Στην ακρογιαλιά φυτρώνουν μες την αρμυρή την πέτρα και τη ρίζα τους ποτίζουν με νερό θαλασσινό… τ’ αρμυρίκια.
Κείμενο: Ελευθερία Ψυχογιού
Ο σύλλογος Νήσος Αμοργός έχει φυτέψει αρμυρίκια στο Μαλτέζι, στον Άγιο Παντελεήμονα, στο Κάτω Ακρωτήρι και κοντά στην αφαλάτωση. Θα φυτευτούν κι άλλα σ’ άλλες περιοχές της Αμοργού.
Το πώς διαμορφώνουμε το περιβάλλον μας είναι καθρέφτης του πολιτισμού μας.
Είναι συνέχεια του πολιτισμού που άφησαν οι παππούδες μας. Το 1885 ο Αντώνιος Μηλιαράκης εκθειάζει την φιλοπονία των Αμοργιανών, στην προσπάθειά τους να βελτιώσουν τις γαίες με την φύτευση δένδρων.
Η πιο οργανωμένη προσπάθεια για την βελτίωση του πράσινου έγινε στα Κατάπολα κατά την δεκαετία 1930—40. Ήταν μια πρωτοποριακή ενέργεια και οι ιδρυτές της Φιλοδασικής Ενώσεως Αμοργού προπορεύτηκαν της εποχής τους.
Έχουμε κάθε λόγο να ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους σήμερα και να βελτιώσουμε το φυσικό περιβάλλον της Αμοργού. Έχουμε κάθε λόγο και να φυτεύουμε νέα δέντρα για τις επόμενες γενιές και να προστατεύουμε τα δέντρα που μας άφησαν κληρονομιά.
Έχουμε κάθε λόγο να διατηρήσουμε την απλότητα, την καλοσύνη, την αίσθηση του μέτρου, της κλίμακας που κληρονομήσαμε.
“Έχουμε κάθε λόγο να αφουγκραστούμε την σοφία των ανθρώπων που χωρίς να είναι αρχιτέκτονες ήταν δημιουργοί της κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής, που χωρίς να είναι μηχανική έχτισαν κτίρια ενεργειακής οικονομίας. Ήταν η ανάγκη, ήταν και που μπορούσαν να αφουγκραστούν καλύτερα την φύση. Μας άφησαν ένα νησί μοναδικά χειροποίητο.
Οφείλουμε να διατηρήσουμε μια λογική ακολουθία, μια λογική πρόοδο, μια λογική προστατευτική για τον μέλλον, χωρίς να ξεχνάμε την ιστορία μας. Μια ακολουθία λέγεται αριθμητική πρόοδος, αν κάθε όρος της προκύπτει από τον προηγούμενό του με πρόσθεση του ίδιου πάντοτε αριθμού.
Η παράδοση δεν είναι κάτι νεκρό. Οφείλει να έχει ακριβώς αυτή την ακολουθία. Είναι σύνθετη λέξη από το παρά και το δίνω. Και το παρά και το δίνω και το παρά είναι πρόθεση που δεν έχει σχέση με παράδες αλλά με φιλότιμο. Αυτό είναι ο πλούτος μας!
Υ.Γ: Ο ανιψιός που κράτα το δέντρο στην φωτό για να ρίξω το χώμα είναι μόλις 8 χρονών. Σαφώς και ο μικρός δεν μπορούσε να δουλέψει τον κασμά και το φτυάρι, μπορούσε όμως να φανταστεί την παραλία με μεγάλα δέντρα όπως και γω και όσοι τα φυτέψαμε. Η θεώρηση μιας κατάστασης από κάποια απόσταση χρονικά λέγεται προοπτική. Κάπως έτσι ανθίζουν οι ελπίδες με κόπο, αγάπη και προοπτική!
