“…. Δεν μπορείς να πεις «άσ’ το, πάμε αύριο που θα είναι καλύτερος ο καιρός». Υπάρχουν επιβάτες που ζορίστηκαν πολύ με τις αντιξοότητες του ταξιδιού και τα έβαλαν μαζί μας που σαλπάραμε κάτω από τις δεδομένες συνθήκες. Όταν όμως φτάσαμε στον προορισμό και είδαν τον κόσμο να περιμένει στο λιμάνι για είδη πρώτης ανάγκης, μας ζήτησαν συγγνώμη…”
Ποιος το αναφέρει αυτό; Ο Γιάννης Σκοπελίτης. Ο άνθρωπος που “κρύβεται” πίσω από το Express Skopelitis. Το πλοίο- θρύλος των Μικρών Κυκλάδων. Τώρα βέβαια τα ηνία τα έχουν οι cpt Γιάννης Φωστιέρης και Δημήτρης Σκοπελίτης (γιος του Γιάννη Σκοπελίτη) αλλά οι απόψεις του cpt Γιάννη Σκοπελίτη είναι πάντα ενδιαφέρουσες…
Σε συνέντευξη που έδωσε στην “Καθημερινή” το 2018 στην Ισαβέλλα Ζαμπετάκη με τίτλο “Γιάννης Σκοπελίτης: Ο καπετάνιος των «δύσκολων» Κυκλάδων” μιλάει για όλα…
“Από τη δεκαετία του 1960 μέχρι σήμερα, ο Γιάννης Σκοπελίτης και η οικογένειά του συνδέουν ακτοπλοϊκά τις Μικρές Κυκλάδες, ανεξαρτήτως εποχής και καιρικών συνθηκών. Το δρομολόγιο συνέβαλε τόσο στην ένταξη της Δονούσας, των Κουφονησίων, της Ηρακλειάς και της Σχοινούσας στον τουριστικό χάρτη όσο και στην κάλυψη των αναγκών των κατοίκων των νησιών σε είδη πρώτης ανάγκης.
Πότε πραγματοποίησε η οικογένειά σας τα πρώτα δρομολόγια προς τις Μικρές Κυκλάδες;
“Η αρχή έγινε το 1958 από τον πατέρα μου με τον «Πανορμίτη», ένα καΐκι που εξυπηρετούσε μία φορά την εβδομάδα την ταχυδρομική γραμμή Νάξου, Δονούσας, Κουφονησίου, Ηρακλειάς, Σχοινούσας, Αμοργού. Το 1971 απέκτησε ένα σιδερένιο σκάφος και το 1976 ένα αμιγώς επιβατηγό βαποράκι, το «Μαριάννα». Ήταν τα χρόνια που ξεκινούσε η τουριστική ανάπτυξη των Μικρών Κυκλάδων. Μέσα από τα δρομολόγιά μας, οι επισκέπτες ανακάλυπταν ότι, πέρα από τη Νάξο και τη Μύκονο, υπήρχαν και άλλα κυκλαδονήσια. Το 1985 πήρα τον «Σκοπελίτη», ένα βαποράκι σύγχρονο για τα δεδομένα της εποχής του. Γρήγορο, χωρούσε τέσσερα πέντε αμάξια και μηχανές και κάλυπτε τις ανάγκες εκείνης της περιόδου. Αρχικά το έλεγαν «Σποράδες», αλλά, επειδή όλοι το δικό μου όνομα φώναζαν όταν το έβλεπαν να μπαίνει στο λιμάνι, του το έδωσα και επίσημα. Το 1998 βγάλαμε το «Express Scopelitis», που συνεχίζουμε να έχουμε μέχρι σήμερα”.
Τι σημαίνει το να βγάζεις το καράβι στη θάλασσα παρά το απαγορευτικό;
“Το πέλαγος το ταξιδεύεις. Υπάρχει εμπειρία και γνώθι σαυτόν. Το πιο δύσκολο είναι τα λιμάνια. Όταν για παράδειγμα έχει νοτιά, δεν μπορείς να προσεγγίσεις όλα τα νησιά. Ανάλογα με τον καιρό, εμείς το παλεύουμε λίγο περισσότερο από τα μεγαλύτερα πλοία. Έχουμε και τον τρόπο, παίρνουμε και το ρίσκο μας προκειμένου να εξυπηρετήσουμε τους επιβάτες και τις ανάγκες των νησιωτών. Θέλει κουράγιο το πράγμα, κι εμείς το έχουμε”.
Από όλα αυτά τα χρόνια, ποιες ιστορίες έχουν χαραχτεί στη μνήμη σας;
“Δεν έχει σημασία να καταγράψουμε ένα ή δύο συγκινητικά περιστατικά. Το θέμα είναι να προσφέρεις τη βοήθεια που χρειάζεται. Το να φτάσει ένα φάρμακο στη Δονούσα μπορεί να κρίνει την υγεία ενός ανθρώπου. Και αυτό σημαίνει ότι πρέπει να το παλέψεις. Δεν μπορείς να πεις «άσ’ το, πάμε αύριο που θα είναι καλύτερος ο καιρός». Υπάρχουν επιβάτες που ζορίστηκαν πολύ με τις αντιξοότητες του ταξιδιού και τα έβαλαν μαζί μας που σαλπάραμε κάτω από τις δεδομένες συνθήκες. Όταν όμως φτάσαμε στον προορισμό και είδαν τον κόσμο να περιμένει στο λιμάνι για είδη πρώτης ανάγκης, μας ζήτησαν συγγνώμη. Η ουσία είναι να προσφέρεις το μέγιστο και να κάνεις αυτό που πιστεύεις ότι πρέπει να κάνεις”.
Με ποιο καράβι θα ταξιδεύετε τις Κυκλάδες το φετινό καλοκαίρι;
“Μέχρι πριν από κάποια χρόνια υπήρχε η σκέψη για αντικατάσταση του «Express Scopelitis» με ένα μεγαλύτερο σκάφος. Μας πρόλαβε όμως η κρίση, έκλεισαν οι στρόφιγγες των τραπεζών, κι έτσι απλώς εκσυγχρονίσαμε το υπάρχον. O ανταγωνισμός το καλοκαίρι είναι υψηλός με τα ταχύπλοα και άλλα είδη σκαφών, που δεν μας αφήνουν μεγάλα περιθώρια. Συνεχίζουμε όμως να εξυπηρετούμε τον κόσμο κάτω από όλες τις συνθήκες, χειμώνα καλοκαίρι”.
