Το 2024 μάς μπήκε με το καλό. Φέτος, δυστυχώς, συμπληρώθηκαν 14 χρόνια από την εφαρμογή των μνημονίων! Ζήσαμε και τι δεν ζήσαμε: πόνο, θλίψη, άγχος, απώλειες στους μισθούς και τις συντάξεις, κλείσιμο επιχειρήσεων, ανεργία, αυτοκτονίες, μαζική μετανάστευση νέων ανθρώπων. Από την άλλη, όμως, είμαστε -πώς να το κάνουμε- άνθρωποι του κεφιού. Και φάγαμε, και ήπιαμε, και τραγουδήσαμε, και χορέψαμε. Έτσι βιώνουμε τα προβλήματα ως λαός, με αυτό το απίστευτο μεσογειακό μας ταμπεραμέντο. Αλλιώς, το κάρο θα είχε χωθεί στη λάσπη και άντε μετά καλά ξεμπερδέματα…
* Λίγο πριν από την έλευση του νέου χρόνου, ανείπωτη τραγωδία έλαβε χώρα στην Ελευσίνα, όταν 57χρονος βρέθηκε απανθρακωμένος! Παρά την προσπάθεια 12 πυροσβεστών και τριών οχημάτων κατάσβεσης, προκειμένου να τα καταφέρουν, ο άνθρωπος ανασύρθηκε νεκρός. Όπως αποδείχτηκε, ύστερα από έρευνα, τελικά, ο ίδιος έβαλε τη φωτιά, για να μην του πάρει η τράπεζα το σπίτι, και στη συνέχεια αυτοκτόνησε! Τα funds και τα τραπεζικά κοράκια εξώθησαν έναν συνάνθρωπό μας στον θάνατο! Να ήταν κάποιος επιχειρηματίας, μάλιστα, θα είχε βρεθεί λύση! Για τους φτωχοδιάβολους αυτού του πλανήτη δεν υπάρχει κανένα έλεος, καμία προστασία και καμία σωτηρία. Γιατί, όπως όλοι αντιλαμβανόμαστε, ενώπιον των τραπεζών και των δανείων μας δεν είμαστε όλοι ίσοι. Όταν λοιπόν αύριο κάποιο σίχαμα μας μιλήσει για ανάπτυξη, πρόοδο και άλλα τέτοια… χαριτωμένα, να του επαναφέρουμε στη μνήμη την κατάληξη του 57χρονου αυτόχειρα! Θα του κάνουμε τη μούρη κρέας, ασφαλώς, αλλά τι να γίνει; Χρειάζεται μερικές φορές να το θυμίζουμε. Χρειάζεται…
* Όλοι πληροφορηθήκαμε τα γλέντια και τους χορούς της διοικήτριας, των ιατρών, των συνδικαλιστών και του νοσηλευτικού προσωπικού στο Νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός. Η εικόνα βεβαίως ήταν πολύ σουρεαλιστική. Ε, να βλέπεις από ζεϊμπέκικο μέχρι τσιφτετέλι στους διαδρόμους και δίπλα να περνάνε διασωληνωμένοι ασθενείς, πάνω σε φορεία, πώς να το κάνουμε, ρε παιδιά, θυμίζει -για να μην πω ξεπερνά- ακόμη και τις επιθεωρήσεις του Μάρκου Σεφερλή! Εντάξει, είμαστε λαός του χαβαλέ, του γλεντιού, του ποτού και του φαγητού. Μικρό το κακό. Ζητάς συγγνώμη, ήταν λάθος και πας παρακάτω. Μέχρι που κάνει δηλώσεις η πρόεδρος των εργαζομένων κυρία Βούλα Γεωργάκη και σου φεύγουν οι ελάχιστες τρίχες που διαθέτεις στο τριχωτό της κεφαλής: «Είμαι 18 χρόνια πρόεδρος (σ.σ.: κάτι σαν ισόβια δηλαδή) και 35 υπάλληλος του νοσοκομείου. Κάθε χρόνο διεξάγεται αυτή η γιορτή. Δεν ήταν μπουζουκλερί. Απαγγέλθηκαν ποιήματα του Καβάφη. Απλώς, κατά τις δύο, που τελείωνε η γιορτή, ζήτησαν οι εργαζόμενοι δύο τραγούδια να χορέψουν και χορέψαμε και μεις»! Είπαμε, αδέρφια, δεν είπαμε; Είμαστε λαός του γλεντιού. Προσωπικά ξεπέρασα αμέσως το αρχικό σοκ, όταν διάβασα ότι απαγγέλθηκαν ποιήματα του Καβάφη! Και ο συγκεκριμένος, να ξέρετε, είναι ο αγαπημένος μου. Απλώς, να ενημερωθούμε ποια ήταν το ποιήματα; «Η Ιθάκη», «Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον» ή «Περιμένοντας τους βαρβάρους»; Εντάξει, κυρία Γεωργάκη μας; Εντάξει να λέτε…
