Το «20° houses» βρίσκεται μπροστά από την παραλία της Πλάκας, στο νησί της Νάξου. Ιδιαίτερα δημοφιλές σημείο, ο σχεδιασμός ενός συγκροτήματος που να σέβεται την κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική και τη ζωή στο νησί, αποτέλεσαν την αφετηρία.
«20° houses». Αυτό το όνομα επέλεξε να δώσει το γραφείο Modulus Architecture σε ένα συγκρότημα κατοικιών, για να αποδώσει καλύτερα την εικόνα που μπορεί να θαυμάσει κανείς βλέποντας τα τρία ενωμένα αλλά και ανεξάρτητα σπίτια.
«Τα βασικά ζητούμενα όσον αφορά το κτιριολογικό πρόγραμμα του έργου, ήταν ο σχεδιασμό τριών κατοικιών, εκ των οποίων οι δυο θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερες και να διαμορφώνονται σε δυο στάθμες, ενώ η τρίτη, ισόγεια και λίγο μικρότερη.
Ως εκ τούτου, και λαμβάνοντας υπόψιν ότι θέα προς το παραθαλάσσιο μέτωπο θα είχαν μόνο οι διώροφες κατοικίες, αποφασίσαμε να τις τοποθετήσουμε στην ανατολική πλευρά του οικοπέδου, η οποία έχει πιο καθαρή θέα προς τη θάλασσα χωρίς πολλά εμπόδια. Έτσι, ξεκίνησε η συνθετική διαδικασία με μια απλή γραμμή πάνω στην οποία θα σχηματίζονταν οι κατοικίες. Στην συνέχεια αυτή η γραμμή έσπασε και στράφηκε κατά 20°, στην ανατολική της πλευρά, ώστε να είναι σχεδόν παράλληλη με την ακτογραμμή. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, οι διώροφες κατοικίες, που τοποθετήθηκαν σε αυτή τη στρέψη, να έχουν ανεμπόδιστη και άμεση ορατότητα προς το παραλιακό μέτωπο.
Παράλληλα, αυτή η χειρονομία εισήγαγε έναν νέο κάναβο στην ευρύτερη σύνθεση, ο οποίος δημιούργησε πιο ενδιαφέρουσες ποιότητες τόσο στον εξωτερικό όσο και στον εσωτερικό χώρο, καθώς ήρθε να «σπάσει» την ορθοκανονικότητα. Κάπως έτσι λοιπόν προέκυψε και το όνομα αυτού του έργου», εξηγεί στο iefimerida η Κατερίνα Στρίκη – Μαγιάκη, επικεφαλής αρχιτέκτονας της Modulus Architecture.
«Σε αυτό το έργο, ο κύριος σκοπός μας, ήταν να σχεδιάσουμε τρεις ανεξάρτητες εξοχικές κατοικίες, σε ένα συγκρότημα, μπροστά από την παραλία της Πλάκας, στο νησί της Νάξου. Οι δύο από αυτές θα έπρεπε να είναι παρόμοιες και πιο προνομιούχες από την τρίτη. Η ενσωμάτωση στο κυκλαδίτικο τοπίο, η ιδιωτικότητα και οι υπαίθριοι χώροι μεγάλης κλίμακας ήταν μερικές από τις βασικές απαιτήσεις.», περιγράφει η Κατερίνα Στρίκη – Μαγιάκη.
Ο σχεδιασμός ξεκινάει από μία απλή γραμμή η οποία φιλοξενεί τις τρεις κατοικίες. Για την καλύτερη εκμετάλλευση της θέας προς τη θάλασσα, αλλά και για μέγιστη ιδιωτικότητα μεταξύ τους, η γραμμή σπάει και στρέφεται κατά 20ο. Πέτρινα τοιχία σχηματίζουν τις κατοικίες ενώ, τοποθετημένα εγκάρσια, χωρίζουν τις ιδιοκτησίες διασφαλίζοντας ιδιωτικότητα δημιουργώντας παράλληλα περάσματα και εσωστρεφείς χώρους.
Τα σπίτια σχεδιάστηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε η ζωή να εκτυλίσσεται έξω από αυτά. Τα μεγάλα ανοίγματα στο ισόγειο δίνουν τη δυνατότητα να ενοποιείται το εσωτερικό με το εξωτερικό, κάνοντας ασαφή τα όρια μεταξύ τους. Στις διώροφες κατοικίες προσφέρεται η δυνατότητα απευθείας πρόσβασης στην αυλή, μετατρέποντάς τη στον κύριο χώρο των κατοικιών.
