Τα μέτρα που ανακοινώθηκαν για τη βία και την παραβατικότητα στους αθλητικούς χώρους ξεπερνάνε τα όρια της αντιπαράθεσης συλλόγων και φιλάθλων, αποκτώντας κοινωνικές διαστάσεις. Και όσο η κυβέρνηση πετάει την μπάλα στην εξέδρα, όσο οι υπεύθυνοι δεν είναι διατεθειμένοι να σπάσουν αυγά τόσο θα θεωρούμε ότι τα πάντα είναι φυσιολογικά, θα χάνονται ανθρώπινες ζωές και η τοξικότητα θα κτυπά κόκκινο. Στο άλλο ΚΟΚΚΙΝΟ, τον ραδιοφωνικό σταθμό, οι καβγάδες, οι εντάσεις, οι απειλές δίνουν και παίρνουν, αποδεικνύοντας ότι και η Αριστερά αποτελεί… μια ωραία ατμόσφαιρα. Πάντως, ο κύριος Μυτιληναίος μιλάει με τα καλύτερα λόγια για τον πρωθυπουργό μας. Η κυρία Δόμνα, επίσης, φροντίζει για την υγεία των μικρών μαθητών, αλλά η κυβέρνηση αδιαφορεί για αυτή των μεγαλυτέρων. Και έρχεται αυτό το άτιμο Ευρωβαρόμετρο και χαλάει την ωραία εικόνα που φιλοτέχνησαν στη χώρα μας τα πρόθυμα, αξιοπρεπή και κυρίως… αξιόπιστα ΜΜΕ. Ευτυχώς όμως υπάρχει και η ΔΑΠ, η οποία ενδιαφέρεται για τα προβλήματα όλων: φοιτητών και μεσόκοπων σαν και του λόγου μου. Ευτυχώς…
* Τα μάθατε τα νέα; Έγιναν επεισόδια στα Εξάρχεια και η κυβέρνηση αποφάσισε να κλείσει δύο μήνες όλα τα πανεπιστήμια. Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Γιατί, σάμπως είναι σοβαρά τα μέτρα που ανακοινώθηκαν -άλλη μία φορά- για την πάταξη της βίας στους αθλητικούς χώρους; Τα γεγονότα είναι γνωστά και να τα επαναλαμβάνω τάχιστα. «Φίλαθλοι» του Ολυμπιακού εντός 40 ημερών πέταξαν φωτοβολίδα στον ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού Χουάνκαρ, εισέβαλαν στο Πανθεσσαλικό Στάδιο στον Βόλο και τέλος χτύπησαν με κροτίδα νεαρό αστυνομικό, σε αγώνα βόλεϊ, ο οποίος χαροπαλεύει στην εντατική. Τι νομίζετε ότι ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός; Το κλείσιμο όλων των ποδοσφαιρικών γηπέδων, όλων των ομάδων, για δύο μήνες! Τα γήπεδα στα υπόλοιπα αθλήματα, αν αναρωτιέστε, παραμένουν ανοικτά! Βρίσκετε τώρα εσείς άκρη με αυτά τα φαιδρά μέτρα; Μέτρα που φανερώνουν καθαρά την ανικανότητα των αρίστων να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα; Όταν, λοιπόν, δεν μπορούν -ή μάλλον δεν θέλουν- να μοιράσουν δυο γαϊδουριών άχυρα, βάλτε με τον νου σας τι γίνεται στα πιο σοβαρά προβλήματα της χώρας. Ούτε να το φανταστώ θέλω, παρόλο που είναι εύκολο. Δηλαδή, πανεύκολο…
