Ο Αλέκος Αρβανιτάς αναλύει την εβδομάδα που ολοκληρώθηκε… Με ολίγο από Ουκρανικό, αλλά με ισχυρή δόση από τις …δράσεις της Κυβέρνησης και βέβαια την στάση των Τραπεζών και των σωματείων
Σε μια κοινωνία ζούγκλας, ο βασικός και καθημερινός αγώνας εστιάζεται στο να παραμείνουμε άνθρωποι. Μετά το ρήμα «αγαπώ», το σημαντικότερο στη ζωή μας είναι το «βοηθώ». Εννοείται χωρίς ανταλλάγματα, χωρίς όρους και προϋποθέσεις... Τζούλιαν Ασάνζ και Ιωάννα Κολοβού αποτελούν την άλλη πτυχή της δημοσιογραφίας. Το όμορφο κομμάτι της. Αυτό το οποίο δεν συμβιβάζεται, αλλά παλεύει με νύχια και με δόντια, προκειμένου να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Έχουν την ανάγκη μας. Μας χρειάζονται δίπλα τους. Ωστόσο, ο σπουδαίος συγγραφέας μας, Νίκος Καζαντζάκης, έγραφε στον «Καπετάν Μιχάλη». «Αν δεν δει ο Θεός χέρι ανθρώπου, δεν βάζει μήτε από το δικό του»… Κατά τα άλλα, παραμένουν τα γνωστά και περίεργα που συναντάμε στη χώρα. Μας αδειάζουν το πορτοφόλι, αλλά μας δίνουν «ενισχύσεις», οι οποίες δεν φτάνουν ούτε για ένα πακέτο τσιγάρα ημερησίως. Θα μου πείτε, γιατί δεν το κόβουμε το ρημάδι; Πάντως, η κυβέρνηση είχε κόψει κάθε συζήτηση για εκλογές, πριν από το τέλος της τετραετίας, αλλά, όπως φαίνεται, η σταθερότητα κυριαρχεί για άλλη μία φορά στο Μαξίμου, οπότε…
* Συνηθίζουμε να λέμε ότι η δημοσιογραφία δεν είναι επάγγελμα αλλά λειτούργημα. Ακούγοντάς το, βεβαίως, οι πολίτες σκάνε στα γέλια, δικαίως ως επί το πλείστον, γιατί η ενημέρωση καθυποτάσσεται, δυστυχώς, στα συμφέροντα: πολιτικά, επιχειρηματικά, θρησκευτικά, αθλητικά, κάθε λογής. Η στάση των ανθρώπων των ΜΜΕ επιβάλλεται σαφώς να τοποθετείται απέναντι στην εξουσία. Υποτίθεται ότι την ελέγχουν και ενημερώνουν τους πολίτες για ό,τι συμβαίνει γύρω τους. Η επικείμενη έκδοση, όμως, του Τζούλιαν Ασάνζ, στις ΗΠΑ, από τη βρετανική κυβέρνηση, αποδεικνύει ότι όλες μα όλες οι χώρες δεν… ανέχονται τον έλεγχο, δεν… αντέχουν να μαθεύονται οι κουτσουκέλες τους και όταν συμβεί, συμπεριφέρονται με βάση το βίαιο σύστημα που λειτουργεί γύρω τους. Ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος έκανε σωστά τη δουλειά του, αλλά για τους κρατούντες αποκάλυψε πράγματα που δεν έπρεπε. Για ποιους; Για όσους είχαν λερωμένη τη φωλιά τους. Η δίωξη που του ασκήθηκε επισύρει ποινή 175 ετών! Το συγκεκριμένο γεγονός δεν αποτελεί μόνο εσωτερική αμερικανική υπόθεση. Αφορά όλους εμάς που πιστεύουμε στην ελευθεροτυπία, την πολυφωνία και την ανεξαρτησία των ΜΜΕ από τα συμφέροντα των ισχυρών. Ορθώνουμε το ανάστημά μας και υπερασπιζόμαστε τον άνθρωπο πρώτα απ’ όλα και ύστερα τον ρόλο του στο πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι…