* Κάποιοι γνωστοί και μη εξαιρετέοι, προερχόμενοι από τη μεγάλη οικογένεια της αριστείας, ενοχλήθηκαν, γιατί στην πλατεία Συντάγματος Έλληνες και μετανάστες περίμεναν τον ερχομό του νέου έτους, ανεμίζοντας -Θεός φυλάξοι- παλαιστινιακές σημαίες! Μα είναι δυνατόν, όταν ανταλλάσσεις ευχές με τον διπλανό σου, χορεύεις, τραγουδάς να διαπράττεις αυτό το… ανοσιούργημα; Βεβαίως, ουδείς από τους… προβληματισμένους ενοχλήθηκε που εδώ και 76 χρόνια ένας λαός δολοφονείται μέρα με τη μέρα. Ένας λαός υποφέρει και τις τελευταίες εβδομάδες βιώνει το απίστευτο δράμα της ανελέητης εθνοκάθαρσης. Ένας λαός που μετρά χιλιάδες νεκρούς, από βρέφη μέχρι ηλικιωμένους, με μοναδικό… λάθος ότι δεν λέει να εγκαταλείψει την πατρογονική του εστία. Τελικά, ο καπιταλισμός αποτελεί ό,τι πιο άγριο κυκλοφορεί στην εποχή της απόλυτης βαρβαρότητας. Ό,τι πιο άγριο, άνευ ουδεμίας συζήτησης. Μετά ακολουθούν η παλιανθρωπιά και η βλακεία. Μετά, όμως…
* Για να πούμε την αλήθεια, και ο νέος δήμαρχος Αθηναίων, Χάρης Δούκας, έκανε την κουτσουκέλα του, καθώς, λίγο πριν από την αλλαγή του χρόνου, μίλησε στους παρευρισκόμενους, λέγοντας: «Να ξαναθυμηθούμε την αξία της κοινότητας και της αλληλεγγύης, για να κάνουμε μια Αθήνα πιο δημιουργική, χωρίς τις ανισότητες που μαστίζουν την κοινωνία. Σας καλωσορίζω για να υποδεχθούμε όλοι μαζί το 2024 με ελπίδα και πίστη ότι μπορούμε να πετύχουμε τους στόχους μας και να κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν, ακόμα και το ακατόρθωτο. Είναι μοναδική αλήθεια και πρωτόγνωρη εμπειρία για εμένα να υποδεχτώ τη νέα χρονιά, εδώ ανάμεσά σας, αυτήν την ώρα, λίγο πριν από το νέο ξεκίνημα». Και πες ότι καταπίνεις όλα αυτά τα αλληλέγγυα και… κομουνιστικά! Άντε, λόγω της ημέρας. Όμως, ανέβηκε στη σκηνή με 10χρονο κοριτσάκι, το οποίο, άκουσον-άκουσον, ήταν αρκετά σκούρο για να είναι του γούστου των αρίστων. Ευτυχώς, όμως, υπήρξε λήξη συναγερμού, όταν αποκαλύφθηκε ότι η νεαρά είναι κόρη του πρώην μπασκετμπολίστα, Νάσου Γαλακτερού, και της δημοσιογράφου, Νάνσυς Ζαμπέτογλου. Ευτυχώς να λέτε που γλιτώσαμε από τα ξένα σκουρόχρωμα. Ευτυχώς…
* «Η τιμή του βρεφικού γάλατος είναι από 30% έως 213% ακριβότερη στην ελληνική αγορά (σ.