Ο Αλέκος Αρβανιτάς μας μιλάει για φοιτητικές εκλογές, για ποδόσφαιρο με αφορμή τον τελικό στο ΟΑΚΑ αλλά και για την παράνοια των Αμερικανών όπου απαγορεύονται τα πάντα εκτός από τα όπλα… Α μας έχει και λίγο Βιτάλη
Η γνωστή αοιδός, Ελένη Βιτάλη, ερμήνευσε με πολύ μεγάλη επιτυχία ένα επίκαιρο και διαχρονικό άσμα, με τίτλο «Γλέντα τη ζωή»! Αναφέρεται στη φιλοσοφία σχετικά με τα χρήματα και αναρωτιέται η κυρία, «Τι τα θέλεις τα λεφτά»; Σε μας το λέει, τις φτωχάτζες, προτρέποντάς μας να γλεντήσουμε, γιατί «Όλοι δύο μέτρα παίρνουν γη». Θα μου πείτε ότι η συγκεκριμένη είναι τραγουδίστρια και όχι πρωθυπουργός της χώρας. Ε, και; Μόνο ο κύριος Μητσοτάκης θα αναφέρεται στην… ποταπή αξία τους; Τέλος πάντων. Σας έχω έτοιμη, στιχουργικά, τη μελωδία, προκειμένου να ευθυμήσουμε.
Τα υπόλοιπα έρχονται σε δεύτερη μοίρα:
«Τι τα θέλεις τα λεφτά;
Να τα κάψεις, τι τα θες;
Χέρια αλλάζουν τακτικά…
Μήπως τα ’χες κι από χθες;
Χέρια αλλάζουν τακτικά…
Μήπως τα ’χες κι από χθες;
Γλέντα τη ζωή, γλέντα τη ζωή…
Όλοι δύο μέτρα παίρνουν γη.
Τα λεφτά είναι δανεικά…
Χέρια αλλάζουν τακτικά…
Τι τα θέλεις, τι τα θες…
Μήπως τα ’χες κι από χθες;
Γλέντα τη ζωή, γλέντα τη ζωή…
Όλοι δύο μέτρα παίρνουν γη».
* «Ο σκοπός, πλέον, δεν είναι απλά πόσα λεφτά θα βγάλω. Δεν είναι το μοναδικό κίνητρο το να βγάζει κανείς ολοένα και περισσότερα λεφτά, αλλά να βλέπουμε τη ζωή μας λίγο πιο σφαιρικά, λίγο πιο ολιστικά. Η Ελλάδα μπορεί να προσφέρει συνολικά καλές δουλειές, καλές απολαβές, οικογένεια, φίλους και ένα εξαιρετικό περιβάλλον στο οποίο αξίζει να εργάζεται κανείς αλλά και να ζει»! Αυτά δήλωσε ο πολυχρονεμένος μας πρωθυπουργός, ο οποίος εσχάτως το έριξε στη… φιλοσοφία. Το ακούτε; Το χρήμα δεν είναι το παν. Μεταξύ μας, όμως, αν και εγώ ήμουν μέλος της οικογένειας, δεν είχα δουλέψει ποτέ, για να δω πώς βγαίνει το μεροκάματο, διέθετα αυτό το απίστευτο Πόθεν Έσχες, θα φιλοσοφούσα και θα σας έλεγα ωραία πράγματα. Ποιος Πλάτωνας τώρα; Βρε, δώσε μου χρήμα, οικόπεδα, βίλες, ζωάρα και θα σου πω τέτοιες… αριστείες που δεν θα τις έχεις ακούσει ποτέ μα ποτέ. Πάντως, ο Μπέρτολτ Μπρεχτ τα εξηγούσε πολύ καλύτερα από μένα τον πεζό άνθρωπο: «Αυτοί που βρίσκονται ψηλά θεωρούν ταπεινό να μιλάς για το φαΐ. Ο λόγος: έχουν κιόλας φάει»…
* Στο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ είδαμε -πρώτη μούρη στο Καβούρι- Σημίτη, Βενιζέλο, Γιωργάκη Παπανδρέου, Διαμαντοπούλου και λοιπές… δημοκρατικές δυνάμεις. Όλος ο… σοσιαλισμός σε ένα στιγμιότυπο, γιατί, όπως εξηγούν οι Κινέζοι, μια φωτογραφία αξίζει χίλιες λέξεις! Βεβαίως, αν θέλουμε να αναλύσουμε τα πεπραγμένα των συγκεκριμένων πρωταγωνιστών, θα το λέγαμε με πιο απλά λόγια: χρηματιστήριο, Siemens, ΕΝΦΙΑ, ευθύνη υπουργών, υποβρύχια, ομόλογα, ΔΝΤ, «λεφτά υπάρχουν», προμήθειες, μνημόνια