“Η ποίηση στις πιο υψηλές στιγμές της δεν είναι παρά η έκφραση της ανθρώπινης απελπισίας για την εφημερότητα τούτη. Μιας απελπισίας που δεν έρχεται παρά σαν το αποτέλεσμα μιας παρά φύσιν δίψας για το απόλυτο. Αλλά για ένα απόλυτο γήινης ζωής και για μια αιωνιότητα σάρκας κι αίσθησης. Ολόκληρη η ποίηση από τα γεννοφάσκια της, τα ψελλίσματα των πρωτόγονων λαών, ως σήμερα εκφράζει το κυνήγι της ευτυχίας. Ολόκληρη η ζωή την απαιτεί, όλοι οι δημιουργοί θρησκειών κι οι φιλόσοφοι σ’ αυτήν την ευτυχία αποβλέψανε, κι η ποίηση αναζήτησε τον αίτιο της μόνιμης δυστυχίας παντού»…..”
Ποιος το αναφέρει; Ο ποιητής Αρης Δικταίος (1919-1983) μέσα από δοκίμιό του, περιγράφει την έννοια της ποίησης, με την ευκαιρία της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης, η οποία γιορτάστηκε σήμερα Παρασκευή 21 Μαρτίου και στη Νάξο. Εδώ όπου οι μαθητές και εκπαιδευτικοί του Γενικού Λυκείου Νάξου “Μανώλης Γλέζος” τίμησαν την γιορτή με έναν ιδιαίτερα δημιουργικό τρόπο… Τι έκαναν; Μαθητές – τριες από όλες τις τάξεις βγήκαν στο δρόμο και πρόσφεραν ένα ξεχωριστό δώρο σε κατοίκους και επισκέπτες..
Ποιο ήταν; Ποιήματα. Πάνω στη δική τους επιλογή και ανάλογα με το χαρακτήρα τους ώστε να τους ταιριάζουν. Με πηγή άντλησης την βιβλιογραφία Ελλήνων και ξένων ποιητών, κλασικών και σύγχρονων. Η προετοιμασία κράτησε περίπου δέκα ημέρες με την προτροπή των εκπαιδευτικών Κατερίνας Μπελεσάκου, Ελένης Κοντούλη και Ευαγγελίας Κόκκορη…
Στη συνέχεια είχαμε τη συγγραφή τους σε ειδικό χαρτί, στολίστηκαν με ζωγραφιές και σε συσκευασία δώρου έφτασαν στα χέρια των ανύποπτων παραληπτών που σήμερα έλαβαν ένα ιδιαίτερο, πρωτόγνωρο δώρο.
Στόχος της κίνησης; Να φέρει πιο κοντά την ποίηση στην καρδιά των μαθητών και των ανθρώπων γενικότερα… Μην ξεχνάμε ότι η είναι ουσιαστικά η εσωτερική ανάγκη για δημιουργία, για τραγούδι, μοιρολόγι, ύμνο και θρήνο. Είναι ταξίδι, έμπνευση, παρηγοριά αλλά και ελπίδα… Χορός, όνειρο και πάλη…. Είναι απλά σύμφυτη με την ανθρώπινη φύση…