* Πάντως, ένα σοβαρό κράτος τιμωρεί πρωτίστως αυτόν που έκανε τρεις συνεχόμενες παραβάσεις και μετά παίρνει μέτρα. Ένα σοβαρό κράτος, όμως. Η δική μας μπανανία πετάει καθρεφτάκια στους ιθαγενείς και περιμένει να τους χειροκροτήσουμε. Για πόσο λοβοτομημένους μας περνάνε; Μα για πόσο όμως;
* Σε σχέση με τα επεισόδια στον αγώνα βόλεϊ Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού, μάθαμε ότι 200 ονόματα εμπλέκονται και στο παρελθόν σε θέματα οπαδικής βίας. Υποτίθεται ότι η οργανωμένη πολιτεία γνώριζε τα πάντα, καθώς αυτά τα… καλόπαιδα είχαν… ένδοξο παρελθόν. Μάλιστα, περιγράφονται ως μέλη εγκληματικών οργανώσεων! Το απλό και αβίαστο ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί βρίσκονταν έξω και όχι στης φυλακής τα σίδερα; Γιατί έπρεπε το κράτος να παρέμβει μετά την τέλεση αξιόποινων πράξεων, με ενεργή συμμετοχή τους στα επεισόδια -επαναλαμβάνω σε αγώνα βόλεϊ- και δεν φρόντισε να λειτουργήσει προληπτικά, ώστε να αποφευχθούν όλα αυτά και να μην ετίθετο σε κίνδυνο η ζωή του νεαρού αστυνομικού; Θα μου πείτε τώρα, τέτοια ώρα, τέτοια λόγια και όσο να ’ναι ένα δίκιο το έχετε. Βουνό το δίκιο σας, δηλαδή, αγαπημένοι μου. Βουνό…
* Καλά να γίνει το νεαρό παλικάρι, να ξεπεράσει το δυσάρεστο πρόβλημα για την υγεία του, να ζήσει και εννοείται πως όλοι οι φυσιολογικοί άνθρωποι θέλουμε να τιμωρηθεί παραδειγματικά ο ένοχος. Ο φίλος μου, Μανόλης Γρηγοράκης, ωστόσο, δίνει τη δική του διάσταση, η οποία δεν απέχει καθόλου, δυστυχώς, από την πραγματικότητα: «Όταν πολίτης τραυματίζει αστυνομικό, η Αστυνομία κινεί γη και ουρανό για να βρει και να συλλάβει τον δράστη. Όταν αστυνομικός τραυματίζει πολίτη, κινεί γη και ουρανό για να τον καλύψει. Δεν είναι άποψη, είναι πραγματικότητα»!
* Ο μεγαλοεπιχειρηματίας, Ευάγγελος Μυτιληναίος, μιλώντας για τον πρωθυπουργό μας, έσταξε μέλι ο… στόμας του: «Όσοι υποτίμησαν τον Μητσοτάκη το 2016, νομίζω ότι το έχουν μετανιώσει πολύ πικρά. Απέδειξε, και το λέω με υπερηφάνεια ως Έλληνας, ότι όχι απλώς μπορούσε, αλλά ήταν πολύ πιο έτοιμος από όσο πίστευαν. Έχουμε ίσως τον καλύτερο ηγέτη ευρωπαϊκού κράτους, γι’ αυτό και πάμε καλύτερα από άλλες χώρες»! Αν ήμουν και εγώ ο Μυτιληναίος, και στην περίοδο Μητσοτάκη είχε πέσει χοντρή κονόμα, κωλοτούμπες θα έκανα. Μη σας πω ότι θα έβγαζα λαγό από το καπέλο. Αξιοσέβαστε κύριε Ευάγγελε, ο πρωθυπουργός είναι πολύ καλός, μην πω άριστος και παρεξηγηθώ, για κάτι ανθρώπους σαν και σένα. Για όσους όμως είμαστε εργαζόμενοι, μισθωτοί, συνταξιούχοι, άνεργοι, αφήστε το να πάει. Αφήστε το καλύτερα.
