Δάκρυα λύπης κυλούν στα πρόσωπα των παλιών χωραϊτών και δη αυτών που έζησαν στη περιοχή του Νιο Χωριού στη πόλη της Νάξου Ο λόγος; Το άκουσμα της είδησης, τις πρώτες πρωινές ώρες της Κυριακής (30 Μαρτίου) ότι έφυγε από τη ζωή ο Μιχάλης Βαλέτας. Ο αγαπημένος φούρναρης, που έζησε για δεκαετίας στη μικρή πλατεία πίσω από τον Ιερό Ναό Παντανάσσης Νάξου…
Ο φούρναρης που μεγάλωσε σχεδόν τέσσερις γενιές Ναξιωτών με τα υπέροχα αρτοκατασκευάσματά του, με τον πάλαι πότε ξυλόφουρνο αλλά και τις αλλαγές που είδε να περνούν από τα μάτια του πριν παραδώσει τη σκυτάλη στο γιο και τον εγγονό του… Μην ξεχνάμε ότι η Νάξος και δη η πόλη είχε αρκετούς ξυλόφουρνος πριν από χρόνια, σήμερα όμως υπάρχει μόνο ένας… Να σημειώσουμε ότι η εξόδιος ακολουθία θα γίνει αύριο Δευτέρα 31 Μαρτίου στις 3 το μεσημέρι στον Ιερό Ναό Παντανάσσης Νάξου.
Τα φρύγανα, τα ξύλα και το μοσχομυριστό ψωμί από τους φούρνους της Νάξου του “χθες”
Ο Στράτος Φουτάκογλου – γείτονας του εκλιπόντος – μέσα από τη προσωπική του σελίδα μας δίνει μικρές ιστορίες και αναμνήσεις από τον Μιχάλη Βαλέτα…
“Καλό ταξίδι αγαπητέ μας Μιχάλη Βαλέτα. Αγαπητέ γείτονα και φούρναρη της γειτονιάς μας που κράτησες ζωντανή την παράδοση μέχρι πρόσφατα, λειτουργώντας το φούρνο που κληρονόμησες από τον πατέρα σου, με τον παραδοσιακό τρόπο, καίγοντας ξύλα και φρύγανα.
Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τον καλοχάρο χαρακτήρα σου και την παιδική αθωότητα που σε διέκρινε. Ήσουν ένας αξιαγάπητος Χωραΐτης και οι ευχές όλων μας όσων σε γνωρίσαμε θα σε συνοδεύουν στην τελευταία σου κατοικία. Θα μας λείπεις Μιχάλη.
Θα μείνουν στο μυαλό μας οι εικόνες από τα ψησίματα του φούρνου σου, μαζί τους και οι μυρωδιές από τα τσουρέκια και τα κουλούρια που έφερναν οι νοικοκυρές, τις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας.
Οι Κυριακές που ζήσαμε κοντά σου με την περιποίηση του μεσημεριανού μας φαγητού όταν μας παρέδιδες τα ταψιά με τα ψητά μας από τα οποία μένει στο στόμα μας ακόμα η γεύση και επίγευση που ήταν αποτέλεσμα της φροντίδας των μανάδων μας σε συνδυασμό με τη δική σου έννοια, να τα παραδόσεις ακόμα νοστιμότερα.
Θα μου λείψει η παρουσία σου από το καφενείο και το μπαλκόνι σου όταν με φώναζες για να ρωτήσεις πράγματα που αφορούσαν την αγαπημένη μας Χώρα.
Καλό ταξίδι φίλε Μιχάλη”.
