Ξεκίνησαν οι εργασίες σκελετοκλαδεμάτων δένδρων στον επαρχιακό δρόμο Χώρας – Γαλανάδου – Χαλκείου – Η αντίδραση πολιτών που μιλούν για βάναυσο κλάδεμα δέντρων
Το είδαμε πέρυσι.. Παρατηρήσαμε τις αντιδράσεις. Η αλήθεια είναι ότι μέσα σε λίγους μήνες η εικόνα στα δέντρα που βρίσκονται στον επαρχιακό δρόμο Νάξου – Γλινάδου – Τριπόδων αποκαταστάθηκε… Τώρα, μέσω του επαρχείου Νάξου έχουμε ανάλογη δράση αλλά προς την κεντρική Νάξο.. Από το Γαλανάδο προς το Σαγκρί και το Χαλκί.. Με κλάδεμα των ευκαλύπτων οι οποίοι η αλήθεια είναι δημιουργούν κι ένα πρόβλημα σχετικά με την ορατότητα στον δρόμο.. Κίνηση που προκάλεσε επίσης αντίδραση από κατοίκους οι οποίοι μιλούν για βάναυσο κλάδεμα…
Ας δούμε το σχετικό δελτίο ενημέρωσης από το Επαρχείο Νάξου μέσα από τη σελίδα του Επάρχου Ιωάννη Μαργαρίτη ..
Στα πλαίσια της εργολαβίας με τίτλο: «Καθαρισμός τάφρων επαρχιακού οδικού δικτύου ν. Νάξου» προϋπολογισμού σύμβασης 72.910,87€ (με ΦΠΑ) πραγματοποιούνται εργασίες σκελετοκλαδεμάτων δένδρων προς την πλευρά του οδοστρώματος για τη βελτίωση της ορατότητας των διερχομένων οχημάτων στον επαρχιακό δρόμο Χώρας – Γαλανάδου – Χαλκείου
Και η αντίδραση;
Μέσω ανοιχτής επιστολής, κάτοικος της Νάξου και δη του Σαγκρίου παίρνει τη θέση των δέντρων και σημειώνει ανάμεσα στα άλλα ” Δεν φτάνει που ταλαιπωρούμαι καθημερινά από τους αέρηδες, που δεν μπορώ να προστατευτώ, τώρα έγινα και μισερό. Ας με βοηθήσει κάποιος!”
Αναλυτικά, η επιστολή που φέρει την υπογραφή της κας Μαρίας Κακογιάννη με τίτλο “το παράπονο ενός δέντρου”
“Ήμουν ολόρθο, ζωντανό, κεφάτο. Σήμερα το πρωί (27 – 9 – 2002) άκουσα περίεργο θόρυβο να με πλησιάζει. Ένα μηχάνημα ψηλό σαν χάρος, άρχισε να μου κόβει σύριζα κλαδιά, μικρά και μεγάλα, μονόπαντα, λες και έπρεπε να ισιώσω, γιατί έγερνα στη μια πλευρά. Δεν κράτησε πολύ, όμως η όψη μου άλλαξε, έγινα άσχημο, σταμάτησα να είμαι φουντωτό και να καμαρώνω.
Με πήρανε τα κλάματα και το παράπονο. Δεν φτάνει που ταλαιπωρούμαι καθημερινά από τους αέρηδες, που δεν μπορώ να προστατευτώ, τώρα έγινα και μισερό. Ας με βοηθήσει κάποιος!
Δεν έγινα μόνο εγώ έτσι, αλλά και όλα τα δέντρα, που τυχαίνει να βρισκόμαστε στο δρόμο από Γαλανάδο μέχρι το Σαγκρί. Περνώντας οι οδηγοί μας κοίταζαν περίεργα, δύο τρεις διαμαρτυρήθηκαν, αλλά το κακό είχε γίνει. Κυπαρίσσια, ευκάλυπτοι, διάφορα αυτοφυή δέντρα κουτσουρευτήκαμε κυριολεκτικά, δεν κλαδευτήκαμε. Λες και έπρεπε να πληρώσουμε για κάτι, λες και φταίξαμε σε κάτι. Ελπίζω όλο αυτό να έγινε ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΑΣ”.
