«Τα νησιά μας πλημμυρίζουν από τουρίστες, μα αδειάζουν από γιατρούς. Όσο ο ήλιος της Ελλάδας φωτίζει τις παραλίες, άλλο τόσο σκοτεινιάζει η πραγματικότητα για το δημόσιο σύστημα υγείας των νησιών.»
Αυτή είναι η παράδοξη εικόνα που καταγράφεται ήδη από τις πρώτες μέρες του φετινού Μαΐου, σύμφωνα με όσα καταγγέλλουν κάτοικοι και επαγγελματίες της Κω, της Ψερίμου και της Ανάφης. Η τουριστική κίνηση εκτοξεύεται, με πληρότητες που θυμίζουν Ιούλιο, όμως οι ανάγκες των ντόπιων —και πλέον και των επισκεπτών— σε ιατρική περίθαλψη μένουν ακάλυπτες.
Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Στην Κω, όπως αναφέρουν οδηγοί του ΚΤΕΛ, δεν έχει υπάρξει άλλη χρονιά με τόσο τουρισμό τόσο νωρίς. Η Ψέριμος, νησί με μόλις 20 μόνιμους κατοίκους, δέχεται καθημερινά πλήθος τουριστών μέσω «πειρατικών» καραβιών που φεύγουν από την Κω. Και στην Ανάφη των 220 κατοίκων, οι πρώτοι τουρίστες από Ευρώπη και Λατινική Αμερική έχουν ήδη φτάσει.
Ωστόσο, πίσω από τα χαμόγελα των τουριστών, ένα άλλο μέτωπο «καίει»: αυτό της υγείας. Παρά την αύξηση μισθού (έως και 2.100 ευρώ/μήνα) και το πριμ για τις άγονες περιοχές, οι γιατροί δεν πηγαίνουν στα νησιά. Όχι επειδή δεν θέλουν. Αλλά επειδή… δεν έχουν πού να μείνουν.
Τα ενοίκια στις τουριστικές περιοχές είναι εξωπραγματικά και η κατάσταση θυμίζει… Ίμπιζα. «Ζούμε το ίδιο ακριβώς πρόβλημα», λέει νεαρό ζευγάρι Ισπανών που ταξίδεψε στην Ανάφη για πιο οικονομικές διακοπές. «Στην Ίμπιζα δεν βρίσκεις σπίτι ούτε για τους γιατρούς, ούτε για τους δασκάλους. Οι ιδιοκτήτες προτιμούν να τα νοικιάζουν σε τουρίστες, ακόμη και με… εξώσεις.»
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οικονομικό. Είναι κυρίως πολιτικό.
Όπως λένε κάτοικοι της Κω, ο δήμος διαθέτει κενά κτίρια —όπως το παλιό κτίριο της ταξιαρχίας— τα οποία μένουν ανεκμετάλλευτα. Θα μπορούσαν, όπως λένε, να μετατραπούν σε κατοικίες για υγειονομικούς και εκπαιδευτικούς, δίνοντάς τους κίνητρο να μείνουν και να υπηρετήσουν στις τοπικές κοινότητες.
Γιατί τι νόημα έχει ο τουρισμός, αν δεν υπάρχει γιατρός να σε φροντίσει;
Τι νόημα έχει η ανάπτυξη, αν δεν αγκαλιάζει τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας;
Στο τέλος της ημέρας, ο τουρισμός δεν είναι μόνο έσοδα και εικόνες στο Instagram. Είναι άνθρωποι. Και οι άνθρωποι χρειάζονται περίθαλψη, ασφάλεια και ποιότητα ζωής.
Ήρθε η ώρα η πολιτεία —και οι δήμοι— να ακούσουν το αυτονόητο: χωρίς υγειονομική κάλυψη, τα νησιά μας δεν μπορούν να «ανθίσουν» — όσο όμορφα κι αν είναι.
