Η Υπατία της ανατροπής κάνει τη διαφορά… Και σήμερα μία ιδιαίτερη ημέρα μιλάει για τον Αντρα… Και … ” Έχω δει την κραυγή σου Άντρα μου! Τον πόνο σου την αγωνία σου τη δύναμή σου και όλη την ατέλεια σου μαζί. Αυτή την ατέλεια που σε κάνει αδύναμο.
Ημέρα του άντρα…
Τι να σου ευχηθώ τώρα εσένα;
Να γυρνάς κουρασμένος στο σπίτι σου και να σε περιμένει ένα ζεστό πιάτο ζεστό;
Χεράκια τρυφερά να τρέχουν να τυλίγονται γύρω σου μόλις ανοίγεις την πόρτα;
Μια γυναίκα τις νύχτες που θα είναι όλη δικιά σου;
Μια καλή δουλειά να νοιώθεις κι εσύ πως ζεις την οικογένεια σου με αξιοπρέπεια, χωρίς να σε συνθλίβει η φτώχεια των πολλών;
Κυνηγό σε μάθανε και ο κυνηγός φέρνει πάντα τροφή το βράδυ στη σπηλιά του. Και πως να νοιώσεις άντρας χωρίς αυτό.
Να σου ευχηθώ να είναι γεμάτο μπύρες το ψυγείο σου; Και φίλοι πολλοί στο μπαλκόνι σου κάθε που θα ‘χει αγώνα;
Γιατί πόσες στιγμές άραγε μέσα στη μέρα σου μείναν κατά δικές σου;
Μια σύντροφο να σου ευχηθώ που να μη γκρινιάζει; Καθόλου; Αχ αυτό κι αν ήθελα να σου το ευχηθώ!
Βαρύ είναι όμως το τίμημα για ένα ζεστό κρεββάτι, το ‘ξερες;
Να σου ευχηθώ καλή φώτιση στο δρόμο σου; Που αλλάζει ο δρόμος αλλάζει συνέχεια γιατί και η εποχή αλλάζει.
Κι όμως εσύ έμεινες εκεί κολλημένος μες την τσαντίλα σου. Σαν το μικρό παιδί που του πήραν το παιχνίδι.
Να ευχηθώ να πάψεις να βιάζεις να σκοτώνεις και να κάνεις πόλεμο; Εσύ δεν τα ‘ χεις κάνει όλα αυτά, αφού οι αμαζόνες ήταν πάντα λίγες;
Και η πατριαρχία; Τι θα γίνει με την πατριαρχία; Πότε θα μιλήσουμε για την πατριαρχία.
Η πατριαρχία σκοτώνει. Το ξερες;
Και οι γυναίκες; Πότε θα μιλήσουμε για τις γυναίκες;
Άκου Άντρα. Ότι ναι τη ψυχή σου την δέρνουν αλύπητα όλοι οι παγωμένοι αγέρηδες και ότι ναι είναι ψηλή και χιονισμένη η κορφή σου…
Όμως τις πιο ψηλές κορφές τις ζώνουνε πάντα και οι πιο ζεστές ακτίνες του ήλιου.
Το ‘ξερες;
Ναι, αυτό θα σου ευχηθώ και όλα τα παραπάνω…
Να σε ζώνουν, στο μυαλό και την καρδιά, όλες οι ακτίνες του Ήλιου…
Ναι, γιατί τους έχω δει πολλές φορές τους Ήλιους σου. Άντρα.
Ναι, σ’ έχω δει να ‘ρχεσαι στο σχολειό να ρωτάς για το παιδί σου. Να συγχωράς την απιστία της σ’ έχω δει και να της μαγειρεύεις όταν σχολνάς πρώτος.
Σ’ έχω δει να πηγαίνεις στα παιδικά πάρτυ και να ντύνεσαι κλόουν…να την παίρνεις αγκαλιά όταν κλαίει τα βράδια… Σ’ έχω δει ακόμη να απατάς τη γυναίκα σου και να τρέμεις μην το μάθει. Για να μην την πληγώσεις.
Ή γιατί πνίγεσαι στο γάμο σου, αλλά φοβάσαι να φύγεις. Σαν το μικρό παιδί που φοβάται τις νύχτες εκεί έξω.
Σ’ έχω δει να κάνει κουμάντο η μάνα σου κι ο πατέρας σου στο σπίτι σου και να είσαι μεγάλος γιατί μικρός σου ψαλιδίσαν τα φτερά και κανείς δε το θυμάται.
Σ’ έχω δει να πληγώνεσαι.
Έχω δει το δάκρυ σου το βουβό. Εκείνο που τολμά να βγει και κείνο που δε βγαίνει.
Έχω δει την κραυγή σου Άντρα μου! Τον πόνο σου την αγωνία σου τη δύναμή σου και όλη την ατέλεια σου μαζί. Αυτή την ατέλεια που σε κάνει αδύναμο.
Και ξέρεις τι σε κάνει αδύναμο ε; Σαν τον Σαμψών που του κόψαν τα μαλλιά του.
Χρόνια πολλά Άντρα.
Κι άστους να λένε πως οι άντρες είναι πλέον λίγοι. Γιατί δεν είναι. Απλώς δυσκολέψαν οι καιροί. Να είσαι όχι άντρας. Αλλά άνθρωπος.
Κι εύχομαι μια μέρα να μην είναι ανάγκη πια να γιορτάζουμε αυτές τις παγκόσμιες μέρες του Άντρα ή της Γυναίκας. Γιατί όσο τις γιορτάζουμε τόσο τίποτα δεν έχουμε λύσει.
Χρόνια πολλά Άντρα!
Να προσέχεις τη Γυναίκα. Κι εκείνη εσένα.
Σ’ έχω δει να μπαίνεις μπροστά στο άδικο και στον τσάμπα μάγκα!
Σ’ έχω δει.
Υπατία
