Καλέ, τι μας λέτε…Ο Αλέκος Αρβανιτάς σχολιάζει την επικαιρότητα, μας θυμίζει ένα άλλο διχίλιαρο που είχε υποσχεθεί η κυβέρνηση και μας αποκαλύπτει γιατί ο κρατικός μηχανισμός την πάτησε με την “Ελπίδα”
Συγγνώμη. Λέξη υπέροχη, συναισθηματική, ανθρώπινη. Βγαίνει από το στόμα κάποιου ο οποίος θεωρεί ότι έσφαλε. Αρκεί βεβαίως να είναι ειλικρινής και όχι υποκριτική. Ο πρωθυπουργός με τη «συγγνώμη» του ανέλαβε την πολιτική ευθύνη της διαχείρισης του διήμερου χιονιά. Και προφανώς υποσχέθηκε στους συμπολίτες του ότι αυτό το μπάχαλο δεν θα συμβεί ποτέ ξανά στο μέλλον. Θα τηρηθεί, άραγε, η συγκεκριμένη δέσμευση; Ή θα έχουμε, εν ευθέτω χρόνω, μία ακόμη συγγνώμη. Φαντάζομαι ότι γνωρίζετε τι λέει ο θυμόσοφος λαός μας για την περίπτωση. «Από τότε που βγήκε η συγγνώμη, χάθηκε το φιλότιμο»…
* Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιτέθηκε στους δημοσιογράφους οι οποίοι αποκάλυψαν την υπόθεση της Novartis. Κάποιοι, μάλιστα, εξ αυτών -όπως η Γιάννα Παπαδάκου και ο Κώστας Βαξεβάνης- διώκονται κιόλας! Ο πρωθυπουργός, ωστόσο, από το βήμα της Βουλής τούς αποκάλεσε «υπόκοσμο» και «συμμορία». Αναφερόμενος στο θέμα, είπε συγκεκριμένα: «Αυτό δεν είναι δημοσιογραφία αλλά συμμορία. Αυτό δεν λέγεται ελευθεροτυπία αλλά ελευθεροδολοφονία»! Σε μια φυσιολογική χώρα βεβαίως ο πρωθυπουργός έπρεπε να ασχοληθεί με τους εμπλεκόμενους και όχι με αυτούς που κάνουν τη δουλειά τους. Αλλά, είπαμε. Σε μια φυσιολογική χώρα και όχι στη χώρα της κανονικότητας και της αριστείας… Α, μην ξεχάσω και το σημαντικότερο. Η ΕΣΗΕΑ ασχολούνταν με τις εκλογές και δεν πρόκανε να βγάλει ανακοίνωση για τα πρωθυπουργικά μαργαριτάρια. Και μετά μου λες γιατί δεν σου γράφω…
* Ο πρωθυπουργός κτύπησε ξανά στη Βουλή, λέγοντας απίστευτα χωρατά: «Βρεθήκαμε απροετοίμαστοι, γιατί το χιόνι πέφτει συνήθως το βράδυ»! Ναι, συμβαίνουν και τέτοια… περίεργα πράγματα. Χιονίζει ακόμη και μέρα μεσημέρι. Δεν μπορείς να συγκρατήσεις αυτό το άτιμο φαινόμενο. Πάντως, έπρεπε να σας προειδοποιήσει πότε θα πέσει για να μη σας πιάσει στον ύπνο. Ωραία πράγματα και κυρίως επιτελικά…