* Για να ακουστεί και ο αντίλογος σε σχέση με την άποψη του κυρίου Μυτιληναίου για τον κύριο Μητσοτάκη, λοιπόν, έχουμε και λέμε. Η κυβέρνησή του κατηγορήθηκε για σειρά σκανδάλων, στα οποία εμπλέκονται στελέχη του κόμματός του. Για εγκληματικές παραλείψεις που στέρησαν τη ζωή δεκάδων ανθρώπων. Για παρακολουθήσεις συμπολιτών μας. Έχει, επίσης, βολέψει παιδιά, ανίψια, ξαδέρφια, βαφτιστήρια. Ουδείς τους έχει το καθημερινό άγχος πώς θα βγάλει τον μήνα, καθώς λύθηκε το βιοποριστικό τους πρόβλημα. Και καλά, βεβαίως, οι Μυτιληναίοι αυτού του τόπου να θεωρούν ότι έχουμε πιάσει το τζακ ποτ στο Τζόκερ με αυτόν στο τιμόνι της χώρας. Το μπέρδεμα αρχίζει, όμως, όταν υπάρχουν άνθρωποι της διπλανής πόρτας, οι οποίοι πιστεύουν ότι όλο αυτό το σύστημα νοιάζεται για τα προβλήματά του και μάλιστα ότι θα τα λύσει κιόλας! Μιλάμε για την απόλυτη παράνοια. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου. Πολλή άβυσσος…
* Η υφυπουργός Παιδείας, Δόμνα Μιχαηλίδου, ερωτηθείσα από τη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Κατερίνα Νοτοπούλου, για τις συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, στη Θεσσαλονίκη, υπήρξε επεξηγηματική, αρκούντως διαφωτιστική, to the point που λένε οι ξενέρωτοι Αγγλοσάξονες. Η κυρία Νοτοπούλου, λοιπόν, είχε την απορία -άκου πράγματα τώρα- ότι δεν γίνεται να περπατάνε νεαρά παιδιά δύο χιλιόμετρα, μακριά από το οικείο περιβάλλον της γειτονιάς τους. Εκείνη όμως βράχος, ατάραχη. Έθεσε το ζήτημα στην πραγματική του διάσταση, λέγοντας: «Οι μαθητές δεν θα χρειάζεται να μετακινηθούν σε μεγάλες αποστάσεις και οι συγχωνεύσεις δεν αποτελούν ‘‘αναγκαίο κακό’’»! Εξηγώντας το φλέγον θέμα για το περπάτημα, ανέφερε: «Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας θεωρεί ότι είναι καλό να περπατάμε οκτώ χιλιόμετρα τη μέρα»! Δεν πιστεύω τώρα να θέλετε σχόλιο; Μόνο ο ανεπανάληπτος Χάρρυ Κλυνν τα εξηγεί ωραία: «Ουγκάγκα μπουμ μπουμ χι/γκάπα γκουμ μπιρλί γκαγκά/αούγκιγκι αούγκιγκι/μπάγκαλα γκάουγκα γκα»! Αυτό και τίποτα άλλο…
* Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Βαρόμετρο, η χώρα μας είναι πρωταθλήτρια σε μια σειρά τομείς της καθημερινότητας. Πρωτιά λοιπόν στη μείωση της αγοραστικής μας δύναμης τα τελευταία τρία χρόνια, από το 2020-2023, κατά 64%. Πρωτιά επίσης για τις συνθήκες οικονομικής και υλικής επισφάλειας κατά 49%! Πρωτιά αδυναμίας διατήρησης σπιτιού κατά 23% και εξαναγκασμός να διαμένει κάποιος με συγγενείς ή φίλους. Πρωτιά στον περιορισμό μετακινήσεων λόγω οικονομικής δυσχέρειας κατά 75%. Πρωτιά, καθώς κάποιος μένει στο κρύο, χωρίς θέρμανση, λόγω οικονομικής δυσχέρειας, κατά 71%. Πρωτιά, καθώς μειώνει ένα γεύμα την ημέρα, παρά την πείνα, λόγω οικονομικής δυσχέρειας, κατά 38%. Πρωτιά για ανθρώπους που δεν μπορούν να βγάλουν τον μήνα, λόγω οικονομικής δυσχέρειας, κατά 35%. Και δεύτερη θέση -επαναλαμβάνω όχι πρώτη- στην αδυναμία κάλυψης βασικών αναγκών των παιδιών (γεύμα, περίθαλψη, ρούχα) κατά 47%. Τα ΜΜΕ, πάντως, μας καθησυχάζουν ότι οι δυσκολίες παραμερίζονται από τη στιβαρή κυβέρνηση των αρίστων και το νερό μπήκε στο αυλάκι. Σιγά μην πιστέψουμε τους Ευρωπαίους που μας ζηλεύουν. Σιγά…