* Οι συνθήκες εργασίας στη δημοσιογραφία, σήμερα, παραμένουν αφόρητα δύσκολες και αντίξοες, αλλά, δυστυχώς, οι πολίτες παρατηρούν μόνο την επιφάνεια, δηλαδή τα χλιδάτα συμβόλαια και τα υψηλά μπόνους. Αυτά ασφαλώς και υπάρχουν, μόνο που αφορούν ελάχιστους τηλε-αστέρες, οι οποίοι αποτελούν εξαίρεση στον κανόνα. Η συνάδελφός μας, Ιωάννα Κολοβού, κινδυνεύει να χάσει το σπίτι της, για 15.000 ευρώ, καθώς η Εθνική Τράπεζα το έβγαλε στο σφυρί, επειδή δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στο χρέος της, το οποίο με τους τόκους ανήλθε στα 60.000! Η συγκεκριμένη ζει με την πενιχρή σύνταξη των 700 ευρώ, συντηρεί τον γιο της ο οποίος βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού και, όπως ισχυρίζεται, ουδέποτε ειδοποιήθηκε από την τράπεζα για τον επικείμενο πλειστηριασμό. Μέχρι αυτήν την ώρα, η ΕΣΗΕΑ λάμπει διά της αφωνίας, της πλήρους σιωπής και απουσίας. Εμείς οι συνάδελφοί της επιχειρούμε να δείξουμε την αλληλεγγύη μας και να παρέμβουμε όχι με λόγια αλλά με έργα. Γιατί η συμπαράσταση στην έντιμη δημοσιογραφία, σ’ αυτήν που δεν τα «πήρε» και δεν τα «παίρνει», είναι καθήκον όλων μας. Η πλειονότητα των συντακτών δεν είναι «Φράγκες». Είναι άνθρωποι οι οποίοι παλεύουν καθημερινά να ξεφύγουν από την ανεργία και την ανέχεια. Να σπάσουν τις συμπληγάδες των συμφερόντων και να βρεθούν δίπλα στους συμπολίτες τους. Είμαστε με την Ιωάννα, και την κάθε Ιωάννα, όλοι εμείς που οραματιζόμαστε ένα δικαιότερο κόσμο. Για δε την Εθνική, η λέξη «ντροπή» είναι λίγη, για να αποτυπώσει την οδυνηρή πραγματικότητα. Λίγη για τους λήσταρχους τοκογλύφους, οι οποίοι δεν έχουν καμία σχέση με το ανθρώπινο είδος…
* Στο Βέλγιο, ο πληθωρισμός άγγιξε το 9%, ενώ στη χώρα μας έφτασε το 12%! Στο Βέλγιο, ο μέσος μισθός δεν έχει καμιά σχέση με τον αντίστοιχο της Ελλάδας. Στο Βέλγιο, ο μισθός είναι συνδεδεμένος με τον πληθωρισμό, κάτι σαν τη δική μας ΑΤΑ, την οποία πρόλαβαν, δυστυχώς, μόνο οι μεγαλύτερης ηλικίας πολίτες. Στο Βέλγιο, λοιπόν, υπήρξαν κινητοποιήσεις και απεργίες! Στη Βρετανία, επίσης, το ίδιο, με αιχμή του δόρατος την τριήμερη απεργία των σιδηροδρομικών. Στην Ελλάδα, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ περιμένουν να έρθει η επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος, ασχέτως αν πέρασε η γιορτή, προκειμένου να καθορίσουν τα επόμενα βήματά τους. Εδώ ασχολούμαστε με τον Λιγνάδη, την Πισπιρίγκου, τις μοβ μέδουσες, τα αμύγδαλα. Άλλωστε, μην ξεχνάτε ότι τα μπάνια του λαού είναι ιερά και δεν τα αγγίζουμε. Από Σεπτέμβρη και βλέπουμε, σύντροφοι. Από Σεπτέμβρη…
* Είπαμε ότι η βενζίνη, σύμφωνα με τις προβλέψεις, θα σκαρφαλώσει στα τρία ευρώ το λίτρο! Επαναλάβαμε, σε όλους τους τόνους, ότι η τιμή της ενέργειας έφτασε στον Θεό. Εννοείται ότι το μείγμα ακρίβεια από τη μια μεριά και εξευτελιστικοί μισθοί από την άλλη γίνεται εκρηκτικό. Πάντως, οι συμπολίτες μας το διασκεδάζουν, τρολάροντας την κατάσταση. Γράφτηκε, λοιπόν, στο διαδίκτυο και το μεταφέρω, γιατί, μέσα στη μαυρίλα, έχει την πλάκα του: «Σας πειράζει η τιμή της βενζίνης, αλλά για το μαύρο χαβιάρι, που έφτασε 1,30 το γραμμάριο, δεν λέτε τίποτα. Να σκεφτούμε και τον συνάνθρωπο, όχι μόνο τη βόλτα με το αμάξι»!
