Από πανέμορφες μεσαιωνικές πόλεις και οχυρωμένες εκκλησίες, μέχρι ζωγραφισμένα μοναστήρια και καταπράσινα δάση, η Ρουμανία είναι ένα ανεξερεύνητο «κουτί με εκπλήξεις» για τον Έλληνα ταξιδιώτη.
Φαίνεται δύσκολο να ξεκινήσει κανείς ένα άρθρο για τη Ρουμανία χωρίς να αναφέρει τον Δράκουλα. Η σκιά του πιο διάσημου βρικόλακα στον κόσμο καλύπτει μεγάλο μέρος της εικόνας της χώρας, ιδιαίτερα όταν η λέξη «Τρανσυλβανία» ακολουθεί στη συζήτηση. Δεν φταίει μόνο ο Μπραμ Στόκερ.
Οι ρουμανικές τουριστικές αρχές έχουν αξιοποιήσει τη «μυθολογία του Δράκουλα» με εντυπωσιακή επιτυχία, γεμίζοντας τα ταμεία τους με έσοδα από επισκέπτες σε σημεία όπως το κάστρο του Μπραν —το υποτιθέμενο σπίτι του κόμη.
Αλλά η Ρουμανία είναι πολύ περισσότερα από τον Δράκουλα. Είναι ένας πολιτισμικός θησαυρός στο σταυροδρόμι της χριστιανικής Ευρώπης και της Ανατολής, με μεσαιωνικές πόλεις που συναγωνίζονται σε γοητεία αυτές της Κεντρικής Ευρώπης, με δάση όπου ζουν πάνω από 6.000 αρκούδες, και με μια κουλτούρα βαθιά επηρεασμένη από τη συνύπαρξη Δύσης και Ανατολής.
Η είσοδος στη χώρα γίνεται κυρίως μέσω Βουκουρεστίου, μιας πρωτεύουσας λιγότερο γραφικής αλλά ενδιαφέρουσας. Ένας περίπατος στην οδό Βικτοριέι, επίσκεψη στο τεράστιο Παλάτι του Κοινοβουλίου —το δεύτερο μεγαλύτερο πολιτικό κτίριο στον κόσμο— και στις μικρές ορθόδοξες εκκλησίες, όπως η εκκλησία του Σταυροπόλεος, δίνουν μια πρώτη γεύση.
Στη χώρα του Δράκουλα
Στη συνέχεια, αξίζει η διαδρομή προς τα βόρεια, στην Τρανσυλβανία, με πρώτη στάση στο κάστρο Πελές στη Σινάια —ένα από τα πιο πρωτοποριακά βασιλικά παλάτια της Ευρώπης τον 19ο αιώνα. Από εκεί, η πορεία συνεχίζει προς την Μπρασόβ, μια από τις επτά σαξονικές πόλεις της Ρουμανίας. Η Πιάτσα Σφατουλούι και η «Μαύρη Εκκλησία» θυμίζουν περισσότερο αυστριακή ή γερμανική πόλη παρά χώρα της Βαλκανικής.
Ακολουθούν οι πόλεις Σίμπιου και Σιγκισοάρα, πραγματικά «κοσμήματα» με καλοδιατηρημένα ιστορικά κέντρα, λιθόστρωτους δρόμους, πύργους και πλατείες γεμάτες ζωή. Στη Σιγκισοάρα γεννήθηκε ο Βλαντ Τσέπες, γνωστός και ως Δράκουλας —αν και το κάστρο του Μπραν, το πιο τουριστικό αξιοθέατο, δεν είχε καμία σχέση με τη ζωή του.
Πέρα από τον τουριστικό μύθο, στην Τρανσυλβανία ξεχωρίζουν οι οχυρωμένες εκκλησίες, έργα των Σαξόνων αποίκων του 12ου αιώνα. Από τις πάνω από 150, επτά έχουν χαρακτηριστεί μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς από την UNESCO. Ξεχωρίζουν οι εκκλησίες του Πρεζμέρ και του Μπιερτάν, εντυπωσιακές για τα τείχη, τους πύργους και την ιστορική τους σημασία.
Στο βορειοανατολικό άκρο της χώρας, η περιοχή Βουκοβίνα φιλοξενεί έναν μοναδικό θησαυρό: τα ζωγραφισμένα μοναστήρια, όπως αυτό του Βορονέτ, με εξωτερικούς τοίχους γεμάτους βυζαντινές τοιχογραφίες ηλικίας έως και 500 ετών. Το κάθε μοναστήρι έχει το δικό του κυρίαρχο χρώμα —μπλε στο Βορονέτ, κίτρινο στη Μολντοβίτα, κόκκινο στο Ουμόρ— και όλα μαζί συνθέτουν ένα μοναδικό σκηνικό τέχνης και πίστης.
Αυτό το ταξίδι 8-10 ημερών είναι μόλις η αρχή. Η Μαραμουρές, οι πόλεις Τιμισοάρα και Κλουζ, το Δέλτα του Δούναβη, τα Καραπάθια όρη —όλα μαρτυρούν ότι η Ρουμανία είναι ένας προορισμός που αξίζει πολλές επιστροφές.
Γιατί η Ρουμανία, όσο και αν την περιορίζουν στον Δράκουλα, είναι μια χώρα που ξεχειλίζει από πραγματική μαγεία.
