Πέρασαν ήδη 13 χρόνια από το πρώτο μνημόνιο. Χρόνια μαρτυρικά, καθώς οι πολίτες, σε μια νύχτα, είδαν τα όνειρά τους να γκρεμίζονται και η καθημερινότητά της να μετατρέπεται σε εφιάλτη. Είναι ολοφάνερο πλέον ότι το διευθυντήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιβάλλει την πολιτική ατζέντα όλων των χωρών-μελών και οι αντιρρήσεις των κυβερνήσεων -αν και όποτε εκφράζονται- κάμπτονται με πολύ εύκολο τρόπο. Ενώ αυτό το αντιδημοκρατικό πλαίσιο γίνεται όλο και πιο ασφυκτικό, στην Ελλάδα έχει παγιωθεί ως ακόμη σκληρότερο και καταπιεστικότερο. Η κυβέρνηση έχει φροντίσει για ό,τι τοξικό βιώνουμε. Αλλά ποιος να τη βάλει στη θέση της; Τα… πετσωμένα ΜΜΕ ή κάποιοι εκ των πολιτικών οι οποίοι μας κουνάνε το δάκτυλο, λέγοντάς μας, «μαζί τα φάγαμε»…
* Για τον CEO της εταιρίας, NOS INSURANCE SERVICES, Αλέξη Λιάγκα, ο οποίος μπροστά στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, Άδωνι Γεωργιάδη, «παρότρυνε», όσο πιο… ευγενικά μπορούσε, τους εργαζομένους του να ψηφίσουν Νέα Δημοκρατία, δεν έχεις να πεις και πολλά. Άλλωστε, από την εφαρμογή των μνημονιακών υποχρεώσεων και εντεύθεν το εργασιακό τοπίο μοιάζει με απίστευτη ζούγκλα. Ψάχνεις με το σταγονόμετρο να βρεις εργοδότες συνεπείς απέναντι στους… σκλάβους τους. Ξέρετε τώρα. Μιλάμε για κάτι απλά πραγματάκια: μισθός, επιδόματα, υπερωρίες, ένσημα, αργίες, άδειες! Η απορία μου όμως είναι άλλη. Καλά, δεν βρέθηκε κάποιος χριστιανός εισαγγελέας υπηρεσίας να καλέσει τον συγκεκριμένο κύριο, ο οποίος προβαίνει σε καθαρά παράνομη ενέργεια, χωρίς καν να ενοχλείται; Είδατε κάτι απορίες που έχω ο άνθρωπος τέτοιες ώρες; Είδατε;
* Η συνέχεια βεβαίως δόθηκε από τον αντιπρόεδρο της αριστείας, ο οποίος έγραψε στον προσωπικό λογαριασμό του: «Στην απελπισία τους, οι Συριζαίοι έχουν ανεβάσει ένα βίντεο, όπου ένας επιχειρηματίας -κάνει πλάκα στην πραγματικότητα, γι’ αυτό γελούν όλοι μετά- μιλάει πιεστικά υπέρ της Ν.Δ. Εγώ, όμως, παρά το χιούμορ, δεν το αφήνω να περάσει έτσι ούτε ως αστείο. Την απάντησή μου όμως την έκοψαν. Δείτε την». Αλήθεια, άραγε, γνωρίζει ο υπουργός ότι ο βασιλιάς Καρνάβαλος γιορτάστηκε πριν από ένα μήνα; Ή ότι η Πρωταπριλιά πέρασε; Έτσι από περιέργεια ρωτάω, εντάξει;
* Πάντως, η συγκεκριμένη εταιρία ιδρύθηκε το 2021. Ωστόσο, εντός μιας διετίας κατάφερε -γιατί περί κατορθώματος πρόκειται- και ασφάλισε 7.717 οχήματα του δημόσιου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Για σας που δεν χαμπαριάζετε τίποτα περί επιχειρηματικότητας τα λέω, μπας και ξεστραβωθείτε και αντιληφθείτε πώς γίνονται οι σωστές δουλειές, φτωχοί μου πλεμπαίοι! Καταλάβατε τώρα ή θέλετε διευκρινίσεις, γιατί ο επικεφαλής φώναζε «Νέα Δημοκρατία και ξερό ψωμί» και όσοι δεν συμφωνούν μαζί του, πολύ κακό που τους εύρηκε, όπως λένε και οι Επτανήσιοι; Καταλάβατε;
