Μια έκρηξη σε μετασχηματιστή. Μια βλάβη απέναντι από το ταχυδρομείο. Και ένας άνθρωπος, σκαρφαλωμένος σε μια κολώνα του ΔΕΔΔΗΕ, παλεύει μέσα σε λίγα λεπτά να επαναφέρει το ρεύμα σε ολόκληρη τη Χώρα. Η σκηνή δεν είναι κινηματογραφική, είναι αληθινή. Είναι Νάξος, καλοκαίρι 2025.
Το τοπικό δίκτυο ηλεκτροδότησης του νησιού, ιδίως στην ευρύτερη περιοχή του δημαρχείου, μοιάζει με κουρασμένο πολεμιστή: παλιό, επιβαρυμένο, υπερφορτωμένο. Οι ενεργοβόρες αφαλατώσεις, ζωτικές για την υδροδότηση, στηρίζονται στους ίδιους μετασχηματιστές που προσπαθούν να κρατήσουν αναμμένες τις λάμπες, τα ψυγεία και τα air condition κατοίκων και επισκεπτών. Το αποτέλεσμα; Ηλεκτρικές βλάβες όλο και συχνότερες.
Πριν από λίγες μέρες είχαμε έκρηξη σε έναν μετασχηματιστή. Χθες ήταν ο διπλανός. Σήμερα μπορεί να είναι άλλος. Όμως υπάρχει κάτι σταθερό σε αυτή την αβεβαιότητα: οι άνθρωποι του ΔΕΔΔΗΕ. Εκείνοι που χωρίς μεγάλα λόγια, χωρίς φωτογραφικά φλας, ανεβαίνουν στις κολώνες. Μέσα στο σκοτάδι, με ένα φακό, ένα κράνος και μια ψυχή γεμάτη επαγγελματισμό.
Ο Μιχάλης Φραγκίσκος με μία ανάρτησή του περιγράφει αυτή την πραγματικότητα, μεταφέροντας μια σκηνή που πολλοί έχουμε δει αλλά λίγοι καταγράφουμε: «Σε λιγότερα από 5 λεπτά, ένας τεχνικός σκαρφαλωμένος στις κολώνες, με κίνδυνο της ζωής του, παλεύει να βρει τη βλάβη». Και συνεχίζει: «Ευτυχώς υπάρχουν οι εργαζόμενοι, αλλά δεν μπορούμε να στηριζόμαστε στον ηρωισμό τους. Κάτι συμβαίνει στο σύστημα».
Και έχει απόλυτο δίκιο. Γιατί το ζήτημα δεν είναι μόνο τεχνικό – είναι βαθιά πολιτικό και κοινωνικό. Δεν είναι δυνατόν ένα νησί που καλωσορίζει χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο, να εξαρτάται από ένα δικτυακό σύστημα δεκαετιών. Δεν είναι δυνατόν να ζητάμε από τους τεχνικούς του ΔΕΔΔΗΕ να βάζουν τη ζωή τους σε κίνδυνο καθημερινά, επειδή το δίκτυο δεν εκσυγχρονίζεται.
Οι «εναερίτες» του ΔΕΔΔΗΕ δεν είναι αόρατοι ήρωες. Είναι οι άνθρωποι που κάθε φορά που πέφτει το ρεύμα, το φως στο σπίτι μας γίνεται ξανά δεδομένο. Και αυτό δεν πρέπει ποτέ να το ξεχνάμε.
Σε μια Νάξο που διψά για ανάπτυξη και υποδομές, ας αρχίσουμε να επενδύουμε πρώτα σε εκείνους που τη φωτίζουν. Κυριολεκτικά.