Απόλλωνας Νάξου… Ο πλέον απομακρυσμένος οικισμός της Νάξου… Στην άκρη του νησιού, να κρατάει τις Θερμοπύλες, τις δικές μας. Σε κοινωνικό, οικονομικό επίπεδο. Με τους λιγοστούς πιστούς κατοίκους του να παραμένουν εκεί, στο πείσμα των καιρών. Και να παλεύουν με θεούς και δαίμονες…
Και για μία ακόμη φορά μέσα από την εκδήλωση για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, «φωνάζει» με τον δικό του τρόπο παρών… Με μία μαθήτρια πλέον, την Εφραιμίνα Ανδρή, με αναπληρωτή δάσκαλο που ήρθε τις τελευταίες εβδομάδες κι ενώ ξεκίνησε με …δανεικό από τον Δαμαριώνα της Νάξου…
Αλλά με πάθος για ζωή και διάθεση να παραμείνουν στη θέση τους.. Φωνάζοντας σε όλους ότι είμαστε εδώ εμείς οι Απολλωνιάτες και δεν θα αφήσουμε το σπίτι μας… Τα προβλήματα παραμένουν. Με κυριότερο αυτό του κυματοθραύστη που έχει πλέον χαθεί. Ο χειμώνας έρχεται … Λένε ότι θα είναι βαρύς…
Όμως, οι λιγοστοί κάτοικοι με πίστη ορθώνουν το ανάστημά τους. Η σημερινή παρέλαση με την μοναδική μαθήτρια (σ.σ. χρόνια είχαμε να δούμε μία μαθήτρια στο σχολείο) δείχνει ότι υπάρχει χτύπος, αντίδραση, ζωντάνια…
Ευχαριστούμε τον κο Χωριανόπουλο για το video και τις φωτογραφίες