* Ακόμη μία θλιβερή πρωτιά για τη χώρα μας. Ένας στους πέντε Έλληνες αδυνατεί να υποβληθεί σε ιατρικές εξετάσεις, λόγω κόστους και μεγάλης λίστας αναμονής! Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση έχει γράψει τη δημόσια υγεία στα μέζεα του στεατοπυγικού της υποσυστήματος, φτωχάτζες μου. Πιο μέζεα δεν γίνεται. Εντάξει;
* Την προηγούμενη εβδομάδα είχα γράψει για τις περιπέτειές μου με τον πάροχο ενέργειας. Κατόπιν ωρίμου σκέψεως, και συζητώντας και με άλλους… ευεργετηθέντες όπως η αφεντιά μου, κατέληξα ότι είμαι λάθος. Όντως η είσοδος ιδιωτών στην ενέργεια και η απομόνωση της… τρισκατάρατης ΔΕΗ είχε ως αποτέλεσμα σοβαρές επιλογές. Σε σημείο να μην ξέρω τι να διαλέξω ανάμεσα σε Αλ Καπόνε, Λάκι Λουτσιάνο, Βιτόριο Γενοβέζε, Βίτο Κορλεόνε! Για να μη σας ταλαιπωρώ άλλο, μπιθουλαίοι μου, ο καπιταλισμός είναι να έχεις την ελευθερία να επιλέξεις ανάμεσα σε τέσσερα τιμολόγια ρεύματος, από τα οποία όμως δεν μπορείς να πληρώσεις κανένα! Συνεννοηθήκαμε ή να το παίξω και στο πιάνο;
*Από τότε που ήμουν φοιτητής -προ αμνημονεύτων χρόνων, με πρωθυπουργό της χώρας τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον κανονικό- θυμάμαι ότι η φοιτητική παράταξη της Ν.Δ., ΔΑΠ, ενδιαφερόταν για τα υπαρκτά προβλήματά μας, ασχέτως αν εμείς οι… ατάλαντοι δεν το καταλαβαίναμε. Από τότε πέρασαν πάνω από τέσσερις δεκαετίες, αλλά η ίδια ένταση για την επίλυση των φοιτητικών προβλημάτων της καθημερινότητας δεν έλειψε στιγμή. Είναι, βλέπετε, αυτό το άτιμο DNA που κάνει τη δουλειά του. Έτσι, πληροφορηθήκαμε, άνευ ουδεμίας εκπλήξεως, γιατί το καλό επιβάλλεται να χειροκροτείται, ότι η ΔΑΠ ΝΔΦΚ Ιωαννίνων πραγματοποίησε εκδήλωση με θέμα «Το δερματικό γήρας και τα μπότοξ»! Αυτά να μαθαίνετε, σταλινομαδουραίοι μου, και να μην κακολογείτε τα παιδιά. Ένα μπράβο και από μένα, γιατί, όπως και αν το δεις, αποτελεί σύγχρονο πρόβλημα της εποχής. Ειδικά για μας τους μεγαλύτερους…
* Οι εργαζόμενοι ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ, ραδιοφωνικός σταθμός του ΣΥΡΙΖΑ, ύστερα από ομόφωνη απόφαση της γενικής τους συνέλευσης, ζητούν την επιστροφή της Ευγενίας Λουπάκη στο πρόγραμμα του σταθμού! Καταγγέλλουν μάλιστα τον διευθυντή του, Αδάμη Γιαννίκο, για παρεμβάσεις στο έργο τους. Εννοείται ότι βρισκόμαστε στο πλευρό τους, γιατί η δουλειά των δημοσιογράφων δεν είναι να παίρνουν εντολές, αλλά να καταγράφουν αυτό που θεωρούν σωστό και αναγκαίο για την ενημέρωση των συμπολιτών τους. Αφήστε που η λογοκρισία, η αυτολογοκρισία και οι απειλές σε ανθρώπους οι οποίοι κάνουν τη δουλειά τους δεν ταιριάζει με τη λογική της Αριστεράς, σε όλα τις εκδοχές της, σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη μας. Αν θέλουμε να μιλάμε για Αριστερά δηλαδή και όχι για κάτι άλλο…
Ο λαός μας χρησιμοποιεί μια παροιμία για όσους δεν έχουν επίγνωση της σοβαρότητας μιας κατάστασης, λέγοντας: «Είμαστε για τα πανηγύρια»! Ε, κάπως έτσι συμβαίνει στη χώρα τού «δεν βαριέσαι και αύριο μέρα είναι»! Βλέποντας και κάνοντας δηλαδή και η ζωή συνεχίζεται. Όλοι μας, βεβαίως, επιβάλλεται να αναπτύξουμε αμυντικούς μηχανισμούς, επιστρατεύοντας το μυαλό, τη διάθεσή μας να αλλάξουμε πράγματα και κυρίως το χιούμορ, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε την παράνοια της καθημερινότητας. «Όποιος μεταβάλλεται σε σκουλήκι δεν πρέπει να παραπονιέται όταν ποδοπατιέται», εξηγούσε παραστατικά ο Γερμανός φιλόσοφος, Immanuel Kant. Καλή μας εβδομάδα…
