Αρθρο του Ναξιώτη δημοσιογράφου Δημήτρη Νανούρη σχετικά με το τόπο μας.. Αυτόν που ονειρευόμαστε, αυτόν που θέλουμε…
Δελεάζονται από το τυρί και δεν βλέπουν τη φάκα οι θιασώτες της μυωπικής τουριστικής ανάπτυξης που αποσκοπεί στο γρήγορο και εύκολο κέρδος. Και η Νάξος φημίζεται για τα εξαιρετικά τυριά της. Εμπλεος «αγανάκτησης και οργής», άρτι αφιχθείς από ολιγοήμερες οικογενειακές διακοπές στην παρά τη Χώρα δυτική ακτή, μου έγραφε τις άλλες ο αναγνώστης της «Εφ.Συν.» Μανώλης Μπ.: «Δεν εκπλήσσομαι πλέον που τον Αύγουστο για να μείνεις στο νησί σού κοστίζει ημερησίως 150 ευρώ το δωμάτιο, 50 το ποδήλατο, 120 η ενοικίαση αυτοκίνητου, κατά μέσο όρο 40 ευρώ το σετ η ξαπλώστρα και 30 το άτομο για φαγητό».
Αρθρο του Δημήτρη Νανούρη (*)
Η μυκονοποίηση των «αναξιοποίητων» Κυκλάδων μεταδίδεται, καταπώς φαίνεται, με την ταχύτητα της παραλλαγής «Δέλτα» του εστεμμένου ιού. «Αυτό που με εξοργίζει αγαπητέ συμπατριώτη» συνέχιζε ο επιστολογράφος «είναι ότι σε ολόκληρη τη Αγία Αννας υπάρχουν μόλις δεκαπέντε με είκοσι μέτρα προσβάσιμης παραλίας, δηλαδή εκεί που μπορείς να κάτσεις με την ομπρέλα σου χωρίς να σου πει κανείς 40 ευρώ ελάχιστη κατανάλωση ή 80 η πρώτη σειρά, 60 η δεύτερη κ.ο.κ. Το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται και στον Αγιο Προκόπη, απλώς εκεί επειδή η παραλία είναι πολύ μεγαλύτερη, βρίσκεις στα πιο δυσπρόσιτα σημεία χώρο να κάνεις μπάνιο ελεύθερα».
Με το θάρρος της κοινής μας καταγωγής εξακολουθούσε: «Αυτή είναι η Νάξος που ονειρευόμαστε; Ενα νησί που ήταν οικογενειακό, ήσυχο, φθηνό, με καλό φαγητό, με καθαρές και προσβάσιμες παραλίες να έχει μετατραπεί σε κακό αντίγραφο της Μυκόνου; Καλά οι ιδιώτες το συμφέρον τους κοιτάνε, οι Αρχές του νησιού δεν ανησυχούν καθόλου; Δεν βλέπουν ότι οι ακρογιαλιές έχουν γίνει ιδιωτικές πισίνες;
Και οι φίλοι μου επιχειρηματίες δεν κατανοούν πως, αν συνεχίσουν έτσι, με ακριβή διαμονή, κυκλοφοριακό, ακριβές τιμές εστίασης και παραλίες που για να κάνεις μπάνιο πρέπει να πληρώσεις, θα γυρίσουν πάλι εκεί που ήταν στη δεκαετία του ’80· στη γεωργία, αφού λίγοι θα μπορούν να έρχονται στη Νάξο για διακοπές;
Αν πάλι έχω εγώ άδικο και τα βλέπω όλα λάθος, αν η κατάσταση αυτή συνεχιστεί, τότε στη Νάξο θα καταλήξουν να πηγαίνουν μόνο πολύ πλούσιοι άνθρωποι, είτε Ελληνες είτε ξένοι, και κάτι δύστυχοι μικρομεσαίοι σαν κι εμένα, που έχουμε σπίτι στο νησί, για 4-5 μέρες με το ζόρι, αν δεν εξαναγκαστούμε να το πουλήσουμε».
Οι αρχές, αγαπητέ Μανώλη, ακούν, αλλά μάλλον δεν ιδρώνει τ’ αυτί τους. Ποιείται την νήσσαν ο δήμαρχος Δημ. Λιανός, πιο λιανά κάνει ό,τι η πλειονότης των χωρίς όραμα συναδέλφων του: υποτάσσεται στα μικροσυμφέροντα των ψηφοφόρων. Η μεγάλη εικόνα δεν τους αφορά. Ο ορίζοντάς τους φτάνει τσίμα τσίμα ίσαμε την επόμενη κάλπη.
Σύμφωνα με το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της σελίδας 26 στην “Εφημερίδα των Συντακτών”, καταπατούν τον νόμο ελαφρά τη καρδία προκειμένου να ευχαριστήσουν όσους αφήνουν ζεστά ευρώπουλα στα πάσης φύσεως μαγαζιά, μεταξύ των οποίων οι λάτρεις της ιστιοσανίδας, κι ας γίνουν στάχτη και μπούρμπερη τα εναπομείναντα είδη άγριας χλωρίδας και πανίδας.
Πώς αλλιώς να εξηγήσεις την εν τω μέσω της νυκτός παράνομη διάνοιξη οδού στο κέντρο του μεγαλύτερου υδροβιότοπου των Κυκλάδων. Οι λοιπές αρχές, αστυνομική και εισαγγελική, διενήργησαν αυτοψία, έπειτα από καταγγελία ευαισθητοποιημένων κατοίκων, πλην όμως δεν υπέπεσε στην αντίληψή τους τίποτε επιλήψιμο. Κάθε αρχή και… δύσοσμη!
(*) Ο Δημήτρης Νανούρης είναι αρθρογράφος στην “Εφημερίδα των Συντακτών”
