Ποιος είπε ότι το Πάσχα δεν έχει και παραδόσεις που έχουν να κάνουν με την καθημερινότητα του ανθρώπου; Παραδόσεις που ακούγονται όμως λίγο παράξενες στα αυτιά μας σήμερα, όμως για πολλές δεκαετίες ήταν σημείο αναφοράς.
Πως αντιμετώπιζαν την βασκανία (Μάτιασμα); Την κακοσμία στο στόμα; τους πόνους στη μέση αλλά και τον ιδρώτα στα πόδια;
Με την αρωγή του αγαπημένου “Ορεινού Αξώτη” κάνουμε ένα ακόμη ταξίδι στο παρελθόν και χωριά της Νάξου όπως το Γλινάδο, Γαλανάδο αλλά και ο Δαμαριώνας Αγερσανί και Μέλανες έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο…
Ας δούμε την σχετική ανάρτηση
Μάθιασμα (βασκανία), τον ασθενή τον θεραπεύουν με κάπνισμα από λουλούδια του επιταφίου ή τον ξεματιάζουν λέγοντας την κατάλληλη προσευχή ανάβοντας κερί του επιταφίου που φυλάνε στο εικονοστάσι.
Επίσης στο Γλινάδο φυλάσσουν στο εικονοστάσι το αντίδερο της Μεγάλης Πέμπτης από το οποίο κόβουν κομματάκια όταν χρειαστούν να φτιάξουν φυλαχτά των παιδιών για να μη τα πιάνει το μάτι.
Τσιμπήματα κουνουπιών, στο Αγερσανί το Μεγάλο Σάββατο μετά το ‘’Χριστός Ανέστη’’ , τρώνε κουλούρια και αβγά ‘’ για να μη τους τσιμπάνε τα κουνούπια ‘’ .
Ίδρωμα των ποδιών, στο Γαλανάδο, όταν ο ιερέας κατά το Μεγάλο Σάββατο ψάλλει το ‘’Χριστός Ανέστη “ο θέλων να σταματήσει το ίδρωμα των ποδιών του θα πατήσει ξυπόλητος μάρμαρο” και θα πει :
“πάρε , μάρμαρο , τον ιδρώτα μου και δος μου τη δροσιά σου” .
Κακοσμία του στόματος, στο Κουρουνοχώρι κατά την πρωτομαγιά πολύ πρωί πριν ακούσουν γάδαρο να γκανίζει, συνήθιζαν να τρώνε την αβγοκουλλούρα που φύλαγαν από τη Λαμπρή και να πίνουν ένα ποτήρι κρασί προκειμένου να αποφύγουν για το επόμενο έτος τη κακοσμία του στόματος .
Πόνος στη μέση, στο Κουρουνοχώρι, στον Δαμαριώνα, στο Αγερσανί και στο Χαλκί οι γεωργοί κτυπούν τη καμπάνα κατά την ημέρα του Πάσχα προκειμένου να μη τους πονέσει η μέση όταν θα θερίζουν.
