«Μικρή αλλά ουσιαστική γιορτή περιβαλλοντικής συνείδησης», χαρακτηρίζει ο Λεωνίδας Μαγκανάρης τη δράση καθαρισμού τεσσάρων παραλιών της Νάξου, το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, σημειώνοντας με νόημα την απουσία του κινήματος “Save the Naxos Beaches Now”.
Θίγοντας ζητήματα συνέπειας, εθελοντισμού και μικροπολιτικής εργαλειοποίησης της περιβαλλοντικής ευαισθησίας, ο ίδιος δηλώνει σε προσωπική του ανάρτηση στα social media, πως δεν ανήκει σε κανένα «μαντρί».
«Το φιλότιμο δεν γράφεται με hashtags», υπογραμμίζει, αφήνοντας αιχμές για όσους επιλέγουν την οθόνη αντί της πράξης. Για τον ίδιο, η προστασία του φυσικού πλούτου του νησιού είναι υπόθεση κοινή, πέρα από κόμματα και καμπάνιες.
Αναλυτικά, η τοποθέτησή του στη προσωπική του σελίδα στα social media με τίτλο “Το Κίνημα των Απόντων – ή αλλιώς, “Καθάρισαν” οι Πέντε και οι Οκτώ Χιλιάδες Ξεκουράζονταν”
“Το περασμένο Σαββατοκύριακο, η Νάξος έζησε μια μικρή αλλά ουσιαστική γιορτή περιβαλλοντικής συνείδησης. Ο Δήμος – ναι, ο συχνά στοχοποιημένος Δήμος – οργάνωσε καθαρισμούς σε τέσσερις παραλίες: Αϊ Γιάννηδες, Γρότα, Άγιο Γεώργιο και Αγιασσό. Παράλληλα, πραγματοποιήθηκαν ενημερωτικές ημερίδες και διανεμήθηκαν γάντια, σακούλες και υλικά, με στόχο την ουσιαστική συμμετοχή των πολιτών σε ένα κοινό καλό: την προστασία του φυσικού μας πλούτου.
Μαζί με τον Δήμαρχο και μέλη της δημοτικής διοίκησης, παρόντες ήταν – όπως πάντα – οι γνωστοί πέντε. Οι άνθρωποι που δεν μιλούν πολύ, δεν επιδιώκουν φωτογραφίες, δεν κρατούν πανό, ούτε κομματική ταυτότητα. Δεν περιμένουν αμοιβή, ούτε τίτλους. Κρατούν μόνο σακούλες και αξιοπρέπεια.
Και ξέρετε ποιοι δεν εμφανίστηκαν;
Τα 8.000 μέλη του “Save the Naxos Beaches Now”.
Αυτοί που δηλώνουν ενεργοί, αγανακτισμένοι, ανήσυχοι. Αυτοί που δημοσιεύουν με πάθος, σχολιάζουν με ένταση, πατούν like και share πιο γρήγορα κι απ’ ό,τι φυσάει το μελτέμι.
(Όχι ότι δεν υπάρχουν λόγοι για αγανάκτηση…) Αλλά στα δύσκολα, στα πραγματικά, στα χειροπιαστά — σιωπή. Καμία παρουσία. Καμία συμμετοχή.
Με απορία — και λύπη — διαπιστώσαμε την πλήρη απουσία του Κινήματος από τις δράσεις.
Μήπως οι συγκεκριμένες παραλίες δεν θεωρήθηκαν «αρκετά δημοκρατικές» για να αξίζουν καθαρισμό;
Μήπως η εθελοντική προσφορά σταμάτησε να θεωρείται σημαντική όταν δεν συνοδεύεται από πολιτική ταμπέλα ή κάμερα τηλεοπτικού συνεργείου;
Και ας μιλήσουμε ανοιχτά:
# Μήπως αυτό το Κίνημα έχει πια καπελωθεί;
# Μήπως από αυθεντική περιβαλλοντική πρωτοβουλία έχει μετατραπεί – ή μετατραπεί σκόπιμα – σε εργαλείο πολιτικής πίεσης, προσωπικής προβολής ή ακόμα και κομματικής στρατηγικής;
# Μήπως η αγωνία για τις παραλίες έγινε αφορμή για πολιτική επιβίωση;
Για όσους γνωρίζουν ανατρέξτε στην αρχή του Κινήματος. Δείτε πώς ξεκίνησε και πού έχει φτάσει.
Θα βρείτε ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις. Και αξίζει να τα ψάξετε.
Προσωπικά, το δηλώνω ξανά και ξανά:
Δεν ανήκω σε πολιτικό μαντρί.
Δεν στοιχίζομαι πίσω από τη γραμμή κανενός κόμματος.
Η συνείδησή μου είναι καθαρή. Και οι παραλίες μου θέλω να είναι το ίδιο.
Αν κάποιοι προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν το “Κίνημα των Παραλιών” ως μοχλό προβολής, μικροπολιτικής ή ψηφοθηρίας — ας κάνουν στην άκρη.
Ας αφήσουν τον χώρο σε εκείνους που συνεχίζουν να νοιάζονται πραγματικά.
Γιατί η Νάξος αξίζει καλύτερα.
Γιατί το περιβάλλον ανήκει σε όλους — όχι στα κόμματα.
Και γιατί ήρθε η ώρα όλοι οι πολίτες, πέρα από ιδεολογίες και παρατάξεις, να σταθούμε μαζί για το κοινό καλό.
Το καλό του νησιού μας. Το καλό όλων μας.
Γιατί το φιλότιμο δεν γράφεται με hashtags.
Και η αγάπη για τον τόπο δεν μετριέται σε exit polls”.
