Ο Αυστραλός αμπελουργός Τόνι Τάουνσεντ κατέστρεψε τον μισό αμπελώνα του 14 εκταρίων πέρυσι.
Τα χωράφια ήταν υγιή και αποδοτικά, αλλά υπολογίζει ότι θα είχε χάσει περίπου 35.000 δολάρια Αυστραλίας (23.000 δολάρια) για να τα μαζέψει. Ενώ ένα κύμα καύσωνα τον εμποδίζει να μαζέψει τα υπόλοιπα, σχεδιάζει να ολοκληρώσει την εργασία μόλις κρυώσει ο καιρός – χάνοντας όλα τα αμπέλια που φρόντιζε την τελευταία δεκαετία.
«Μου άρεσε να βρίσκομαι στη βιομηχανία κρασιού, αλλά δεν ήταν οικονομικά βιώσιμο να συνεχίσω με αυτόν τον τρόπο», ανέφερε.
Ζει στο Ρίβερλαντ, μια περιοχή στη Νότια Αυστραλία που παράγει περίπου το ένα τρίτο της συνολικής σοδειάς. Από το 2020, ο συνδυασμός της αύξησης του κόστους που τροφοδοτούνται από τον Covid και των κινεζικών δασμών έχει ωθήσει στα ύψη την προσφορά και έχει μειώσει τις τιμές στη χώρα. Ενώ ο Τάουνσεντ δεν βασιζόταν ποτέ πλήρως στην αμπελοκαλλιέργεια για το εισόδημά του και εργάζεται με μερική απασχόληση στον οινοτουρισμό και τον τουρισμό τροφίμων, δεν ήταν όλοι οι αγρότες τόσο τυχεροί.
Πρόκειται για ένα πρόβλημα που εμφανίζεται σε όλο τον κόσμο. Αν και η παγκόσμια παραγωγή έφτασε σε χαμηλό 60 ετών το 2023, η υπερκατανάλωση κρασιού παραμένει, γεγονός που σημαίνει ότι η ζήτηση μειώνεται ακόμη πιο γρήγορα. Και ενώ τα στοιχεία από τον Διεθνή Οργανισμό Αμπέλου και Οίνου δείχνουν ότι η παγκόσμια κατανάλωση υπολείπεται σε σχέση με την παραγωγή κρασιού τουλάχιστον από το 1995, ο κλάδος έχει φθάσει σε σημείο καμπής, καθώς τα μεταβαλλόμενα πρότυπα κατανάλωσης και οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες φαίνεται ότι ήρθαν για να μείνουν.
Οινοπόλεμος Αυστραλίας-Κίνας
Η Καλιφόρνια βιώνει αυτήν τη στιγμή «μία από τις χειρότερες ανισορροπίες σε επίπεδο ζήτησης και προσφοράς που έχουμε δει τα τελευταία 30 χρόνια», δήλωσε ο Στιούαρτ Σπένσερ, εκτελεστικός διευθυντής της Επιτροπής Οινοποιίας Lodi στο Central Valley. Εν τω μεταξύ, η Αυστραλία παρήγαγε τη μικρότερη ποσότητα κρασιού της τα τελευταία 15 χρόνια τη σεζόν 2022-23, αλλά συνεχίζει να βρίσκεται αντιμέτωπη με ιστορικά υψηλά επίπεδα αποθεμάτων, σύμφωνα με έκθεση του Νοεμβρίου του βιομηχανικού ομίλου Wine Australia.
Εκτός από τον Covid, το κόστος πρώτων υλών, όπως τα καύσιμα και τα λιπάσματα, έχει αυξηθεί λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και τα ασφάλιστρα αυξάνονται λόγω της κλιματικής αλλαγής, δήλωσε ο Richard Halstead, επικεφαλής στο τμήμα καταναλωτικών πληροφοριών στην εταιρεία έρευνας αλκοολούχων ποτών IWSR.
