Ο Αλέκος Αρβανιτάς ακολουθεί το ρυθμό του “Μπάλλου” και …χορεύει. Από τις ομορφιές του Υπουργείου Παιδείας και την αξιολόγηση έως τη στάση των (ελληνικών) ΜΜΕ (σε αντιδιαστολή με αυτά στην Αυστρία) και τον νέο μεγάλο περίπατο στην Αθήνα
Ένα κράτος δεν αξιολογείται μόνο στη βάση των αριθμών. Γιατί καλά τα ΑΕΠ, θετικό η ύπαρξη πολλών και υγιών επιχειρήσεων, αλλά ο πολίτης προσδοκά και άλλα εξίσου σημαντικά πράγματα. Πώς για παράδειγμα λειτουργούν οι θεσμοί; Επιλύονται τάχιστα τα προβλήματά του; Προστατεύεται ή βρίσκεται στο έλεος του Θεού; Τι γίνεται στο επίπεδο της απασχόλησης; Διαθέτει σοβαρές υποδομές στην Υγεία και έχουν πρόσβαση άπαντες; Τι είδους Παιδεία υπάρχει σ’ αυτό; Μιλάμε για καθολική και δωρεάν, παρά την αντίθετη άποψη της κυρίας Κεραμέως; Υφίσταται ελεύθερη και ανεξάρτητη δημοσιογραφία; Αυτή που στηρίζεται στην ελευθεροτυπία και την πολυφωνία; Οι Αυστριακοί συνάδελφοι, πάντως, δεν είχαν κανένα ενδοιασμό να καταδείξουν τις εξαρτήσεις του καγκελάριου Σεμπάστιαν Κουρτς με μιντιακούς ομίλους. Έκαναν, δηλαδή, ό,τι οφείλει να κάνει ένας κανονικός δημοσιογράφος. Στα καθ’ ημάς, αν κρίνουμε από τα τελευταία γεγονότα στο ΑΠΕ-ΜΠΕ αλλά και τις… ουμανιστικές απόψεις του κυρίου Πορτοσάλτε, τότε μάλλον δεν μιλάμε για δημοσιογραφία αλλά κάτι σαν δημοσιογραφία. Επίσης, ο «Μεγάλος Περίπατος» επανέρχεται στην Αθήνα τη διαμαντόπετρα, της Γης το δαχτυλίδι. Ποιος τη χάρη μας με δήμαρχο Μπακογιάννη… Βεβαίως, και «Μπάλο» είχαμε. Μόνο που μας χόρεψε αυτός αντί να τον χορέψουμε εμείς!
* Αξιολόγηση (1). Η «αξιολόγηση» των σχολικών μονάδων, και των εκπαιδευτικών εννοείται, είναι, δυστυχώς, άρρηκτα συνδεδεμένη με το σχολείο της αγοράς και όχι αυτό των κοινωνικών αναγκών. Έτσι, οι εκπαιδευτικοί μπαίνουν σε ένα τριπάκι να αναζητούν εταιρίες, μάνατζερ, χορηγούς για την επιβίωση της σχολικής μονάδας. Και βεβαίως το σχολείο θα αξιολογείται στη βάση διαρκών εξετάσεων! Μια γνώση βασισμένη στην παπαγαλία και όχι στην κριτική σκέψη, πάντως, δεν τη λες γνώση με τίποτα. Το «κακό» σχολείο θα υποχρηματοδοτείται και τελικά θα κλείνει. Εκεί βρίσκεται το όλο θέμα. Στα φράγκα για να το πω λαϊκά! Επιπλέον, εκπαιδευτικοί θα «στιγματίζονται» ως ανίκανοι, καθώς το σχολείο τους δεν θα παράγει… αποτελέσματα. Ασφαλώς και δεν θα λαμβάνονται υπ’ όψιν διάφορες κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες που ισχύουν σε κάθε πόλη, σε κάθε περιοχή, σε κάθε γειτονιά. Η κοινωνία δεν χρειάζεται σχολεία πολλών ταχυτήτων. Η δημόσια και δωρεάν παιδεία επιβάλλεται να είναι ίδια για κάθε μαθητή. Ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση σε όλους. Τελεία και παύλα…
