Η εικόνα που αποτυπώνεται στα στοιχεία του υπουργείου Παιδείας είναι αποκαρδιωτική: το νέο σχολικό έτος 2025-2026 θα βρει 714 σχολικές μονάδες σε ολόκληρη τη χώρα με κατεβασμένα ρολά, καθώς δεν υπάρχουν μαθητές για να λειτουργήσουν. Ένας αριθμός που χρόνο με τον χρόνο αυξάνεται, αποτυπώνοντας με δραματικό τρόπο το μέγεθος του δημογραφικού προβλήματος.
Μόνο στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, μέσα σε επτά χρόνια, χάθηκαν 111.388 μαθητές. Από τους 599.046 που φοιτούσαν στα δημοτικά το 2018-2019, φέτος θα περάσουν τις πύλες μόλις 488.018. Αντίστοιχα, στα νηπιαγωγεία ο αριθμός μειώθηκε από 139.474 σε 136.921, παρότι η δίχρονη προσχολική αγωγή έχει «ενισχύσει» τον αριθμό εγγραφών.
Οι αριθμοί πίσω από το πρόβλημα
-
Το 2018-2019 δεν λειτούργησαν 247 δημοτικά· φέτος ο αριθμός εκτοξεύεται στα 319.
-
Στα νηπιαγωγεία, τα «λουκέτα» αυξήθηκαν από 312 σε 355 μέσα στην ίδια περίοδο.
-
Στη δευτεροβάθμια, κυρίως σε γυμνάσια, αυξάνονται οι αναστολές λειτουργίας, αν και τα λύκεια παραμένουν πιο «ανθεκτικά» λόγω συγκέντρωσης μαθητών από περισσότερα χωριά και περιοχές.
Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι ότι το πρόβλημα δεν περιορίζεται στα ορεινά και απομονωμένα χωριά ή τα μικρά νησιά. Ακόμη και στην Αττική, για το 2025-2026 θα μείνουν κλειστά 77 σχολεία λόγω έλλειψης μαθητών.
Τι σημαίνει το «λουκέτο»
Ένα σχολείο τίθεται σε αναστολή όταν οι μαθητές του είναι λιγότεροι από 15. Η αναστολή διαρκεί για τρία χρόνια και εάν στο μεταξύ δεν συμπληρωθεί ο απαιτούμενος αριθμός, τότε η μονάδα διαγράφεται οριστικά από τον σχολικό χάρτη. Μοναδική εξαίρεση αποτελούν τα μειονοτικά σχολεία, τα οποία παραμένουν σε αναστολή χωρίς να κλείνουν.
Η συνέπεια για τις οικογένειες είναι σοβαρή: παιδιά αναγκάζονται να διανύουν δεκάδες χιλιόμετρα για να φτάσουν στο πλησιέστερο σχολείο – σε κάποιες περιπτώσεις έως και 80 χλμ. καθημερινά – ή οι γονείς να μετακινηθούν μόνιμα για να εξασφαλίσουν τη φοίτηση των παιδιών τους.
Παιδαγωγικό δίλημμα
Η συρρίκνωση του μαθητικού πληθυσμού ανοίγει και τη συζήτηση για το αν είναι παιδαγωγικά ορθό να διατηρούνται τα ολιγοθέσια σχολεία. Όπως επισημαίνει η καθηγήτρια του ΕΚΠΑ, Αλεξάνδρα Ανδρούσου, «η διατήρηση τέτοιων σχολείων απαιτεί τεράστια επένδυση και εκπαιδευτικούς με εξειδίκευση στο να δουλεύουν με παιδιά διαφορετικών ηλικιών».
Παρά τις δυσκολίες, πολλοί θεωρούν πως η διατήρηση των σχολείων αυτών είναι κρίσιμη για τη συνοχή των τοπικών κοινωνιών. Άλλωστε, κάθε χαμένο σχολείο σημαίνει και ένα ακόμη βήμα προς την ερήμωση της υπαίθρου.
Με πληροφορίες από τη σελίδα kathimerini.gr
#Δημογραφικό #Σχολεία #Εκπαίδευση #Μαθητές #Παιδεία #Ελλάδα
