Γιος, πατέρας, παππούς, σύζυγος, υπουργός, πρωθυπουργός. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης στα 99 χρόνια ζωής έγραψε τη δική του ιστορία στην πολιτική σκηνή, ενώ παράλληλα βρίσκονταν κοντά στην, πολυπληθή, οικογένεια του.
Πολλές φορές τελείωνε τις ομιλίες του με τους στίχους κάποιου ποιήματος, καθώς λάτρευε την ποίηση. Στην παρουσίαση του βιβλίου του «Το έργο της κυβερνήσεως μου» αποφάσισε να κλείσει την ομιλία του με στίχους του Παλαμά:
«Χρωστάμε εις όσους ήρθαν / πέρασαν, θα ρθούνε, θα περάσουν / κριτές θα μας δικάσουν / οι αγέννητοι, οι νεκροί».
Σχεδόν ένας αιώνας εμπειριών και στιγμών που σημάδεψαν τόσο τον ίδιο, όσο και τη χώρα μέσα από τον φωτογραφικό φακό. Από τα Χανιά του 1918 μέχρι και το πρωθυπουργικό μέγαρο.
