Σοκ… Ο θρυλικός ηθοποιός του Χόλιγουντ Τζιν Χάκμαν βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του στη Σάντα Φε στο Νέο Μεξικό των ΗΠΑ μαζί με τη σύζυγό του, την κλασική πιανίστρια Μπέτσι Αρακαουά, σύμφωνα με την εφημερίδα Santa Fe New Mexican, η οποία επικαλείται την αστυνομία.
Η αστυνομία της κομητείας Σάντα Φε εντόπισε τις σορούς του 95χρονου, βραβευμένου δύο φορές με Οσκαρ και της 63χρονης Αρακαουά -της επί 34 χρόνια συζύγου του και του σκύλου τους- το απόγευμα της Τετάρτης.
Δεν έχει ανακοινωθεί η αιτία θανάτου τους μέχρι στιγμής, ωστόσο, οι τοπικές αστυνομικές Αρχές επιβεβαίωσαν την είδηση σήμερα Πέμπτη, επισημαίνοντας ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις εγκληματικής ενέργειας.
Δύο Οσκαρ και τρεις Χρυσές Σφαίρες
Ο Χάκμαν ήταν από τους πιο καταξιωμένους ηθοποιούς όλων των εποχών, χάρη στις πρωταγωνιστικές του εμφανίσεις στις ταινίες «Ο άνθρωπος από τη Γαλλία», «Μπόνι και Κλάιντ» και «Οικογένεια Τενενμπάουμ».
Το πλούσιο βιογραφικό του ηθοποιού περιλαμβάνει δύο Οσκαρ, τρεις Χρυσές Σφαίρες και το τιμητικό βραβείο Σέσιλ Ντε Μιλ, που του απονεμήθηκε το 2003.
Γεννήθηκε στην Καλιφόρνια στις 30 Ιανουαρίου 1930 του. Οι γονείς του μετακόμιζαν από πόλη σε πόλη και τελικά εγκαταστάθηκαν στο Ντάνβιλ του Ιλινόις.
Ο Χάκμαν θυμόταν τον πατέρα του να αποχαιρετά την οικογένεια με ένα νεύμα του χεριού όταν ήταν 13 ετών.
«Δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσα πολλά μπορεί να σημαίνει μια μικρή χειρονομία», είχε δηλώσει σε συνέντευξή του το 2011, προσθέτοντας: «Ισως γι’ αυτό έγινα ηθοποιός».
Από τους πεζοναύτες στην Καλιφόρνια
Ο Χάκμαν κατατάχθηκε στους πεζοναύτες στα 16 του χρόνια, υπηρετώντας τεσσεράμισι χρόνια στην Κίνα, την Ιαπωνία και τη Χαβάη, προτού ξεκινήσει σπουδές δημοσιογραφίας και τηλεοπτικής παραγωγής στο Πανεπιστήμιο του Ιλινόις.
Εγκατέλειψε όλες τις παραπάνω επαγγελματικές προοπτικές για να ακολουθήσει καριέρα ηθοποιού. Στα 27 του γράφτηκε στο Pasadena Playhouse στην Καλιφόρνια, όπου γνώρισε τον 19χρονο τότε, Ντάστιν Χόφμαν.
«Υπήρχε κάτι πάνω του που. Απλά ήξερες ότι θα έκανε κάτι», θυμόταν ο Χάκμαν στο Vanity Fair το 2004.
Δημιούργησαν στενή σχέση με τον Ρόμπερτ Ντιβάλ και προσπάθησαν να ξεκινήσουν καριέρ στη Νέα Υόρκη.
«Επικρατούσε ‘ατμόσφαιρα Τζακ Κέρουακ’ εκείνη την εποχή – ‘On the Road’ – παιδιά που απλά ήθελαν να περάσουν καλά και να ζήσουν εμπειρίες. Δεν είχε καμία σχέση με την επιτυχία – απλά ήθελαν να δοκιμάσουν», είχε δηλώσει ο Χάκμαν στο Vanity Fair.
Μπρόντγκουεϊ και μεγάλη οθόνη
Το 1964, στα 34 χρόνια του, είχε τη μεγάλη του επιτυχία στο Μπρόντγουεϊ στο «Any Wednesday».
Στο καστ για την ταινία «Bonnie and Clyde» το 1967, ο Χάκμαν επιλέχθηκε για να υποδυθεί τον μεγαλύτερο αδελφό του. Κέρδισε υποψηφιότητα για Οσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου, μία από τις πέντε υποψηφιότητες που της καριέρας του.