* Όπως γράφει κάποιος φίλος στο Facebook, «Κάθε φορά που διαβάζω για άλλη μία μαφιόζικη εκτέλεση, σκέφτομαι πόσο απαραίτητη είναι η Πανεπιστημιακή Αστυνομία, Κυριάκο μου»!
* Η φωτογραφία που έκανε τον γύρο της Ελλάδας και θύμωσε άπαντες -πιστούς και μη- δείχνει τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, στη… φτωχική βίλα του, με πιάτο τον Κορινθιακό, να τρώει -σεμνά και ταπεινά- με φίλους του, λαϊκούς και κληρικούς! Στο πίσω μέρος του οικήματος διακρίνεται καθαρά η πισίνα του άγιου πατέρα, σε ένα φουτουριστικό περιβάλλον, συνδεδεμένο πάντα με τις ανάγκες τού επί της Γης εκπροσώπου του Θεού! Εδώ ταιριάζει γάντι το «φτώχεια, καταραμένη φτώχεια»…
* Ο υπουργός Υγείας, Θάνος Πλεύρης, εν έτει 2022, δήλωσε: «Αν μια γυναίκα δυσκολεύεται πολύ να κάνει παιδί, ίσως να μην το θέλει ο Θεός»! Καλώς ήλθατε στο ευρωπαϊκό Ιράν του 21ου αιώνα. Δεν νομίζω να πέσατε από τα σύννεφα, με όλα αυτά τα ακροδεξιά μπουμπούκια που μάζεψε ο πρωθυπουργός στο κόμμα που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και θεωρητικώς, τουλάχιστον, πρεσβεύει τον φιλελευθερισμό, τόσο στην οικονομία όσο και στην κοινωνία; Ειδικά στα κοινωνικά θέματα, πάντως, μας προσφέρουν πολύ περισσότερο φιλελευθερισμό απ’ ό,τι μπορούμε να αντέξουμε ως χώρα…
* Σε διάγγελμά του προς τον γαλλικό λαό, ο κύριος Μακρόν έκανε άνοιγμα και στην (φασίστω, αυτό δικό μου) Λεπέν, για το ενδεχόμενο σχηματισμού κυβέρνησης εθνικής ενότητας! Μάλιστα, επισήμανε ότι «πρέπει να κάνουμε νέους συμβιβασμούς»! Πώς είπατε; Έκπληξη; Δεν το περιμένατε; Κατά τα λοιπά, σπίτι όλοι καλά; Γυναίκα, παιδιά, πεθερικά; Εντάξει; Συνεχίζουμε, γιατί ο φιλελευθερισμός είναι μια μεγάλη αγκαλιά που χωράει όλους και όλα. Χωρίς προβλήματα και αποκλεισμούς. Και δίχως να κρατάει μούτρα στους αντιπάλους του. Έντάξει;
* Το Ουκρανικό ατόνησε στις ειδήσεις. Για το μείζον θέμα της ακρίβειας δεν λέμε πολλά-πολλά, μη δυσαρεστήσουμε την κυβέρνηση. Το σενάριο των εκλογών είναι ανοικτό, οπότε; Τι έμεινε; Ο Ερντογάν και οι φωτιές του καλοκαιριού. Και αυτές με μέτρο, χωρίς να αγγίζουμε την αριστεία και το επιτελικό κράτος. Πάντως, δειλά-δειλά, προετοιμάζεται το κλίμα για την έξαρση του κορονοϊού. Ήδη τα κρούσματα -σύμφωνα με τους ειδικούς- αυξάνονται, ωστόσο, όλα αυτά μεταδίδονται με ρέγουλο: χωρίς φωνές, φανφάρες και ακρότητες! Μην ξεχνάτε ότι το καλοκαίρι είναι μπροστά μας και η χώρα έχει ανάγκη τα τουριστικά έσοδα, για το καλό όλων μας, βεβαίως-βεβαίως. Τώρα, τι θα γίνει από τα μέσα Σεπτέμβρη και μετά; Δεν ξέρω αν διαβάζω βουλωμένο γράμμα, αλλά η αίσθησή μου είναι ότι θα έχουμε μια από τα ίδια: εκφοβισμός, rapid test, μάσκες, υποχρεωτικός εμβολιασμός, τηλεργασία και τελικώς εγκλεισμός στο μαντρί. Αυτό θεωρώ, δυστυχώς, ως πιθανότερο σενάριο, με μια εξαίρεση, αν και εφόσον προκηρυχτούν εκλογές. Εκλογές και μάντρωμα δεν πάει; Πάει; Αφήστε που δεν αντέχει και η οικονομία, όπως τονίζει ο κύριος Άδωνις. Αυτό το τελευταίο πού το πάτε, καλέ; Πού;