* Πριν από σχεδόν δύο εβδομάδες, ο πρωθυπουργός έριξε πόρτα στο MEGA, για συνέντευξή του. Το συγκεκριμένο κανάλι δεν το χαρακτηρίζεις εχθρικό στην κυβέρνηση με τίποτα. Γιατί αυτό; Απλό, απλούστατο. Η δημοσιογράφος που θα συμμετείχε στη συνέντευξη ήταν η Ράνια Τζίμα, η οποία ωστόσο έχει ένα κακό ελάττωμα: επιμένει να κάνει κανονικές ερωτήσεις στον οιονδήποτε! Οπότε η απάντηση του πολυχρονεμένου μας ήταν ένα μεγαλοπρεπές «άντε, γεια». Πριν από ένα μήνα, πάλι, ο κύριος Μητσοτάκης έδωσε συνέντευξη στον ΣΚΑΪ. Αυτήν τη φορά οικοδεσπότης ήταν ο Γιώργος Αυτιάς. Ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος προαλείφεται για υποψήφιος με το κυβερνών κόμμα στην Ευρωβουλή! Όπως αντιλαμβάνεστε, σίγουρο και προστατευμένο περιβάλλον, για να μην ξεφύγει απολύτως τίποτα. Την Τρίτη, πάλι ο Κυριάκος της καρδιάς μας έδωσε συνέντευξη στον κύριο Καμπουράκη. Το κοινό με τον Γιώργο Αυτιά και σε αντίθεση με τη Ράνια Τζίμα ήταν πως ο κύριος Δημήτρης έπαιζε μέχρι τελευταίας ώρας αν θα κατέβαινε υποψήφιος με το κυβερνών κόμμα, στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τα Χανιά. Όπως βλέπετε, έτσι γίνονται οι σωστές δουλειές. Άνθρωποι μας βλέπουν, προεκλογική περίοδο έχουμε, καλό είναι να φυλάμε τα νώτα μας. Κατανοητό, καλά μου παιδιά; Κατανοητό;
* Εκείνο που έμεινε βαθιά χαραγμένο στον νου μου, εκτός των άλλων, είναι η ατάκα του πρωθυπουργού, μιλώντας στην εκπομπή «Ώρα Ελλάδος»: «Εγώ πάντως δεν βλέπω πουθενά ξενοίκιαστα μαγαζιά»! Το ακούτε; Το ακούω να λέτε…
* Επιπλέον, ο πρωθυπουργός, μιλώντας στην Καβάλα, είπε κάτι το οποίο γνωρίζουν και οι πέτρες, ασχέτως αν δεν το ομολογούν: «Έτσι είναι η ελεύθερη οικονομία. Κάποιοι χάνουν τις δουλειές τους»! Να δείτε που θα μάθουμε κι άλλα ενδιαφέροντα πράγματα κατά την προεκλογική περίοδο…
* «Ήταν ένα μικρό Πολάκι… Φαντάσου τον Πολάκη, πιτσιρίκο, να του ζητάει η μαμά του να κάνει κακάκια του στο γιο-γιο. Κάθεται εκείνος και σκέφτεται: ‘‘για να τα ζητάει αυτή, θα είναι πολύτιμα! Ποιος ξέρει μάλιστα πόσο πολύτιμα! Μιλάμε για χρυσάφι, ρουμπίνια, μπριλάντια! Σιγά μην της τα δώσω να πλουτίσει αυτή, να αποκτήσει όλη την εξουσία και να μείνω εγώ στον άσο’’»! Αυτά τα ωραία έγραψε στον προσωπικό λογαριασμό της η Ειρήνη Αγραπιδάκη. Ποια είναι η κυρία; Μα η επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας. Έτσι είναι φανερό ότι η αριστεία διαθέτει πολύτιμες εφεδρείες προς όφελος του τόπου. Και όπως αποδεικνύεται, η εκπροσώπηση νέων ανθρώπων, με φρέσκες ιδέες, είναι απαραίτητη όχι μόνο για το καλό μας αλλά και επ’ αγαθώ της κοινωνίας, βεβαίως-βεβαίως…
* Θυμάστε, αρχές Απρίλη, όταν κάποιοι… επιβάτες, μετά την τραγωδία των Τεμπών, ανέβηκαν στο τρένο, το οποίο είχε μηχανοδηγό τον κύριο Γεραπετρίτη; Ε, τελικώς οι… επιβάτες αποδείχτηκε ότι ήταν στελέχη της Νέας Δημοκρατίας. Το twitter να είναι καλά. Θυμάστε, επίσης, τότε που ο ανέμελος, την περίοδο του COVID, έκανε ποδηλατάδα στην Πάρνηθα και όλως τυχαίως μπροστά του βρέθηκε ένας γαμπρός με τη νύφη; Θυμάστε το επικοινωνιακό σόου που ακολούθησε, με τον πρωθυπουργό να εύχεται βίον ανθόσπαρτον στους νεόνυμφους; Ε, η νύφη τελικώς, ύστερα από τη συνάντηση με τον πολυχρονεμένο μας, είδε το φως το αληθινό και κατεβαίνει υποψήφια με τη Νέα Δημοκρατία στον Πειραιά! Πάλι το twitter έκανε το θαύμα του και αποκάλυψε τη μικρή απάτη. Όπως βλέπετε, μας περνάνε όχι μόνο για μαλάκες αλλά για πολύ μαλάκες. Λες και είμαστε «Οι συμπέθεροι από τα Τίρανα» ή ακόμη-ακόμη οι ιθαγενείς που τους χαρίζουν καθρεφτάκια. Τι ακριβώς ταιριάζει στην περίπτωση; Μόνο ένα απλό «ουστ, ρε ψωριάρηδες, που νομίζετε ότι τρώμε κουτόχορτο. Ουστ…»!