Επίκεντρο του εξωτερικού χώρου είναι το υδάτινο στοιχείο, μία ενιαία γραμμή, που, άλλοτε ως φιλμ νερού και άλλοτε ως πισίνα, δημιουργεί διαφορετικές εμπειρίες. Τοποθετείται στο κέντρο της σύνθεσης, ώστε όλες οι υπαίθριες λειτουργίες να οργανώνονται γύρω του και οι χρήστες να είναι σε άμεση και συνεχή επαφή με αυτό.
Στην μπροστινή αυλή κάθε κατοικίας, τοποθετούνται όλες οι απαραίτητες χρήσεις όπως καθιστικό, τραπεζαρία, barbeque και kitchenette, δίνοντας ζωή στον εξωτερικό χώρο και φιλοξενώντας την καθημερινή ζωή των χρηστών. Η σκίαση, απαραίτητη για τη ζωή έξω, επιτυγχάνεται με ξύλινες πέργκολες που ακολουθούν τις χαράξεις της σύνθεσης και σε συνδυασμό με τα πέτρινα τοιχία δημιουργούν χώρους χωρίς να καταλαμβάνουν μεγάλο όγκο και να κυριαρχούν στο τοπίο.
Τα φυσικά υλικά που χρησιμοποιούνται, η πέτρα και το ξύλο, σε συνδυασμό με τους απλούς λευκούς όγκους, δίνουν την αίσθηση του κυκλαδίτικου τοπίου το οποίο, μέσα από την όλη σύνθεση και τις καθαρές γραμμές, μεταφράζεται και αναπαράγεται με έναν πιο μοντέρνο και σύγχρονο τρόπο.
Πρόθεση είναι τα σπίτια να παρέχουν την επιλογή της ιδιωτικότητας
Πώς, όμως, ένα συγκρότημα κατοικιών μπορεί να προσφέρει στους ιδιοκτήτες του το δικαίωμα επιλογής του βαθμού «ιδιωτικότητας» που επιθυμούν. Αυτή ήταν και η μεγαλύτερη πρόκληση για τους Modulus Architecture.
«Όταν αναλάβαμε το συγκεκριμένο project, πληροφορηθήκαμε από τους πελάτες μας ότι οι τρεις κατοικίες θα έπρεπε να σχεδιαστούν ενωμένες, με στόχο την καλύτερη αξιοποίηση τους. Λαμβάνοντας αυτό σαν δεδομένο, η μεγαλύτερη πρόκληση που είχαμε να αντιμετωπίσουμε ήταν η επίτευξη της ιδιωτικότητας.
Για την επίλυση αυτού του ζητήματος, αρχίσαμε με την χωροθέτηση των εισόδων των τριών κατοικιών στο πίσω μέρος του οικοπέδου, έτσι ώστε οι μπροστά, ιδιωτικές αυλές να μην είναι ορατές κατά την είσοδο στο οικόπεδο. Παράλληλα, διαμορφώσαμε μια πίσω όψη, φρουριακού χαρακτήρα, με πολύ μικρά ανοίγματα που εξυπηρετούν αποκλειστικά τις λειτουργικές ανάγκες αερισμού των κατοικιών. Το γεγονός αυτό, ενισχύει το στοιχείο της ιδιωτικότητας από τη μια, καθώς το ίδιο το κτίριο λειτουργεί ως όριο, αλλά αντιμετωπίζει και τον δυσμενή προσανατολισμό αυτής της όψης προς τον Βορρά. Τέλος, με την χρήση εγκάρσιων, πέτρινων τοιχίων εξασφαλίστηκε η ιδιωτικότητα μεταξύ των κατοικιών και ταυτόχρονα δημιουργήθηκαν τρεις εσώστρεφες και προστατευμένες αυλές που φιλοξενούν ποικίλες χρήσεις», αναφέρει η Κατερίνα Στρίκη – Μαγιάκη.
Εσωτερικά, γήινα χρώματα, φυσικά υλικά και ελάχιστα διακοσμητικά αντικείμενα συμβάλλουν στη χωρική προσωπικότητα, διατηρώντας παράλληλα μια αισθητική καθαρή και ανέπαφη.
Το λευκό χρώμα, το γκρι, το ξύλο, τα μεγάλα ανοίγματα, οι σκάλες χρησιμοποιούνται για να ενισχύσουν την αρχιτεκτονική έννοια, δημιουργώντας καθαρές επιφάνειες κι ένα περιβάλλον που ενσωματώνει αρμονικά μια σύγχρονη πολυτέλεια.
Ταυτότητα έργου:
Αρχιτεκτονικός σχεδιασμός: Modulus Architecture
Αρχιτέκτονες: Βασιλική Δερμιτζάκη, Κατερίνα Στρίκη-Μαγιάκη, Κατερίνα Τσίτσιβα
Συνεργάτες: Veronis – Lagogiannis – Naxos Real Estate
3D Visualisation: Modulus Architecture
Με πληροφορίες από τη σελίδα iefimerida.gr