* Όλοι γνωρίζουμε ότι οι κυβερνώντες είθισται να μας παραμυθιάζουν, γιατί αυτή είναι η δουλειά τους! Όταν όμως το δούλεμα γίνεται μέσα στα μούτρα μας, τότε, τα νεύρα μας γίνονται σμπαράλια. Ο κύριος Χρήστος Σταϊκούρας, μιλώντας για τη νέα κυβερνητική επιδότηση, ισχυρίστηκε ότι αυτή ανέρχεται σε 80 ευρώ το τρίμηνο! Αναλύοντάς το, ο υπουργός Οικονομικών ανέφερε: «Η επιδότηση για αυτοκίνητο, σε ηπειρωτική περιοχή, με τη χρήση κάρτας, καλύπτει 600 χιλιόμετρα μηνιαίως, δηλαδή 1.800 το τρίμηνο»! Πριν από λίγες μέρες, ο κύριος Άδωνις, μιλώντας στον ΑΝΤ1 και την εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη μάς είχε διαφωτίσει αναλόγως: «Στην Αμερική, η βενζίνη έχει φτάσει 5,10-5,20 δολάρια. Αυτά στην πλουσιότερη χώρα του κόσμου»! Ας μην μπούμε στη σύγκριση μισθών των δύο χωρών. Ας πάμε στα πιο πρακτικά ζητήματα. Όσοι μετέτρεψαν το αμερικάνικο γαλόνι σε λίτρο, διαπίστωσαν ότι ένα γαλόνι ισούται με 3,785 λίτρα. Μια απλή διαίρεση, λοιπόν, αποδεικνύει ότι στην πλουσιότερη χώρα του κόσμου η τιμή του λίτρου ανέρχεται σε 1,34 δολάρια ή 1,27 ευρώ! Δηλαδή, αυτήν τη στιγμή η τιμή της βενζίνης στη χώρα μας είναι διπλάσια! Είναι φανερό, πάντως, ότι η αριστεία έχει κάποιο μικρό προβληματάκι με την απλή Αριθμητική, εκτός αν οι μπαγάσες καταθέτουν τις μαθηματικές τους απατεωνιές και όταν κάποιος τις πάρει χαμπάρι, ε, όλο και κάτι θα βρεθεί να δικαιολογήσει τα πράγματα. Προσωπικά, απορρίπτω το σενάριο της απατεωνιάς, γιατί οι κυβερνώντες δεν είναι τέτοιοι άνθρωποι… Για όνομα του Θεού. Για όνομα…
Αν εξαιρέσετε τον μίνι καύσωνα, την ακρίβεια, τις φωτιές, τον κορονοϊό, τον Ερντογάν, την κυβερνητική γαλαντομία και το μοίρασμα χρημάτων, τα προβλήματα τόσο της δημοσιογραφίας όσο και της δημοκρατίας, τις… προχωρημένες απόψεις του κυρίου Πλεύρη, όπως και τη… ζωάρα του Αρχιεπισκόπου και των συνδαιτυμόνων του, κατά τα άλλα, όλα πήγαν δεξιά. Δηλαδή, μια χαρά. Δόξα σοι ο Θεός να λέμε που δεν μας βρήκε κανένα μεγαλύτερο κακό. Γι’ αυτό φροντίζουμε τον εαυτό μας, πλένουμε καλά τα χέρια μας, ενημερωνόμαστε από τα έγκυρα κανάλια μας, προσευχόμαστε για να πάρουμε τη Φώτιση του Κυρίου, στηρίζουμε τις άοκνες προσπάθειες της αριστείας και ετοιμαζόμαστε για το επόμενο επταήμερο. Με ασφαλώς ακόμη πιο θετικές ειδήσεις, γιατί εμείς δεν είμαστε κράτος. Παράδεισος είμαστε και δεν το έχουμε εμπεδώσει, ακόμη. Μέχρι τότε, καλή μας εβδομάδα…