* Το γιαούρτωμα στον υπουργό Υγείας, Θάνο Πλεύρη, είναι καταδικαστέο. Όχι γιατί πρέπει να δεχτώ την ανοησία «καταδικάζουμε τη βία απ’ όπου και αν προέρχεται», αλλά γιατί η φυσική κακοποίηση δεν οδηγεί πουθενά. Κυρίως, όμως, αδυνατεί να ανατρέψει την ασκούμενη πολιτική, όσα γιαούρτια, αυγά, ντομάτες και αν πετάξουν οι… αντιρρησίες. Από του σημείου αυτού όμως μέχρι την επικοινωνιακή λαίλαπα που ξέσπασε από τα συστημικά media υπάρχει απόσταση. Αν η συγκεκριμένη και καταδικαστέα -επαναλαμβάνω- βία προβάλλεται έτσι, μήπως, άραγε, η πολιτική του υπουργού δεν παράγει περισσότερη και απείρως μεγαλύτερη κοινωνική βία; Μήπως, η αναστολή εργασίας σε χιλιάδες υγειονομικούς, γιατί αρνήθηκαν να εμβολιαστούν, δεν οδήγησε ανθρώπους στην εξαθλίωση, στην απόγνωση, στον γκρεμό; Άραγε, τα νομικά τερτίπια του, καθώς κωλυσιεργούσε στην υλοποίηση απόφασης του ΣτΕ, για επιστροφή στην εργασία τους, δεν αποτελούν απροκάλυπτη μορφή εκβιασμού απέναντι σε χιλιάδες ανθρώπους και τις οικογένειές τους; Η συρρίκνωση και η κατάρρευση του ΕΣΥ δεν συνιστούν απάνθρωπη μεταχείριση στα ευάλωτα κοινωνικά στρώματα; Ας προσέχουμε, λοιπόν, γιατί, όταν χρησιμοποιούμε τη λέξη «βία», μας ακούν συνάνθρωποί μας και μακάρι η μόνη βία που θα δεχτούν στη ζωή τους, στην καθημερινότητά τους να είναι ένα απλό γιαούρτι!