και -για να μην ξεχνιόμαστε- φέσια εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, τα οποία εννοείται ότι δεν θα πληρώσει το κόμμα, αλλά το κορόιδο ο ελληνικός λαός! Θα πρόσθετα πως οι αντικειμενικοί παρατηρητές εύκολα διακρίνουν, στο συγκεκριμένο Συνέδριο, να παρελαύνει ο μισός Ποινικός Κώδικας, γιατί ο άλλος μισός παίζει μπάλα στο γήπεδο της αριστείας… Αυτά τα ολίγα, για να μην ξεχνιόμαστε…
* Μπορεί ο πρωθυπουργός μας να ιδρώνει προκειμένου να μας πείσει πόσο καλά είναι τα πράγματα για τους νέους, πόσες ευκαιρίες υπάρχουν στη χώρα μας, για να ζήσουν με αξιοπρέπεια, ωστόσο, οι αριθμοί διαφωνούν, οριζοντίως και καθέτως, μαζί του. Σύμφωνα, λοιπόν, με τα στοιχεία τα οποία δημοσιοποιήθηκαν, για τις χώρες του ΟΟΣΑ, η ανεργία των νέων έως 24 ετών, στην Εσπερία, φτάνει το ιλιγγιώδες ποσοστό του 32%! Στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο μέσος όρος της ανεργίας, στην ίδια πάντα κατηγορία, βρίσκεται στο 15%. Υπάρχει μόνο μία χώρα, με υψηλότερο ποσοστό από την Ελλάδα, και αυτή είναι η Κόστα Ρίκα, με 35%! Είπαμε, όμως, άλλο οι επιθυμίες και άλλο οι αριθμοί. Και όταν οι αριθμοί ευημερούν, οι άνθρωποι δυστυχώς δυστυχούν…
* Κατά τα άλλα, ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Παναγιωτόπουλος, ύστερα από κάμποσο κρυφτούλι, αναγκάστηκε να παραδεχτεί τις κυβερνητικές… πρωτοβουλίες σχετικά με τον πόλεμο: «Η Ελλάδα, όπως όλες οι ευρωπαϊκές χώρες, βοηθά την Ουκρανία με αμυντικό υλικό, προκειμένου να αμυνθεί στην επίθεση που δέχεται από τη Ρωσία. Το αμυντικό υλικό χορηγείται από τα αποθέματα που διαθέτει η χώρα και δεν αποδυναμώνει ούτε κατ’ ελάχιστον την αμυντική δραστηριότητά της»! Για όσους είχατε αμφιβολίες, αυτό σημαίνει συνεπής και πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική! Κυρίως, δε, τοποθετημένη στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου και της ηθικής! Γιατί η χώρα βρίσκεται πάντα στο πλευρό των αδύναμων, αυτών που δέχονται επιθέσεις από ισχυρούς και αμύνονται. Τα παραδείγματα πολλά και διαχρονικά: Βιετνάμ, Γιουγκοσλαβία, Ιράκ, Λιβύη, Συρία, Παλαιστίνη και αρκετές περιπτώσεις ων ουκ έστιν αριθμός. Λέμε και κάνα αστείο για να χαλαρώσουμε, σύντροφοι. Αφήστε που έρχονται χοντρές ζέστες, εμφανίστηκε και η γρίπη των πιθήκων, οπότε, αν δεν το πάρουμε αλλιώς, μάλλον θα λαλήσουμε…
* Στα νέα από το Ουκρανικό, το ρούβλι έφτασε σε υψηλό τετραετίας, σε σχέση με το δολάριο και το ευρώ! Όντως, οι δυτικοί έκαναν τη μούρη κρέας του Πούτιν, με το εμπάργκο που οργάνωσαν! Τα δικά μας εφοπλιστικά σαΐνια εξακολουθούν και μεταφέρουν το ρωσικό πετρέλαιο, πάντα με το αζημίωτο και στο πλαίσιο του επιχειρείν. Οι φίλοι μας Αμερικανοί πουλάνε στην Ευρώπη υγροποιημένο αέριο σε πολλαπλάσια τιμή. Εμείς, οι είλωτες, στο