθεις ελεύθερος. Έρχεσαι πιο κοντά στη φύση.
Ενταγμένη στο δίκτυο Φύση (Natura) 2000, είναι καταφύγιο άγριων πουλιών, διαθέτει 8 αριθμημένα μονοπάτια πεζοπορίας και έχει το 7ο σε μέγεθος σπήλαιο στην Ελλάδα. Αυτή η φύση υπήρξε άλλωστε και η αφορμή για να ασχοληθώ με τη φωτογραφία!
Βέβαια, σαν νησί της άγονης γραμμής (και λιγότερο αναπτυγμένο) διαθέτει μοναδικές παρθένες παραλίες με πεντακάθαρα γαλαζοπράσινα νερά που φλερτάρουν με τα απόκρημνα βράχια και το κυκλαδίτικο φως. Για μένα, αυτές οι αγαπημένες παραλίες είναι συνδεδεμένες με θύμησες από τα πρώτα ψαρέματα, τις πρώτες βουτιές και τους πρώτους έρωτες.
Παραλίες όπως ο Άγιος Γεώργιος, το Λιβάδι, ο Καρβουνόλακος, η Βορινή Σπηλιά και η Αλιμιά. Η τελευταία από αυτές, επιφυλάσσει για τους επισκέπτες scuba divers μία έκπληξη στο βυθό της: στον όρμο Αλιμιά, στο νοτιοδυτικό άκρο της Ηρακλειάς, σε βάθος όχι παραπάνω από 9 μέτρα, υπάρχει το ναυάγιο ενός αεροπλάνου τύπου ARADO AR196 που καταρρίφθηκε στη θαλάσσια περιοχή κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου.
Ευχάριστη έκπληξη αποτελεί το γεγονός ότι ένα τόσο μικρό νησί διαθέτει αξιοθέατα που μπορούν να σου κρατήσουν ζωντανό το ενδιαφέρον για τις μέρες παραμονής σου. Πρέπει κανείς να επισκεφθεί το Κάστρο στον οικισμό Λιβάδι, τον παλιό οικισμό Άγιο Αθανάσιο και να αναζητήσει τις επίκρουστες σπείρες.
Οι νησιώτες, άνθρωποι φιλόξενοι και φιλότιμοι, τιμούν την παράδοση τους τηρώντας τα ήθη και έθιμα του τόπου. Έτσι και στην Ηρακλειά έχουμε πανηγύρια στον κύκλο του χρόνου. Ξεχωρίζουν αυτά του Αγίου Γεωργίου το Πάσχα, της Παναγίας το Δεκαπενταύγουστο, του Αγίου Ιωάννη στις 29 Αυγούστου, το Πανηγύρι των Ταξιαρχών στις 8 Νοεμβρίου και του Αγίου Νεκτάριου στις 9 Νοεμβρίου. Αξιοσημείωτο είναι ότι κάθε πανηγύρι και γιορτή συνοδεύεται από εδέσματα που προσφέρουν οι πιστοί, αναλόγως την εποχή και τα προϊόντα του τόπου.
Αυτή η απλή συνήθεια της αξιοποίησης των προϊόντων στην εποχή τους, αποτέλεσε για μένα παράδειγμα και έγινε τρόπος ζωής. Τα αγαπημένα μου υλικά από το νησί είναι η ξινομυζήθρα, το μέλι, τα ψάρια και τα φρέσκα βότανα (θυμάρι, δεντρολίβανο, θρούμπι).
Στο Bakalo στη Μύκονο, που είναι ενταγμένο στο Aegean Cuisine, υπάρχουν προϊόντα από 9 κυκλαδονήσια με τα οποία δημιουργώ πιάτα όπως: μους ξινομυζήθρας Ηρακλειάς με σάλτσα σύκο και ρακόμελο Αμοργού, Κυκλαδίτικη τυροκουλούρα με γραβιέρα Νάξου, κεφαλοτύρι Ίου και κοπανιστή Μυκόνου, και φάβα Σαντορίνης με σιγομαγειρεμένη χοίρινη pancetta, λιαστή ντομάτα και κάπαρη Τήνου.
Φυσικά, από τις αγαπημένες μου ασχολίες στο νησί είναι να βρίσκω προϊόντα και να τα μαγειρεύω. Είτε είναι ψάρια, είτε είναι σαλιγκάρια, είτε είναι χόρτα ή οτιδήποτε άλλο στην εποχή του.
Αγαπημένο πιάτο — εκτός από τις λατρεμένες τηγανητές πατάτες με αυγά της γιαγιάς — είναι τα σαλιγκάρια (καραβόλους) στιφάδο ή με ρύζι.
Είναι αυτά τα προϊόντα με τα οποία μεγάλωσα, είναι αυτές οι γευστικές μνήμες που με συνοδεύουν και χαρακτηρίζουν την κουζίνα μου ως ρεαλιστική, βιωματική αλλά κυρίως ως Κυκλαδίτικη!
Πηγή: blog.discovergreece.com
