Τα «Καπετανέικα του Κώστα Γουζέλη» συμπληρώνουν φέτος εννέα χρόνια και επιστρέφουν με την ίδια αγάπη για τη θάλασσα, τους καραβοκύρηδες και την αυθεντική ναυτική κληρονομιά.
Από το 2017, όταν περισσότερα από 30 πληρώματα γέμισαν το λιμανάκι της Νάουσας για να τιμήσουν τον φίλο τους, η γιορτή καθιερώθηκε ως σημείο αναφοράς για τα ξύλινα σκάφη και τους ανθρώπους τους. Φέτος, με επίκεντρο τους ίδιους τους καπετάνιους και τα σκαριά τους, το πρόγραμμα δίνει έμφαση στην ελευθερία του αρμενίσματος και στη συλλογική εμπειρία, διατηρώντας ζωντανό τον θεσμό που συνδέει το σήμερα με τη θαλασσινή μνήμη του τόπου.
Ολόκληρη η ανάρτηση στα social media
Πέρασαν 8 χρόνια από τον Σεπτέμβριο του 2017 όπου περισσότερα από 30 πληρώματα συγκεντρώθηκαν για να τιμήσουν τον φίλο τους Κώστα Γουζέλη γεμίζοντας το αγαπημένο του Λιμανάκι της Νάουσας με τα ξύλινα σκάφη τους, κι εμάς, με δάκρυα συγκίνησης από εικόνες μιας ξεχασμένης ναυτικής Ελλάδας.
Χρόνια οκτώ, όμως Καπετανέικα έξι αφού για δύο χρονιές μας είχαν απαγορεύσει τις συναθροίσεις. Άνθρωποι, ήθη, τουρισμός, ζουλάμε τα πράγματα να χωρέσουν στο χρόνο…όλα έχουν αλλάξει.
Έχει χαθεί η ανεμελιά, το νοιάξιμο, η κουρσέβα. Να μας συγχωρήσετε, μα τα Καπετανέικα είναι μια γιορτή στη θάλασσα.
Για τους καραβοκύρηδες μια μάζωξη και για εμάς να θαυμάζουμε τα σκάφη τους.
Όλα αυτά τα χρόνια η πίεση ήταν μεγάλη για την επιτυχία της γιορτής, ο χρόνος που αφιερώσαμε στους καλεσμένους μας ελάχιστος και οφείλουμε μία συγγνώμη για αυτό. Εφέτος θα προσεγγίσουμε διαφορετικά, τροποποιώντας το πρόγραμμα και θέτοντας στο επίκεντρο εκείνους.
Θα καλωσορίσουμε λοιπόν τα σκάφη όπως πάντα την Παρασκευή στο Καταφύγιο της Νάουσας, και λίγο πριν σκοτεινιάσει θα προβληθεί η ταινία “Ναυαγός στην Αμοργό” του Νίκου Καρακώστα, (τρεχαντήρι αφίσας “Αλκμήνη”), φίλου του Κώστα και πρωτεργάτη των Καπετανέικων.
Στον ίδιο χώρο μετά την προβολή θα ακολουθήσει η γιορτή.
Φέτος δεν θα σερβιριστεί φαγητό από εμάς. Είθισται σε τέτοιες γιορτές όλοι να φέρνουν το μεζέ τους. Ανταμώνουμε, κερνάμε και μας κερνούν.
Ο λόγος που γίνεται η γιορτή την Παρασκευή είναι ώστε:
Το Σάββατο, καιρού επιτρέποντος, τα σκάφη να αποπλεύσουν χωρίς πίεση νωρίς το μεσημέρι και να ανοίξουν τα πανιά τους στον κόλπο της Νάουσας για όσο χρόνο θέλουν χωρίς βιασύνη να προλάβουν τη βραδυνή γιορτή. Είναι η δική τους μέρα! Θα αρμενίζουν ελεύθερα, ορατά από τη Νάουσα.
Η απόφαση αυτή είναι συνειδητή και ευελπιστούμε να μας τιμήσουν περισσότερα σκάφη καθώς η διαφύλαξη του θεσμού, είναι σημαντικότερη από την προσθήκη ενός ακόμη πανηγυριού στη λίστα των δεκάδων του νησιού μας.
Όσο υπάρχουν ξύλινα σκαριά θα υπάρχουν τα “Καπετανέικα του Κώστα Γουζέλη”