Ελλαδιστάν, πληρώνουμε τη ρήτρα αναπροσαρμογής στον Θεό, σκάμε σχεδόν 2,50 ευρώ το λίτρο στη βενζίνη και όταν μπαίνουμε σε σούπερ μάρκετ, για τα αναγκαία ψώνια, έχουμε μαζί μας τα αγχολυτικά χαπάκια, γιατί η τρομάρα που θα πάρουμε στο ταμείο ενδεχομένως να αποβεί μοιραία. Όπως και να το κάνουμε, όλος αυτός ο πόλεμος είναι μια δοκιμασία, καθώς προέχει ο αγώνας για ελευθερία και δημοκρατία. Α, μην ξεχάσω και το σημαντικότερο. Επιλέξαμε -όπως πάντα- τη σωστή πλευρά της Ιστορίας…
* ΟΑΚΑ, Σάββατο, 21 Μαΐου. Τελικός Κυπέλλου Ελλάδος, ανάμεσα σε Παναθηναϊκό και ΠΑΟΚ. Υποτίθεται ότι επρόκειτο για γιορτή του ποδοσφαίρου. Ωστόσο, ό,τι συνέβη ήταν τόσο μα τόσο προβλέψιμο και αναμενόμενο. Οι διοικήσεις των ομάδων έδωσαν τα περισσότερα εισιτήρια στους οργανωμένους οπαδούς. Πριν από την έναρξη του αγώνα, όλοι αυτοί οι στρατοί είχαν φροντίσει να περάσουν στις εξέδρες κάθε λογής πολεμοφόδια: βεγγαλικά, κροτίδες, λοστάρια, μαχαίρια, πέτρες και άλλα τέτοια… όμορφα, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τους απέναντι. Όσο για το οργανωμένο κράτος; Αφήστε το καλύτερα. Για άλλη μία φορά απέδειξε την ανικανότητά του. Κανένας έλεγχος, καμιά πρόληψη, για πράγματα που ήταν γνωστά και αναμενόμενα. Ύστερα από όλα αυτά, το γεγονός ότι τελείωσε το παιχνίδι, χωρίς να θρηνήσουμε θύματα, αποτελεί ένα ακόμη θαύμα στη σύγχρονη μπανανία. Άλλωστε, του χρόνου θα συζητάμε ξανά τα ίδια πράγματα. Απαιτείται σοβαρότητα από ένα κράτος, προκειμένου να ελεγχθούν 50.000 άνθρωποι. Γιατί το μόνο το οποίο μπορεί να κάνει είναι να ρίχνει καμιά σβουριχτή σε συνταξιούχους, εργαζόμενους και φοιτητές! Δυστυχώς…
* Το κάπνισμα απαγορεύεται. Το ποτό, επίσης. Όσο για τις αμβλώσεις, αυτές είναι έργο του Διαβόλου. Όλα κι όλα, η αξία της ανθρώπινης ζωής συνιστά όρο απαράβατο! Σχετικά με την οπλοκατοχή, όμως, δεν ανοίγει μύτη, γιατί αποτελεί συστατικό στοιχείο της αμερικανικής κουλτούρας. Έτσι, η παγκόσμια κοινότητα έμεινε για άλλη μία φορά άφωνη με ό,τι συνέβη στην πολιτεία του Τέξας. Εκεί, 18χρονος δολοφόνησε 19 μαθητές Δημοτικού και δύο εκπαιδευτικούς. Όλα αυτά κατά τον 21ο αιώνα. Όπως, μάλιστα, διαφαίνεται, αυτό το ανοσιούργημα δεν πρόκειται να καταργηθεί και ο κάθε… ψυχάκιας θα σπέρνει τον τρόμο δεξιά και αριστερά. Οι ΗΠΑ, επίσης, μπορούν να κάνουν χιλιάδες κηρύγματα υπέρ του ατόμου, αλλά δεν σταματούν να πουλούν όπλα σε όλη τη Γη, με αποτέλεσμα να σκοτώνονται χιλιάδες, σε κάθε πολεμική σύρραξη. Ο Ουίνστον Τσόρτσιλ περιέγραφε ως εξής την Αμερική: «Αυτή η χώρα πέρασε από τη βαρβαρότητα στην παρακμή, χωρίς να γνωρίσει τον πολιτισμό»! Ακριβώς αυτό…
* Είδηση που ούτε ακούσατε ούτε είδατε γραμμένη στα συστημικά ΜΜΕ. «Κάηκε το Τατόι των 20.000 στρεμμάτων και δίνουν 75 εκατ. ευρώ για ανάπλαση, δηλαδή 3.750 ευρώ ανά στρέμμα.
