“Ηταν άνοιξη του 1984 όταν έφτασα ως φοιτητής στη Νάξο. Μια μεγάλη παρέα με έναν καθηγητή μας από τη Σχολή Καλών Τεχνών του Βερολίνου. Εγκατασταθήκαμε στο μεσαιωνικό κάστρο της Χώρας και οργώσαμε το νησί.
Κείμενο του Ίνγκμπερτ Μπρουνκ στη σελίδα ShortStories.gr
Ήταν μια εμπειρία σχεδόν μεταμορφωτική. Ενθουσιάστηκα από την ομορφιά της φύσης, από το κυκλαδίτικο φως και από το ναξιώτικο μάρμαρο. Ήταν μια πραγματική άνοιξη.
Αντίκρισα ένα τοπίο που αγκαλιάζει τον άνθρωπο και τον κάνει να αισθάνεται κομμάτι του. Μου άρεσε το γεγονός ότι ήμουν σε έναν τόπο με αδιάλειπτη ανθρώπινη παρουσία 6.000 χρόνων.
Με γοήτευσε –ειδικά τα πρώτα χρόνια– η ζωντάνια των λαϊκών στοιχείων, της μουσικής, του χορού. Τα βιολιά του Σταματογιάννη, οι κουδουνάτοι στο Φιλώτι, τα μυθικά πανηγύρια των πρώτων δεκαετιών, το χιούμορ των ανθρώπων και ο τρόπος ζωής τους.
Έχουν αλλάξει πολλά από τότε στη Νάξο. Άλλαξα και εγώ ο ίδιος με πάνω από έξι δεκαετίες στην πλάτη μου. Αλλά το πρωτόγνωρο συναίσθημα που με κατέκλυσε έχει γραφτεί πάνω μου.
Σταδιακά άρχισα να μένω στο νησί και να δουλεύω αποκλειστικά με ναξιώτικο μάρμαρο. Το μάρμαρο αυτού του ευλογημένου νησιού είναι μοναδικό. Η κρυσταλλική του δομή τού χαρίζει μια σπάνια διαφάνεια. Ενώ τα κοιτάσματα από άλλα πετρώματα που εισχωρούν μέσα του του προσδίδουν έντονα ζωγραφικά στοιχεία.
Βέβαια εκτός από το μάρμαρο το βασικό που βρήκα στο νησί ήταν άνθρωποι που είχαν την καλοσύνη να με βοηθήσουν να πραγματοποιήσω το όνειρό μου. Αγαπώ τη Νάξο λόγω της σχέσης που έχω με τους ανθρώπους και αισθάνομαι πια ένας άνθρωπος αυτού του νησιού.
Σαράντα χρόνια μετά συνεχίζει να με εμπνέει αυτό το περιβάλλον, στο οποίο ο ένας πολιτισμός διαδεχόταν τον άλλον. Από την κυκλαδική ακρόπολη στον Πάνορμο, τον ναό της Δήμητρας στο Σαγκρί, το μοναστήρι της Αγιάς, το κάστρο του Απαλήρου, τον ναό του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στον Καλόξυλο. Όλα στοιχεία που διαμορφώνουν ένα πλαίσιο ασφάλειας για τη δική μας παρουσία, για το Ανθρώπινο Είναι.
Αισθάνομαι ότι όλο το έργο μου είναι αφιερωμένο σε αυτό το νησί. Στο φως του, το υλικό του, το τοπίο του. Σε αυτό το άχρονο στοιχείο που έχει η Νάξος. Δεν θα υπήρχε το έργο μου χωρίς το νησί. Αυτό που δημιουργώ εδώ μπορεί να γίνει μόνο εδώ.
•••
Ο Ίνγκμπερτ Μπρουνκ (Ingbert Brunk) γεννήθηκε το 1960 στο Ντάνενμπεργκ της Δυτικής Γερμανίας. Μεγάλωσε στα κρασοχώρια του Ρήνου και πήρε τα πρώτα μαθήματα γλυπτικής πριν κλείσει τα 18 του χρόνια, κοντά στο ζεύγος των γλυπτών Kubach – Wilmsen. Σπούδασε γλυπτική στη Σχολή Καλών Τεχνών του Βερολίνου και εδώ και 40 χρόνια ζει και εργάζεται στη Νάξο.
Η αίθουσα τέχνης artworx παρουσιάζει την ατομική έκθεση Γη και φως του Ίνγκμπερτ Μπρουνκ έως τις 9/3/2024.