* Οκτώβριος του 2010: ο Αλέκος Αλαβάνος επισκέπτεται, προεκλογικώς, τον Άγιο Παντελεήμονα. Εκεί τον… υποδέχονται κάμποσοι χρυσαυγίτες και τον… στολίζουν με συνθήματα όπως «Προδότες», «Ανθέλληνες», «Έξω οι ξένοι»! Στη συνέχεια πετούν σ’ αυτόν και τη συνοδεία του γιαούρτια, αναπτήρες, αυγά, ντομάτες! Πρωταγωνιστούν τα γνωστά… μπουμπούκια Θέμις Σκορδέλη, Αλίκη Παπαδάκη και Σπύρος Γιαννάτος. Η συνέχεια δίνεται στο δικαστήριο. Εκεί ο συνήγορος του κατηγορούμενου Γιαννάτου υποβάλλει αίτημα να παύσει η κατηγορία της απρόκλητης εξύβρισης, καθώς η επίθεση με αντικείμενα δεν ήταν απρόκλητη! Μάλιστα, το αιτιολόγησε, λέγοντας ότι οι άνθρωποι του κυρίου Αλαβάνου φόρεσαν κράνη, όχι για να προστατευτούν, αλλά επειδή είναι κομματάκι μπαχαλάκηδες! Ποιο το όνομα του συνηγόρου; Καλά μαντέψατε. Θάνος Πλεύρης λέγεται και δεν αποτελεί συνωνυμία με τον υπουργό Υγείας. Πρόκειται για το ίδιο άτομο, το οποίο τώρα βρίσκεται στα κάγκελα. Εκείνος μπορεί να ξεχνάει, αλλά οι υπόλοιποι δεν πάθαμε ξαφνικά Αλτσχάιμερ. Προς το παρόν, τουλάχιστον…
* Ο κύριος Ανδρουλάκης, πάντως, για να ξέρετε, αποκαλεί το ΠΑΣΟΚ «κόμμα του αντισυστημικού ρεαλισμού»! Μη με ρωτήσετε τώρα τι σημαίνει όλο αυτό το πράγμα, γιατί δεν έχω σπουδάσει Φιλοσοφία, ώστε να συλλαμβάνω τα υψηλά νοήματα των πολιτικών κολοσσών! Κατανοητό;
* Ο Κώστας Καραμανλής μάς ενημέρωσε για την έναρξη του αγώνα του, στην ιδιαίτερη πατρίδα του: «Συνεχίζουμε μαζί. Για τις Σέρρες. Για την Ελλάδα»! Προηγουμένως, μιλώντας για τον Αλέξη Τσίπρα, τον αποκάλεσε «χαρακτηριστικό παράδειγμα πολιτικού καιροσκοπισμού»! Για να καταλήξει: «Η ανάληψη πολιτικής ευθύνης είναι έννοια άγνωστη για τον κύριο Τσίπρα. Όπως άγνωστος είναι και ο σεβασμός στους πολίτες των Σερρών»! Προσωπικά, δεν με ενδιαφέρει η άποψή του για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε αν του απαντήσει η Κουμουνδούρου. Απλώς, στέκομαι σε δύο-τρεις φράσεις, γιατί αποδεικνύουν ότι ορισμένοι πρέπει να μας θεωρούν εντελώς… ούγκανους. «Πολιτικός καιροσκοπισμός» είναι η πρώτη! «Ανάληψη πολιτικής ευθύνης» η δεύτερη! «Σεβασμός στον λαό των Σερρών» η τρίτη! Και όλα αυτά, λίγες εβδομάδες μετά την τραγωδία των Τεμπών. Και τα λέει αυτά ο τύπος ο οποίος υπό νορμάλ συνθήκες έπρεπε να είχε μεταναστεύσει, τουλάχιστον, από τη χώρα. Αλλά ποιος έχασε την ντροπή για να τη βρει ο κληρονομικώ δικαίω βουλευτής, υπουργός και γιατί όχι αυριανός πρωθυπουργός; Ποιος;
Έμειναν 15 μέρες για να μάθουμε τη νέα κυβέρνηση της χώρας. Αν βεβαίως, προκύψει, στις 21 Μαΐου. Η προεκλογική περίοδος, ωστόσο, εξελίσσεται σε ανούσια, φλύαρη και αδιάφορη, δυστυχώς, αντιπαράθεση. Αντί να συζητάμε για προγράμματα και προοπτικές, διαπιστώνουμε κοκορομαχίες άνευ ουσίας. Δεν θα έπρεπε να ακούσουμε κάποιο πλάνο από τα κόμματα -τουλάχιστον αυτά που διεκδικούν την κυβερνητική εξουσία- πότε με το καλό θα μπει η κοινωνία σε ρότα κανονικότητας, χωρίς μισθούς και συντάξεις πείνας; Τι θα γίνει με την ανεργία και τις επενδύσεις; Με τα πολιτικά και δημοκρατικά δικαιώματα; Πώς θα βγούμε από το τέλμα στην παιδεία; Πώς θα υπερασπιστούμε τον δημόσιο χαρακτήρα της υγείας, ενισχύοντας το πολύπαθο ΕΣΥ; Ακόμη, όμως, και αν μιλήσουν γι’ αυτά, είμαστε σίγουροι ότι οι υποσχέσεις θα τηρηθούν; Προφανώς και δεν είναι όλοι ίδιοι. Δεν ανακαλύπτω ωστόσο την Αμερική, λέγοντας ότι τα «θα» πάνε σύννεφο. Γνωστά πράγματα, άλλωστε, τα οποία ο Ότο φον Βίσμαρκ εξηγούσε με τον πλέον παραστατικό τρόπο: «Τα μεγαλύτερα ψέματα λέγονται ύστερα από το κυνήγι, κατά τη διάρκεια του πολέμου και πριν από τις εκλογές»! Καλή μας εβδομάδα…
