Σκύβεις το κεφάλι στην πίστη. Κυρτώνεις το σώμα προς τον Κύριο και τον παρακαλάς να σου δώσει εκείνα τα θεία δώρα της υπομονής , της αντοχής και της ηθικότητας.
Σκύβεις τον νου σου στην σκέψη Του και ανασαίνει η καρδιά σου αγάπη.
Σκύβεις εαυτέ μου μπροστά στην προσευχή και λυγίζουν τρεμάμενα τα πόδια να δεχτείς έστω και την ελάχιστη αύρα ευλογίας Του.
Σκύβω κι εγώ σε Σένα που είσαι δίπλα μου για να σε ευγνωμονήσω και υποκλίνομαι στη νέα
Σου θέληση να γίνει διακόνισσα η κυρία Ειρήνη σήμερα. ΆΞΙΑ ! Μεγάλη μου τιμή να παρευρίσκομαι αυτή την ώρα…
Σκύβει ο άνθρωπος στην πίστη του για να υψωθεί ως άλλη άνοιξη μετά από μπόρα… Μεγάλη η ισχύς της πίστης , θαυματουργή !
Δεσμεύει την λογική, ασφαλίζει τον νου νεκρώνει την αξία του πονεμένου σώματος και ελευθερώνει τα όρια της ζήσης του έμβιου όντος , διδάσκει στο σύμπαν το ανεξήγητο.
Πέρα από τα όρια της φυσικής και των επιστημών , υπενθυμίζει στο χαώδες πλανητικό σύστημα ένα αιώνιο μυστήριο. Εκείνο της ψυχής , της ψυχής του ανθρώπου.
Άξια!
Κείμενο από την Θαλλέλαια – Ιακωβίνα Καραμολέγκου