σ. σε σχέση πάντα με την ευρωπαϊκή)»! Αυτά δεν τα ισχυρίζεται κάποιος αναθεματισμένος κομμουνιστής, αλλά ο υπουργός Ανάπτυξης, Κώστας Σκρέκας! Ωστόσο, ο κύριος υπουργός μάς καθησύχασε , λέγοντας: «Μπορεί να μη φαίνεται ακόμα στην τσέπη μας, αλλά η δέσμη μέτρων που έλαβε η κυβέρνηση φέρνει σταδιακά αποτελέσματα»! Ηθικόν δίδαγμα, μπιθουλαίοι μου. Όταν πρόκειται να κάνετε παιδιά, ας το σκεφτείτε καλύτερα. Η κυβέρνηση σας ειδοποίησε. Δεν σας ειδοποίησε; Επειδή χρονιάρες μέρες δεν θέλω να είμαι διαρκώς αντιρρησίας, θα σας πω σε όλο αυτό το… ανακοινωθέν του κυρίου Σκρέκα πού συμφωνώ, γιατί κάπου συμφωνώ μαζί του, έτσι; Συμφωνώ λοιπόν στο σημείο που ισχυρίζεται «μπορεί τα μέτρα της κυβέρνησης να μη φαίνονται ακόμη στην τσέπη μας»! Δυστυχώς, ταλαιπωρημένες μου φτωχάτζες, δεν φαίνονται ακόμη στην τσέπη μας. Δυστυχώς…
* Ο ιστορικός κινηματογράφος ΙΝΤΕΑΛ, στο Κέντρο της Αθήνας, ύστερα από έναν αιώνα ζωής, έριξε τίτλους τέλους. Τη θέση του θα πάρει ένα μεγαλοπρεπέστατο ξενοδοχείο, γιατί να ξέρετε ότι τα… ευρά τα φέρνει ο τουρισμός και όχι ο πολιτισμός. Όσο και αν προσπάθησε ο απλός κόσμος να στηρίξει αυτό το κόσμημα, επί της οδού Πανεπιστημίου, η τύχη του ήταν προδιαγεγραμμένη. Άλλωστε, για το επιχειρείν, ο χώρος αποτελεί φιλέτο και ποιος νοιάζεται τώρα για τα περαιτέρω; Σιγά μην παρελθοντολογούμε, σταλινομαδουραίοι μου. Σιγά…
* Για να μην ξεχνιόμαστε, από 1ης Ιανουαρίου είχαμε την προβλεπόμενη αύξηση στην τιμή των διοδίων. Η μεταφορά με αυτοκίνητο, σε σχέση με την ακριβή για τα ευρωπαϊκά δεδομένα, Ολλανδία, είναι τέσσερις φορές υψηλότερη! Έτσι, στη χώρα μας το κόστος βενζίνης ανά λίτρο ανέρχεται στο 1,9 ευρώ όσο και στην Ολλανδία. Η κατανάλωση 100 λίτρων 190 ευρώ, δηλαδή, όσο και στην Ολλανδία. Από δω και πέρα αρχίζουν τα δύσκολα. Το κόστος των διοδίων μετ’ επιστροφής, για την απόσταση Αθήνας-Θεσσαλονίκης, 67 ευρώ, αλλά μπιθουλαίοι μου στην Ολλανδία δεν υπάρχουν διόδια, άρα 0 κόστος! Συνολικό κόστος με βενζίνη και διόδια στην Εσπερία 257 ευρώ, ενώ στη χώρα της τουλίπας 190! Κατώτατος μισθός 667 ευρώ, ενώ εκεί 1.894 ευρώ! Εμείς πρέπει να ξοδέψουμε το 39% του κατώτατου μισθού, προκειμένου να ταξιδέψουμε στη συμπρωτεύουσα, και οι Ολλανδοί, για αντίστοιχο ταξίδι, μόλις το 10%! Θα μου πείτε τώρα, φτωχάτζες μου, γιατί να μην κάτσουμε στα αυγά μας; Είναι ώρα για ταξίδια; Ε; Είναι ώρα;
* Ο καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος, Άγγελος Συρίγος, μιλώντας στον ΣΚΑΪ, μας αποκάλυψε ότι «η Συνθήκη της Λωζάννης είναι παρωχημένη»! Συγκεκριμένα, εκτίμησε: «Σήμερα, πρέπει να περάσουμε στην επόμενη φάση και να πούμε την πραγματικότητα. Η συγκεκριμένη Συνθήκη είναι παρωχημένη σε σχέση με την αποστρατικοποίηση»! Ο άνθρωπος, ωστόσο, υπήρξε πιο διευκρινιστικός, λέγοντας: «Η Συνθήκη της Λωζάννης είναι ένα τεράστιο πράγμα. Είναι μια βασική συμφωνία, έχει άλλες 14 συμφωνίες, παραρτήματα κ.λπ. Το 97% όλων αυτών στο σήμερα δεν έχει καμιά αξία»! Για να πω τη μαύρη αλήθεια, η διεθνής πολιτική δεν είναι το δυνατό μου σημείο. Απλώς αναρωτιέμαι μεγαλοφώνως και κυρίως γραπτώς. Οι κυβερνώντες δεν έλεγαν ότι θα καταργήσουν τη Συμφωνία των Πρεσπών; Τώρα ανέλαβαν να στείλουν στα αζήτητα μια άλλη Συμφωνία, η οποία λίαν προσφάτως συμπλήρωσε έναν αιώνα ζωής και ξαφνικά θεωρείται παρωχημένη; Και τώρα τι κάνουμε; Εδώ σε θέλω κάβουρα, να περπατάς στα κάρβουνα. Αμ πώς;
