Μεγάλη Παρασκευή στη Νάξο (όπως και σε όλη την Ελλάδα) οι πιστοί βρίσκονται από νωρίς στην εκκλησία… Η ετοιμασία για τον Επιτάφιο ολοκληρώνεται. Και έρχεται η ώρα για την τελετή των Ωρών… Με αποκορύφωμα την αποκαθήλωση του σώματος του Κυρίου από το Σταυρό και τη μεταφορά του στο μνήμα… Το “Η ζωή εν Τάφω” ακούγεται μέσα από τη ψυχή των πιστών αν και η αλήθεια, το “Ω γλυκύ μου έαρ” μοιάζει ως μελωδία στα αυτιά ακόμη και όσων δεν έχουν ιδιαίτερη σχέση με την Εκκλησία…
Το Θείο Δράμα γοητεύει όλο και περισσότερους… Πόσο μάλλον, όταν αρωγός της ανθρώπινης φωνής είναι και ένα μουσικό όργανο…. Παναγιά Δροσιανή στη Νάξο, η Παναγιά της Βροχής, Ο σημαντικότερος ίσως Πρωτοχριστιανικός Ναός των Βαλκανίων του 6ου αι., με εκπληκτικές τοιχογραφίες του 6ου και 7ου αι.
Το αυστηρό βυζαντινό Τυπικό ακολουθείται με προσήλωση ενώ η λύρα του Νίκου Κάραλη συνοδεύει τα λόγια του ιερέα και των μελών του Ιερού Ψαλτηρίου… Γυναικείες φωνές κατά προτίμηση από τη Μονή. Με τον πατέρα Χρυσόστομο Κοττάκη να έχει και το ρόλο του “διευθυντή” της ιδιαίτερης αυτής μουσικής παρέας..
Οι πιστοί εκτός του Ιερού Ναού ως επί τω πλείστον. Και τηρώντας τα προβλεπόμενα μέτρα προστασίας…. Λίγο αργότερα, μετά το πέρας των εγκωμίων του Επιτάφιου Θρήνου, θα ακολουθήσει η ευλογία των αρτιδίων ή πούλων, ενός εθίμου που έρχεται από τα παλιά τα χρόνια….. Και είναι μία ακόμη ιδιαιτερότητα στην εκκλησιαστική ζωή γύρω από την Παναγία τη Δροσιανή στη Μονή της Νάξου
Ευχαριστούμε τον Ηλία Κοττάκη για το video
