Με πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Μορφωτικού Συλλόγου Τριπόδων οι τρεις μύλοι στην είσοδο του χωριού απέκτησαν …φως (Photo)
«Μύλοι αξέχαστοι, χωριού μ΄αγαπημένοι
κάποτε δίνατε στις Τρίποδες ζωή.
Τώρα στο ύψωμα και οι τρεις λησμονημένοι
αύρα γυαλού σας χαϊδεύει μια πνοή…”.
Μέρος από το ποίημα του Μανώλη Μιχαήλ Δημητροκάλλη με επίκεντρο τους ιστορικούς μύλους των Τριπόδων. Βρίσκονται στο λόφο του Ζωράκι κι πρόσφατα απέκτησαν φως…
Μπορεί να είναι τραυματισμένοι, ή σε “κώμα” χωρίς τα πανιάς τους ή τις αντένες τους αλλά η αλήθεια είναι ότι εντυπωσιάζουν κάθε επισκέπτη στις Τρίποδες ή Βίβλο…
Και τα μέλη του Πολιτιστικού Μορφωτικού Συλλόγου Τριπόδων όπως μάθαμε, προχώρησαν σε μία πολύ όμορφη κίνηση. Διέθεσαν χρήματα και οι τρεις μύλοι πλέον έχουν φως…
Η σχετική ανάρτηση αναφέρει: ” Όπως έχουν διαπιστώσει οι συγχωριανοί μας, από χθες το βράδυ οι τρεις Μύλοι, το σύμβολο του χωριού μας, καμαρώνουν ολοφώτιστοι στο λόφο του Ζωράκι!!! Ο Σύλλογος μας διέθεσε ένα αξιόλογο πόσο για το φωτισμό τους αλλά είμαστε πεπεισμένοι ότι τα χρήματα που διαχειριζόμαστε αξιολογούνται με τον καλύτερο τρόπο. Ευχαριστούμε τους συγχωριανούς μας και όχι μόνο που στηρίζουν κάθε προσπάθειά μας”.
Πληροφορίες
Οι παλιοί και γερασμένοι ανεμόμυλοι που βρίσκονται ολόγυρα στους ανεμόδαρτους λόφους των Τριπόδων, έχουν πάψει πιά να γυρίζουν από τα μελτέμια τα άσπρα τους πανιά. Μοναχικοί, αγνοημένοι και γερασμένοι ερημίτες, κάποτε επιτελούσαν το πανάρχαιο έργο τους και άλεθαν σιτάρι και κριθάρι.
Συμφωνα με καταγραφή του 1991 οι αλεστικοί ανεμόμυλοι στις Κυκλάδες ήταν 644, με τους 7 από αυτούς να βρίσκονται στις Τρίποδες. Αλλά, αυτοί που ξεχωρίζουν είναι η τριάδα των μύλων στην είσοδο του χωριού. Και που αποτελούν το σήμα κατατεθέν…
Μαζί με τον ανεμόμυλο του Σκάρκου, που βρίσκεται στην έξοδο του χωριού προς την Πλάκα και τους ερειπωμένους μύλους του Στρούμπουλα, αποτελούν μια ξεχωριστή μορφή της λαϊκής κυκλαδίτικης αρχιτεκτονικής και συνδέονται άμεσα με την οικονομική και ιστορική εξέλιξη του χωριού.
Είναι κυλινδρικά διώροφα πέτρινα κτίρια, στα οποία χρησιμοποιούνταν η αιολική ενέργεια για το άλεσμα των σιτηρών και την παραγωγή αλευριού, κατά την προβιομηχανική εποχή. Αποτελούνταν από δύο ορόφους, οι οποίοι συνδέονταν μεταξύ τους με εσωτερική ξύλινη σκάλα.
Στον επάνω όροφο βρισκόταν ο άξονας, το σύστημα μετάδοσης της κίνησης και οι μυλόπετρες με τις οποίες γινόταν η άλεση των σιτηρών, ενώ ο κάτω όροφος λειτουργούσε ως αποθηκευτικός χώρος.
Τα πτερύγιά τους ήταν πάνινα, με μήκος 5-15 μέτρα και πλάτος το 1/5 του μήκους τους. Την εποχή της λειτουργίας τους γραφική φιγούρα ήταν οι μυλωνάδες, που ήταν τραγουδισμένοι από τη λαϊκή ποίηση.
Από τον λοφίσκο στο οποίο βρίσκονται, ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει τη μαγευτική θέα προς τη θάλασσα και την Πάρο και να απολαύσει το ηλιοβασίλεμα.
Τα κείμενα είναι από την ιστοσελίδα της Βίβλου (tripodesnaxou.gr)
