Είναι βράδυ 26ης Σεπτεμβρίου 2000. Η Ρούλα (Σταυρούλα) Μπαϊράμη επιστρέφει στη Νάξο με το «Εξπρές Σάμινα», πέντε μηνών έγκυος. Το πλοίο προσκρούει στις “Πόρτες” έξω από την Πάρο. Σκοτάδι. Κλίση. Πανικός. «Δεν ακούστηκε καμία ανακοίνωση», θυμάται — ένα παιδικό σωσίβιο, μια προσευχή προς την Παναγία και το άλμα στη θάλασσα. Λίγο μετά, ένα καΐκι από την Πάρο γίνεται «σαν από μηχανής θεός» και τη βγάζει ζωντανή στην ακτή.
«Κοίταζα τα φώτα της Πάρου και έλεγα: “Παναγιά μου, βοήθησέ μας”. Έπεσα στη θάλασσα — εγώ και το μωρό.»
Οι στιγμές που δεν σβήνουν
-
Στην καμπίνα: λήξη φώτων, κρότος, «σηκωθείτε, κάτι έγινε».
-
Στο σαλόνι: αναστάτωση, σπασμένες καρέκλες, ένα παιδικό σωσίβιο από φαντάρο.
-
Στα καταστρώματα: νερά που ανεβαίνουν, κλίση που μεγαλώνει, καμία καθοδήγηση.
-
Στη θάλασσα: 8 μποφόρ, αντικείμενα να επιπλέουν, μόνη — μέχρι που φάνηκε το καΐκι.
-
Στην Πάρο: κουβέρτες, ρούχα, ανοιχτά σπίτια. Την επομένη, ο υπέρηχος καθησυχάζει: μητέρα και μωρό καλά.
Η επόμενη μέρα — και η επόμενη ζωή
Με μουδιασμένη καρδιά ξαναμπαίνει σε πλοίο για να γυρίσει στη Νάξο: «Όταν ζεις σε νησί, αν δεν μπεις στο καράβι, δεν μπορείς». Λίγους μήνες μετά γεννιέται η Μαρία — «πήρε το όνομα της Παναγίας».
Σήμερα, 25 χρόνια μετά, η Ρούλα καμαρώνει την κόρη της, πτυχιούχο Νομικής. Θυμάται τον φαντάρο που της φόρεσε σωσίβιο και αναρωτιέται αν τα κατάφερε — μήπως ήταν ο ήρωας Βασίλης Ραχούτης; Κανείς δεν ξεχνά.
«Οι στρατιώτες μας βοήθησαν. Κι οι ψαράδες της Πάρου — αυτοί οι άνθρωποι μάς έσωσαν.»
Ήχοι από τη μνήμη
Η μαρτυρία της Σταυρούλας Μπαϊράμη ακούστηκε στη Ραδιοφωνία Κυκλάδων 101,3 και στην εκπομπή “Cyclades On Air” — μια αφήγηση που πονά αλλά και θεραπεύει, γιατί δίνει πρόσωπο στη μνήμη και νόημα στο «Ποτέ ξανά».
#ExpressSamina #Μνήμη #Πάρος #Νάξος #SurvivorStories #ΠοτέΞανά #CycladesOnAir