* Θυμάστε εκείνο το… ευτελές ποσόν των 2.000 ευρώ που θα έδινε η Νέα Δημοκρατία, για κάθε νεογέννητο, σε περίπτωση που γινόταν κυβέρνηση. Τώρα μας προέκυψε και αντίστοιχο διχίλιαρο, για όσους οδηγούς εγκλωβίστηκαν στην Αττική Οδό. Θα μου πείτε ότι το παραπάνω ποσό είναι ψίχουλα για την εταιρία, γιατί αν προσφύγουν κάμποσοι ταλαιπωρημένοι στη Δικαιοσύνη θα της πάρουν τα σώβρακα. Εμένα πάντως η απορία μου είναι η εξής. Πόσο άνετοι και γαλαντόμοι είναι οι κυβερνώντες όταν μοιράζουν υποσχέσεις. Προσοχή, μιλάω για υποσχέσεις και όχι για χρήματα, έτσι; Υπάρχει μια μικρή αλλά λεπτή διαφορά. Αντιλαμβάνεστε τι εννοώ, έτσι;
* «Εμάς δεν μας αρέσει ούτε το χτες του κ. Τσίπρα ούτε το σήμερα του κ, Μητσοτάκη. Θέλουμε να είμαστε το αύριο»! Αυτά δήλωσε ο πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ, Νίκος Ανδρουλάκης. Να πω την αλήθεια, ο πρόεδρος φέρνει έναν αέρα κοσμοπολίτικο από τις Βρυξέλλες. Είναι ειλικρινής, οραματιστής και καινοτόμος! Πάντως, αναρωτιέμαι, βρε σύντροφοι σοσιαλιστές, δεν υπάρχει κάποιος να τον μαζέψει, γιατί έτσι που το πάει η επιθεώρηση θα κάνει χρυσές δουλειές με την πάρτη του. Στην κυριολεξία χρυσές, όμως…
* «Αν υπήρχε νεκρός, θα είχα ήδη παραιτηθεί». Τάδε έφη κύριος Στυλιανίδης. Γνωρίζαμε ότι η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης συνοδεύεται από παραιτήσεις ή έστω πρωθυπουργικές καρατομήσεις. Μάθαμε, ωστόσο, ότι για να υπάρξει παραίτηση, απαραιτήτως πρέπει να έχουμε νεκρό… Πόσο πιο καθαρά να μας το πουν οι άνθρωποι ότι το δούλεμα πάει σύννεφο, αλλά ποιος ασχολείται τώρα με τέτοια πεζά θέματα…
* Για τον οχετό που λέγεται Μένιος Φουρθιώτης δεν έχει νόημα να γράψω κάτι. Είναι γνωστό το ποιόν του κυρίου, αλλά και οι ιδιαίτερες σχέσεις του με κυβερνητικούς παράγοντες. Εκείνοι που είναι κολλητοί με τον τύπο, αλλά τους έχει πιάσει στο στόμα του, μήπως, λέω μήπως, οφείλουν μια εξήγηση; Έτσι για τα μάτια του κόσμου το αναφέρω. Όχι πως ελπίζω σε κάτι, αλλά νταβαντούρι να γίνεται…
* Λέμε για τα δικά μας αστροπελέκια, τους δημοσκόπους, οι οποίοι δεν πετυχαίνουν ούτε βαλσαμωμένο πουλί! Πάντως, τα ίδια, πάνω-κάτω, συμβαίνουν και στο εξωτερικό. Συγκεκριμένα, στην Πορτογαλία την κυβέρνηση διεκδίκησαν το Σοσιαλιστικό Κόμμα και η Κεντροδεξιά. Δύο δημοσκοπήσεις, λίγο πριν από την τελική αναμέτρηση, έδειχναν ότι η διαφορά είναι πολύ μικρή, στα όρια του στατιστικού λάθους. Η πρώτη έδινε δύο μονάδες προβάδισμα στους σοσιαλιστές (35%-33%) και η δεύτερη τρεις μονάδες (36%-33%). Τελικά, το σκορ έγραψε 12,5% διαφορά (41,7%-29,3%). Αυτά για να μην γκρινιάζουμε για τους δικούς μας… επιστήμονες.