* Το νομοσχέδιο που περιλαμβάνει την υιοθεσία των ομόφυλων ζευγαριών δημιούργησε πολλές αντιπαραθέσεις. Άλλοι συμφωνούν και άλλοι όχι. Η φωνή… της λογικής ακούστηκε -για άλλη μία φορά- από τον μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας, Ιερώνυμο: «Θα έρθει η νίκη του Χριστού σύντομα και ας το καταλάβουν όσοι θέλουν να τελειώσουν όχι μόνο την πίστη αλλά και το DNA του Έλληνα. Το αποτέλεσμα της αμαρτίας, όπως λέει η Βίβλος, είναι ο θάνατος»! Για να καταλήξει: «Είθε ο Θεός να μην επιτρέψει να συμβεί αυτό. Έχουμε ένα μεγάλο όπλο, την προσευχή. Ας προσευχηθούμε στον Θεό να τους φωτίσει να μην καταστρέψουν την Ελλάδα μας»! Για να δείτε τι θα πάθουμε έτσι και συμβεί αυτό το… τρισκατάρατο πράγμα. Το λέει άλλωστε και η Βίβλος. Και ως γνωστόν, οι μητροπολίτες την έχουν κορόνα στο κεφάλι τους. Καμία απολύτως παρέκκλιση. Ειδικά στα σεξουαλικά θέματα παραμένουν άτεγκτοι. Κατανοητό ή να προχωρήσω στο παρασύνθημα;
* Οφείλω να χειροκροτήσω τον πρωθυπουργό μας για τον μίνι ανασχηματισμό που προέβη, μετά την Πρωτοχρονιά. Να καλωσορίσουμε τον… σερίφη Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, γιατί η ασφάλεια των πολιτών αποτελεί πρώτο κυβερνητικό μέλημα και ο κύριος γνωρίζει άριστα το θέμα. Από την άλλη, στενοχωριέμαι γιατί ο… δικός μας Άδωνις, μετά τη μεταρρύθμισή του στα εργασιακά και ασφαλιστικά, εγκαταλείπει το πολύπαθο υπουργείο Εργασίας. Δεν μπορώ όμως να μη νιώσω τεράστια ικανοποίηση, καθώς αναλαμβάνει έναν επιπλέον δύσκολο τομέα, αυτόν της υγείας. Ήρθε η ώρα για μεταρρυθμίσεις και εκεί, γιατί Άδωνις είναι μόνο ένας και στον κόσμο κανένας. Αυτά…
Το 2024 καλώς μας ήλθε. Δόξη και τιμή στεφάνωσον αυτό! Πάνω-κάτω, βεβαίως, ξέρουμε τι να περιμένουμε. Είναι, όμως, κακό να βλέπουμε το ποτήρι μισογεμάτο; Για να γίνει πράξη, ωστόσο, χρειάζεται και μεις να κουνήσουμε το δακτυλάκι μας. Η αναβλητικότητα, η παθητικότητα, η άρνηση να αγωνιστούμε οδηγούν σε παρόμοιες καταστάσεις με αυτές που ζήσαμε όλα αυτά τα μαύρα χρόνια. Επιβάλλεται να αντιμετωπίζουμε τη ζωή, την καθημερινότητά μας από την αισιόδοξη σκοπιά, γιατί η απαισιόδοξη θα μας οδηγήσει σίγουρα σε κάποια κλινική, φορώντας μας την άσπρη μπλούζα και χορηγώντας τα κίτρινα, τα πράσινα, τα κόκκινα, τα μπλε χαπάκια και ύστερα άντε να καθαρίσεις. Ο Αυστριακός φιλόσοφος, Karl Popper, εξηγούσε: «Στη ζωή υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων: οι αισιόδοξοι και οι απαισιόδοξοι. Οι απαισιόδοξοι έχουν συνήθως δίκιο. Αν όμως η ανθρωπότητα έφτασε ως εδώ, αυτό το χρωστάει στους αισιόδοξους»! Καλή μας εβδομάδα…