Το 1972, κέρδισε το Οσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για την ταινία «The French Connection», ταινία που εδραίωσε τη θέση του ως πρωταγωνιστή. Το αστυνομικό θρίλερ διαθέτει μια από τις καλύτερες σκηνές καταδίωξης όλων των εποχών, με ακροβατικά στο κέντρο του Μπρούκλιν – όλα παράνομα.
Παραδόξως, όλοι φάνηκε να βγαίνουν από τα γυρίσματα χωρίς ούτε μια γρατζουνιά.
«Η δημιουργία ταινιών ήταν πάντα επικίνδυνη – τόσο σωματικά όσο και συναισθηματικά – αλλά επιλέγω να θεωρώ αυτή την ταινία ως μια στιγμή σε μια καριέρα γεμάτη επιτυχίες και αποτυχίες», δήλωσε ο Χάκμαν στην εφημερίδα The Post το 2021 σε σπάνια συνέντευξη, για να γιορτάσει την 50ή επέτειο της ταινίας.
«Σίγουρα με βοήθησε στην καριέρα μου και είμαι ευγνώμων γι’ αυτό», είχε αναφέρει.
Μετά το «The French Connection», το οποίο υποστήριξε ότι έχει δει μόνο μία φορά, ο Χάκμαν συνέχισε να πρωταγωνιστεί στο «Young Frankenstein» (1974), στο «Night Moves» (1975), στο «Bite the Bullet» (1975), στο «Superman» (1978), ακόμα και στο «Unforgiven» (1992) του Κλιντ Ιστγουντ, το οποίο του χάρισε το Οσκαρ καλύτερου β’ ανδρικού ρόλου.
Επίσης, πρωταγωνίστησε σε κινηματογραφικές επιτυχίες υποδυόμενος έναν δύστροπο αιδεσιμότατο στην ταινία «Η περιπέτεια του Ποσειδώνα» (1972), έναν άτυχο προπονητή μπάσκετ σε λύκειο στην ταινία «Hoosiers» (1986), έναν ύπουλο δικηγόρο φοροτεχνικών στην ταινία «The Firm» (1993) και έναν εκκεντρικό πατέρα στην ταινία «The Royal Tenenbaums» (2001).
«Υπεράνθρωπος»
Απονέμοντάς του το βραβείο Cecil B. DeMille το 2003, ο Μάικλ Κέιν χαρακτήρισε τον Χάκμαν ως «κορυφαίο ηθοποιό».
«Είτε πρόκειται για κωμωδία είτε για δράμα, είσαι ο πιο ταλαντούχος ηθοποιός στην Αμερική. Είσαι επίσης ένα πραγματικά υπεράνθρωπο ον», πρόσθεσε ο Ρόμπιν Γουίλιαμς, ο οποίος συν-παρουσίασε το βραβείο.
Επειτα από περισσότερες από 100 ταινίες, ο Χάκμαν συμμετείχε για τελευταία φορά σε ταινία το 2004 και πιο συγκεκριμένα, στην ταινία. Στη συνέχεια αποσύρθηκε στο Νέο Μεξικό.
«Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι αποτέλεσε στην πραγματικότητα τεστ κοπώσεως στη Νέα Υόρκη», δήλωσε στο Empire το 2009. «Ο γιατρός με διαβεβαίωσε ότι δεν θα έπρεπε να υποβάλλω την καρδιά μου θα έπρεπε να την υποβάλλω σε οποιαδήποτε πίεση», είχε αναφέρει.
Στη συνέχεια αφοσιώθηκε στη συγγραφή μυθιστορημάτων. «Είναι πολύ χαλαρωτικό για μένα», είχε πει για το γράψιμο ο Χάκμαν. «Δεν φαντάζομαι τον εαυτό μου ως σπουδαίο συγγραφέα, αλλά μου αρέσει πολύ η διαδικασία» είχε αναφέρει. Είναι «διαφορετικό είδος άγχους», είχε παραδεχθεί.
Ο Χάκμαν έμενε με τη σύζυγό του, τη συνταξιούχο πιανίστρια Μπέτσι Αρακάουα με την οποία παντρεύτηκαν το 1991. Είχε τρία παιδιά, τον Κρίστοφερ, την Ελίζαμπεθ Τζιν και τη Λέσλι Αν, την οποία είχε αποκτήσει με την αείμνηστη πρώην σύζυγό του, Φέι Μαλτέζε.
Με πληροφορίες από τη σελίδα kathimerini.gr
