Τετάρτη 11 Απριλίου… “Ιακ. Καμπανέλης” Εκδήλωση τιμής για τους πρώτους γιατρούς που στελέχωσαν το Νοσοκομείο – Κέντρο Υγείας Νάξου… Οι παθολόγοι Δημήτρης Βενιέρης, Γερμανός Καπίρης, Ηλίας Καραμπάτσος, Γιάννης Κλεάνθους, ο οφθαλμίατρος Νίκος Βενιέρης και ο παιδίατρος Φραγκίσκος Βενιέρης..
Ξεκινάμε με μια μικρή παρατήρηση… Και η οποία είναι σημαντική… Το αμφιθέατρο στην αίθουσα του Δημοτικού Θεάτρου «Ιάκ. Καμπανέλλης» το βράδυ της Τετάρτης 11 Απριλίου όχι απλά θα έπρεπε να είναι ασφυκτικά γεμάτο αλλά θα έπρεπε να έχει και στον… εξώστη. Να υπάρχει ουρά ακόμη και έξω. Και βέβαια στο ακροατήριο θα έπρεπε να είναι όλοι. Και όταν λέμε όλοι, το εννοούμε.
Γιατί η βραδιά δεν ήταν αφιερωμένη στους έξι πρώτους γιατρούς που στελέχωσαν το τότε Κέντρο Υγείας Νάξου στα μέσα της δεκαετίας του 80, τριάντα χρόνια πριν. Ηταν αφιερωμένη σε όλους όσους έχουν υπηρετήσει έστω και μία ημέρα στο Κέντρο Υγείας που έγινε μετά Νοσοκομείο και σήμερα προσπαθεί να αποκτήσει υπόσταση και να διεκδικήσει με αξιόπιστο τρόπο μεγαλύτερο μερίδιο στο χώρο της Νάξου.. Και μας άρεσε που ο Δήμαρχος Νάξου και Μικρών Κυκλάδων κος Μανόλης Μαργαρίτης στην ομιλία του υποσχέθηκε ότι θα γίνει και άλλη βραδιά για να τιμηθούν κι άλλα πρόσωπα που έπαιξαν ρόλο στην πορεία του Νοσοκομείου εδώ και τριάντα τόσα χρόνια χωρίς απαραίτητα να ήταν γιατροί. Γιατί ένας οργανισμός έχει κι άλλα πρόσωπα που παίζουν σημαντικό ρόλο έστω κι εάν δεν είναι στην …βιτρίνα, όπως ο γιατρός..
Τιμώμενα πρόσωπα της βραδιάς που μας πέρασε; Οι παθολόγοι Δημήτρης Βενιέρης, Γερμανός Καπίρης, Ηλίας Καραμπάτσος, Γιάννης Κλεάνθους, ο οφθαλμίατρος Νίκος Βενιέρης και ο παιδίατρος Φραγκίσκος Βενιέρης.. Μεγάλος απών; Ο αγαπημένος μας Ηλίας που λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων ήταν εκτός Νάξου και η αλήθεια είναι ότι το χαμόγελό του και ο εκπληκτικός τρόπος που βλέπει τα πράγματα έλειψαν από μία τέτοια βραδιά…
Η εκδήλωση (σε ρόλο συντονιστή η Κατερίνα Μαργαρίτη) άνοιξε με χαιρετισμό του Δημάρχου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων κου Μανόλη Μαργαρίτη που αναφέρθηκε στην απόφαση αυτών των έξι ανθρώπων να γυρίσουν την πλάτη τους στον ιδιωτικό τομέα ή και στις σειρήνες της Αθήνας και να μείνουν στο νησί έχοντας συμπληρώσει πλέον τριάντα χρόνια με τον Δημήτρη Βενιέρη φέτος να είναι ο τελευταίος της παρέας που παίρνει σύνταξη… Τους χαρακτήρισε ως «στυλοβάτες» και μίλησε για το θάρρος τους να σηκώσουν ένα βάρος πρωτόγνωρο..
Αυτός που σίγουρα έκλεψε τη παράσταση ήταν ο φιλόλογος Μανόλης Κορρές, .. σειρά των γιατρών όπως θα λέγαμε εάν είμαστε στο Στρατό κάνοντας μία ιδιαίτερα συναισθηματική προσέγγιση όχι μόνο στην ιστορία του Κέντρου Υγείας όσο και στην προσφορά των γιατρών… Τους χαρακτήρισε ως «την σπονδυλική στήλη της Υγείας», τόνισε ότι με «σεβασμό και πίστη στα Ιπποκράτεια κελεύσματα, άσκησαν την επιφανέστατη τέχνη την ιατρική κάνοντας πράξη τις εντολές του Ιπποκράτη» και ευχήθηκε όπως όλοι έχουν μακροημέρευση και υγεία αλλά και ένα τεράστιο χαμόγελο στο υπόλοιπο της ζωής τους»…
Στη συνέχεια ακολούθησαν οι απονομές των τιμητικών πλακετών από τους Δήμαρχο Νάξου και Μικρών Κυκλάδων, Σεβασμιότατο Μητροπολίτη Παροναξίας κκ Καλλίνικο, τον Επαρχο Νάξου και Μικρών Κυκλάδων κο Μαργαρίτη, τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων κο Μαυρομμάτη και την κα Ανθή Περιστεράκη εκ μέρους του Υποδιοικητή του Νοσοκομείου κου Απιδόπουλου, ο οποίος βρίσκονταν εκτός Νάξου για οικογενειακές υποθέσεις… Όλοι τους απεύθυναν χαιρετισμό, αναφέρθηκαν με τα καλύτερα λόγια στους γιατρούς που τιμήθηκαν ενώ και οι πέντε γιατροί με τη σειρά τους εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για την κίνηση αυτή που αποτελεί σεβασμό και τιμή όχι για τους ίδιους αλλά για το λειτούργημα που επιτελούν όλα αυτά τα χρόνια… Μάλιστα, η κα Περιστεράκη αναφέρθηκε και στις εξελίξεις που είναι ραγδαίες στο χώρο της Υγείας τα δύο τελευταία χρόνια με το Νοσοκομείο Νάξου να έχει αποκτήσει πληρότητα τόσο σε προσωπικό όσο και σε μηχανήματα με όλο και περισσότερες κλινικές να εργάζονται για το καλό των κατοίκων του νησιού… Άλλωστε όπως είπε γελώντας ο κος Μαργαρίτης, Έπαρχος και Αντιπεριφερειάρχης «χωρίς τους γιατρούς, δεν θα είμαστε εμείς εδώ στο νησί»…
Οι φωτογραφίες είναι από τον Δημήτρη Δεουδέ