* Ένας καλός λόγος για να καταθέσεις πρόταση μομφής στην κυβέρνηση είναι δύο και μόνο ονόματα: Μενδώνη και Κεραμέως… Αφήστε που η υπουργός Παιδείας με το βίντεο γονιμότητας μας έδειξε ότι ο άνθρωπος, όταν έχει φρέσκες ιδέες, χαραμίζεται στη χώρα που τρώει τα παιδιά της…
* Η Ελλάδα πάντως έχει κατακτήσει δύο πανευρωπαϊκές πρωτιές. Είμαστε πρώτοι σε θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκων σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, εξαιτίας του κορονοϊού. Είμαστε επίσης πρώτοι σε Τιμή Εκκαθάρισης της Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας. Για να ξέρετε ότι οι πρωτιές έρχονται δύσκολα, αλλά αν προσπαθήσεις πολύ όλα μπορούν να συμβούν…
* «Δεν είναι σοβαρή υποχρεωτικότητα αυτή η οποία επιβλήθηκε και γι’ αυτό δεν έχει πιάσει. Είμαστε ένας πλούσιος λαός. Υπάρχουν 6.000-7.000 υγειονομικοί, οι οποίοι αντέχουν επί 6-7 μήνες χωρίς μισθό. Εγώ δεν αντέχω να ζήσω 6-7 μήνες χωρίς τον μισθό μου. Τι είναι 100 ευρώ για τον άλλον, τον πλούσιο. Αν το πρόστιμο αφαιρείτο από τη σύνταξη, αντί για 220.000 θα είχαμε 450.000 με 500.000 επιπλέον εμβολιασμένους». Αυτά δήλωσε, μιλώντας στον ΣΚΑΪ, ο καθηγητής Πνευμονολογίας, Θεόδωρος Βασιλακόπουλος. Αν δεν τον θυμάστε, είναι ο κύριος ο οποίος εισέπραξε κάμποσες κλοτσιές σε ταβέρνα στην Καλαμπάκα. Αυτό το… μπουμπούκι λοιπόν λέει τα… δημοκρατικά του και μας κουνάει το δάκτυλο. Ειδικά για τους συναδέλφους του υγειονομικούς είναι καταπέλτης. Να ξέρετε ότι επιστήμη και ανθρωπισμός πάνε χέρι-χέρι και οι Βασιλακόπουλοι είναι εδώ για να μας το υπενθυμίζουν…
* Ο διήμερος χιονιάς, εκτός των άλλων, ανέδειξε και ένα αναμενόμενο ντέρμπι. Από τη μια Δημοτική και Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση και από την άλλη κεντρική διοίκηση -δηλαδή κράτος- και κυβέρνηση. Το πρόβλημα δεν αφορά μόνο τη Νέα Δημοκρατία, αλλά διαχρονικώς όλες τις κυβερνήσεις. Ξεκίνησε με την περιβόητη αποκέντρωση του ΠΑΣΟΚ, συνεχίστηκε επί φιλελευθέρων και τελειοποιήθηκε με τον ΣΥΡΙΖΑ, όταν ο «Καλλικράτης» έγινε «Κλεισθένης»! Έτσι, ακούσαμε το… κουφό από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο ότι η Κατεχάκη δεν βρίσκεται στην αρμοδιότητα του κράτους! Για να τελειώσει κάποτε αυτό το παραμυθάκι, δεν γίνεται το κράτος να μεταφέρει αρμοδιότητες σε δήμους και περιφέρειες, δηλαδή δικές του ευθύνες, χωρίς προηγουμένως να έχει φροντίσει για την ενίσχυσή τους με αντίστοιχους πόρους. Επί το λαϊκότερο φράγκα, όβολα που λένε οι Επτανήσιοι, χρήματα, ντε… Καλές οι αρμοδιότητες, σύντροφοι, αλλά να γίνονται σωστές δουλειές, έτσι; Χωρίς πόρους, λοιπόν, No Martini, no party. Κατανοητό;