Την ίδια στιγμή, οι κοσμικές αλλαγές στις συνήθειες κατανάλωσης αλκοόλ εδραιώνονται, με το κόκκινο κρασί να δέχεται μεγαλύτερο πλήγμα. Περισσότεροι άνθρωποι πίνουν αφρώδη, ροζέ ή λευκά κρασιά με χαμηλότερη περιεκτικότητα σε αλκοόλ αντί για κόκκινα, δήλωσε ο Christophe Chateau, εκπρόσωπος του Συμβουλίου Οίνου του Μπορντό. Οι καταναλωτές της γενιάς Gen Z καταναλώνουν επίσης λιγότερο αλκοόλ, τροφοδοτώντας μια έκρηξη στα μη αλκοολούχα ποτά
Στην Ισπανία, υπάρχει υπερπροσφορά ερυθρών Rioja, σύμφωνα με τον José Luis Benítez, γενικό διευθυντή του βιομηχανικού ομίλου Federación Española del Vino, ενώ η ζήτηση για λευκό κρασί είναι υψηλή.
Ενίσχυση 200 εκατ. ευρώ
Η γαλλική κυβέρνηση διέθεσε αρχικά 200 εκατ. ευρώ για να βοηθήσει τους αγρότες σε εθνικό επίπεδο να αναπτύξουν αμπελώνες και να στείλουν το κρασί τους στη βιομηχανία για να μετατραπεί σε αιθανόλη, υποσχόμενος σε κάθε αγρότη 75 ευρώ ανά εκατόλιτρο. Το Μπορντό, μια σημαντική περιοχή παραγωγής κόκκινου κρασιού, έλαβε πρόσθετη χρηματοδότηση.
Αλλά η κατάρρευση της προσφοράς δεν έχει σημαντική επίδραση. Η Γαλλία ξεπέρασε την Ιταλία και έγινε ο μεγαλύτερος παραγωγός κρασιού στον κόσμο το 2023. Οι εγγραφές στο πρόγραμμα αιθανόλης ήταν τόσο μεγάλες που κάθε αγρότης μπορούσε να εκφορτώσει μόνο το ήμισυ της ποσότητας που ήθελε.
Οι καλλιεργητές του Μπορντό συμμετείχαν στις ευρύτερες διαμαρτυρίες των Γάλλων αγροτών τον Ιανουάριο, αποκλείοντας δρόμους σε όλη τη χώρα, λόγω της κατάργησης των επιδοτήσεων στα καύσιμα αλλά και των πράσινων πολιτικών της ΕΕ. Οι αμπελοκαλλιεργητές κέρδισαν επιπλέον 150 εκατομμύρια ευρώ για το ξερίζωμα των αμπελιών και την ενασχόληση με εναλλακτικές καλλιέργειες.
Αλλά οι προσαρμογές είναι ιδιαίτερα δύσκολο να γίνουν σε μια βιομηχανία όπως το κρασί. Πολλοί οινοπαραγωγοί πάνε γενιές πίσω και είναι εμποτισμένοι με την παράδοση, ενώ η φύση της αμπελοκαλλιέργειας σημαίνει μεγάλους χρόνους παράδοσης και τα ίδια τα σταφύλια δεν μπορούν εύκολα να πωληθούν και να επαναχρησιμοποιηθούν.
Επίσης, οι επωνυμίες δεν έχουν κάνει αρκετά για να ανταποκριθούν στις νέες αλλαγές, δήλωσε ο Σπύρος Μαλανδράκης, διευθυντής βιομηχανίας αλκοολούχων ποτών στο Euromonitor International. Για παράδειγμα, η εστίαση στην ανάπτυξη επωνυμιών υψηλής ποιότητας σε μια εποχή που οι προϋπολογισμοί των ανθρώπων συμπιέζονται σημαίνει ότι η βιομηχανία αποτυγχάνει να δημιουργήσει μια νέα γενιά από οινοπότες.
«Αν δεν υπάρξουν φτηνές, οικονομικές, αξιόπιστες μάρκες κρασιού, απλά θα αφήσεις το κρασί και θα πας σε έτοιμα προς κατανάλωση κοκτέιλ ή μπύρες ή φθηνές μάρκες αλκοολούχων ποτών», είπε ο Μαλανδράκης, προσθέτοντας ότι η χρήση κάνναβης από τη γενιά Gen Z έχει επίσης μειώσει την ελκυστικότητα του κρασιού.
Αυτό δεν αφήνει άλλη επιλογή για πολλούς αγρότες παρά να εγκαταλείψουν εντελώς την κλάδο. Μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε από την Riverland Wine το 2022 διαπίστωσε ότι περίπου το ένα τέταρτο των καλλιεργητών της περιοχής σχεδιάζει να αποσυρθεί τα επόμενα τρία χρόνια.
Πηγή: Moneyreview