Κάηκαν, επίσης, 460.000 στρέμματα στην Εύβοια και η χρηματοδότησή τους ανέρχεται σε 10 εκατομμύρια ευρώ, ήτοι 21,7 ευρώ ανά στρέμμα»! Θα με ρωτήσετε τώρα και θα με εκνευρίσετε, «γιατί αυτή η είδηση δεν έγινε γνωστή;». Μα, στα συγκαλά σας τώρα, δεν καταλαβαίνετε ότι η περιουσία (;) των γαλαζοαίματων δεν έχει την ίδια αξία με την αντίστοιχη των πλεμπαίων; Πόσο πιο απλά να το πω για να το εμπεδώσετε και να μην έχετε τέτοιες απορίες; Όχι τώρα, αλλά ποτέ πια. Εντάξει;
* Ύστερα από σχεδόν 35 χρόνια, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, παράταξη του κυβερνώντος κόμματος στα πανεπιστήμια, βρέθηκε στη δεύτερη θέση, έχοντας υποστεί μεγάλες απώλειες στα ποσοστά της. Η πρωτιά της ΠΣΚ (ΚΝΕ) και η σημαντική παρουσία των σχημάτων της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς (19,4%) κάτι δείχνουν. Η εποχή του χαβαλέ, των πάρτι στη Μύκονο, της αφόρητης αποπολιτικοποίησης φαίνεται ότι αποτελεί παρελθόν. Οι νέοι άνθρωποι βιώνουν καθημερινά μια ζούγκλα η οποία καθιστά τη ζωή τους αφόρητη. Οι θέσεις των εισακτέων μειώνονται διαρκώς στα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Η άγρια καταστολή σ’ αυτά -έργο Κυριάκου Μητσοτάκη- εντείνεται. Τα ΜΑΤ, ανά πάσα ώρα και στιγμή, ξυλοφορτώνουν όσους αντιστέκονται και διεκδικούν. Τα πτυχία καταντούν χαρτιά χωρίς αντίκρισμα. Όσοι φοιτητές αποφασίζουν να εργαστούν, βιώνουν στο πετσί τους την απόλυτη εκμετάλλευση και ας λέει ο πρωθυπουργός για τις… άριστες συνθήκες που τους προσφέρονται. Ο εργασιακός Μεσαίωνας έχει πλέον γίνει πράξη σε όλο το φάσμα της παραγωγής. Με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, η ήττα της ΔΑΠ ήταν όχι μόνο αναμενόμενη αλλά μάλλον άργησε να έρθει. Η νέα γενιά παίρνει την κατάσταση στα χέρια της. Προτού η ζωή της βυθιστεί στο σκοτάδι, έστειλε ηχηρό μήνυμα ότι δεν θα ανεχτεί να αποφασίζουν γι’ αυτήν χωρίς αυτήν…
* Όπως και να το κάνουμε, η «σφαλιάρα» στις φοιτητικές εκλογές υπήρξε ηχηρή. Έτσι, η κυβέρνηση, προκειμένου να… αντιστρέψει το κλίμα, προέβη σε δύο ενέργειες! Επιτέθηκε σε φοιτητές στο ΑΠΘ, άνοιξε κεφάλια και ένας εξ αυτών δέχτηκε βόμβα κρότου-λάμψης, με αποτέλεσμα να κινδυνεύει η υγεία του! Το πιο… προχωρημένο όμως είναι η απόφασή της να καταργήσει τις φοιτητικές παρατάξεις και οι εκλογές να γίνονται με ένα κοινό ψηφοδέλτιο! Φαντάζομαι να γνωρίζετε ποια κυβέρνηση αποτόλμησε κάτι τέτοιο και πότε. Ναι, αυτό ακριβώς που σκεφτήκατε. Εκείνη του Γιώργου Παπαδόπουλου, του… εθνοσωτήρα, η οποία ξεμπέρδευε εύκολα με κάτι τέτοια ενοχλητικά πράγματα… Αυτά…
Στις σημερινές συνθήκες της απίστευτης κρίσης, βλέπουμε καθημερινά πως όλο και μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού οδηγείται στη στέρηση και την εξαθλίωση. Ξέρετε, η παραγωγική διαδικασία εκ των πραγμάτων πολιτικοποιεί τους εργαζόμενους και ειδικότερα τη νεολαία. Όταν βλέπεις ότι η τσέπη σου είναι μονίμως αδειανή, επιβάλλεται να κάνεις κάτι. Ο Αμερικανός συγγραφέας, Eric Hoffer, έλεγε: «Η απογοήτευση είναι ένα είδος χρεοκοπίας. Χρεοκοπίας επειδή ξοδεύουμε πολλά σε ελπίδες και προσδοκίες». Καλή μας εβδομάδα…