* Για τον βίο και την πολιτεία του Παύλου Πολλάκη έχουν ειπωθεί πολλά πράγματα. Σε άλλους αρέσει, σε άλλους όχι. Προσωπικά δεν μου αρέσει, γιατί δεν εγκρίνω αυτόν τον τρόπο πολιτικής αντιπαράθεσης. Αλλά, μέχρις εδώ. Δεν γίνεται διά πάσαν νόσον να ευθύνεται ο Κρητικός πολιτικός. Με αφορμή το ότι του αφαιρέθηκε ο λόγος, στη Βουλή, ο δημοσιογράφος του ΣΚΑΪ, Άρης Πορτοσάλτε, σχολίασε πως ο Πολλάκης προσομοιάζει στη Χρυσή Αυγή! Απλώς, να θυμίσουμε ότι ο ίδιος κύριος που σχολιάζει, με τον παραπάνω τρόπο, συμβούλευσε τον υπαρχηγό της εγκληματικής οργάνωσης, Ηλία Κασιδιάρη, λίγο μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, λέγοντάς του: «Βρείτε και σεις έναν τρόπο να μη σας πιάνουν στο στόμα τους»! Εμ, δεν γίνεται, κύριε Άρη μας, στη ζωή, μονά-ζυγά δικά μας. Γιατί και οι… συμβουλές σας καταγράφονται και οι προσπάθειές σας να βγάλετε την κυβέρνηση από το κάδρο των ευθυνών, για όποιο ζήτημα προκύπτει…
* Ο καλός φίλος και συνάδελφος, Μανόλης Γρηγοράκης, όπως πάντα εύστοχος και δηκτικός, δεν σου αφήνει περιθώριο να διαφωνήσεις μαζί του: «Δεν έχει νόημα να μειώσουμε τους φόρους στη βενζίνη, διότι οι φτωχοί, οι άνεργοι, οι χαμηλοσυνταξιούχοι δεν έχουν αυτοκίνητο, οπότε μόνο οι πλούσιοι θα επωφελούνταν», είπε ο Σκυλακάκης. Αυτό το νούμερο, μόνο σε μια κυβέρνηση σαν τη σημερινή θα ήταν υπουργός. Σε καμία άλλη. Ούτε στην Ελλάδα ούτε πουθενά.
* «Μη με χτυπάτε άλλο, πονάω», φώναζε απεγνωσμένα ο Άλκης στους νεαρούς, οι οποίοι τον δολοφόνησαν. Το… λάθος του; Υποστήριζε διαφορετική ομάδα από τους χουλιγκάνους νταήδες. Τι να πεις, ωστόσο, στους γονείς του; Τι να πεις στη μάνα του, η οποία τον μεγάλωσε 19 χρόνια; Τώρα, θα του ανάβει το καντήλι, θα μονολογεί και θα ζει με τις εφιαλτικές αναμνήσεις της. Έχετε αναρωτηθεί άραγε σε ποιο βαθμό έχουμε κατρακυλήσει ως κοινωνία. Κακοποίηση ανηλίκων, ακόμη και βρεφών, κακοποίηση γυναικών, σύζυγοι δολοφονούν τις συντρόφισσές τους, βιασμοί δίχως τέλος, συμβόλαια θανάτου, μέρα μεσημέρι. Σ’ αυτήν την κοινωνία θα μεγαλώσουν τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας; Κάτι, ασφαλώς, κάνουμε λάθος. Μήπως ήρθε η ώρα να το βρούμε και να δούμε αν μπορούμε να αλλάξουμε κάτι;
Ο πρωθυπουργός, λοιπόν, ζητάει συγγνώμη από τους συμπολίτες του. Υπάρχει, όμως, κανείς ο οποίος περιμένει ότι δεν θα επαναληφθούν τα ίδια, ίσως και χειρότερα, στην πρώτη βροχή που θα πέσει, στο πρώτο χιόνι, στην πρώτη φωτιά του καλοκαιριού; Υπάρχει κάποιος ο οποίος δεν θυμάται τις δηλώσεις του κυρίου Μητσοτάκη «όταν μιλάμε για ανάληψη πολιτικής ευθύνης, μιλάμε για παραιτήσεις αρμοδίων»; Αυτά βεβαίως αφορούσαν την προηγούμενη κυβέρνηση και όχι την τωρινή. Το διευκρινίζω για να μην μπερδεύεστε. Ξέχασε κανείς τις δηλώσεις του κυρίου Γεωργιάδη, ο οποίος τη μία φορά, ανάλογα με το ποιος κυβερνά, έλεγε «φταίει το κράτος» και την επόμενη «φταίνε οι πολίτες»; Όποιος νομίζει ότι θα αλλάξουν τα πράγματα, υπάρχει καιρός ακόμη για να κατέβει από το συννεφάκι του. Η Αφροαμερικανίδα ποιήτρια, Γκουιντολίν Μπρουκς, έλεγε επ’ αυτού: «Να προσέχεις τι καταπίνεις. Μάσα». Καλή μας εβδομάδα…