* Αξιολόγηση (2). Αν όλοι εμείς -γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικοί, απλοί πολίτες- αξιολογήσουμε το υπουργείο Παιδείας, να είστε βέβαιοι ότι θα κριθεί ως πολύ κατώτερο των περιστάσεων. Μιλάμε για ένα υπουργείο το οποίο τα έκανε μαντάρα φέτος με τη θεσμοθέτηση της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής και με τα κατορθώματά του έμειναν κάμποσες επιπλέον χιλιάδες υποψηφίων εκτός πανεπιστημιακών σχολών. Για ένα υπουργείο, το οποίο δεν φρόντισε ώστε το Σχέδιο, για τα παιδιά του Πολυτεχνικού Πεδίου, να διδάσκεται σε όλα τα λύκεια της χώρας. Για ένα υπουργείο, το οποίο αντικατέστησε την Κοινωνιολογία με τα Λατινικά, αλλά άφησε ξεκρέμαστους τους φετινούς τελειόφοιτους, οι οποίοι θα κληθούν στις επερχόμενες Πανελλήνιες να κριθούν σε ένα μάθημα αδίδακτο γι’ αυτούς. Για ένα υπουργείο το οποίο ακόμη και τώρα δεν έχει καλύψει τα κενά εκπαιδευτικών στις αίθουσες και αναγκαστικά εκεί στοιβάζονται παραπάνω μαθητές. Για ένα υπουργείο το οποίο αδιαφόρησε, ώστε όλοι οι μαθητές να έχουν επαρκή πρόσβαση στην τηλε-εκπαίδευση. Για ένα υπουργείο το οποίο προσέφερε τις γνωστές μάσκες-μαξιλαροθήκες. Για ό,τι τραγελαφικό ζήσαμε την Πέμπτη, σε σχολείο της Νέας Φιλαδέλφειας, με την πρώτη βροχόπτωση! Όσο για την κυρία Κεραμέως, είναι μακράν η χειρότερη υπουργός που έχει περάσει από τη Μεταπολίτευση και μετά. Με τις… παρεμβάσεις της αλλά και τον συνεχή τσαμπουκά της απέναντι σε μαθητές, φοιτητές, εκπαιδευτικούς μάς έδειξε τι θα πει δημοκρατία… της αγοράς. Ας γνωρίζει ωστόσο ότι με νταηλίκι, βία και μαστίγιο δεν κέρδισε κανείς. Μα κανείς, όμως…
* Το θέμα με την αγορά των γαλλικών φρεγατών το αναλύσαμε! Μήπως, όμως, να αγοράζαμε από τους Γάλλους περισσότερες φρεγάτες, για να κάνουν τη διαδρομή Κολιάτσου-Παγκράτι, γιατί ο «Μπάλος» δεν αστειεύεται; Επειδή, ωστόσο, το θέμα δεν έχει κλείσει, προσωπικά θα συμφωνήσω με ό,τι έλεγε ο ερωτοχτυπημένος, Κώστας Χατζηχρήστος, ιδιοκτήτης παντοπωλείου στο Κολωνάκι, στη Ρίκα Διαλυνά, αριστοκράτισσα της περιοχής, η οποία τον αντιμετώπιζε σαν παρακατιανό: «Φρεγάτα μου πανέμορφη, φρεγάτα μου πανώρια/σε βλέπουν και ζουλεύουνε τα άλλα τα βαπόρια. Φρεγάτα έλα πάρε με, αχ έλα… έλα… έλα/στην πόλη πήγαινέ με ευθύς και στην κορφή κανέλα»…
* Την παραίτησή του υπέβαλε ο Αυστριακός καγκελάριος, Σεμπάστιαν Κουρτς, επειδή αποκαλύφθηκε ότι ενίσχυσε φιλικά ΜΜΕ, ώστε να παρουσιάζουν… πειραγμένες δημοσκοπήσεις… Ευνοϊκές τόσο για το κόμμα του όσο και για το προφίλ του. Και βεβαίως να τον εμφανίζουν κοσμαγάπητο από τους πολίτες! Εδώ, στη χώρα που ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα, δεν υφίστανται τέτοια θέματα. Γι’ αυτό ο πρωθυπουργός μας πήρε τη σύζυγό του και έριξαν τις βουτιές τους το Σαββατοκύριακο στα Χανιά. Μήπως θα ήταν καλό μετά τους Ρουμάνους πυροσβέστες να φέρουμε και μερικούς Αυστριακούς εισαγγελείς; Έτσι για το ξεκάρφωμα, ρε γαμώ το…
* Διαβάζω, εσχάτως, ορισμένους οι οποίοι ασκούν κριτική στην κυβέρνηση για τις πλημμύρες στην Εύβοια! Ευτυχώς, δεν είναι πολλοί. Ήθελα να ’ξερα, ποιος μπορούσε να φανταστεί ότι μετά τα καμένα θα ακολουθούσαν καταστροφικές πλημμύρες; Δηλαδή, τι έπρεπε να κάνει η κυβέρνηση; Να απευθυνθεί στο Μαντείο των Δελφών; Και όσοι επιμένουν να γκρινιάζουν για τη δημιουργία αντιπλημμυρικών έργων, να τους υπενθυμίσω ότι θα γίνουν και αυτά. Στην ώρα τους. Αντιπολίτευση να κάνουμε, αλλά να μην το παρακάνουμε, κύριοι. Γιατί ο τόπος δεν έχει μια απλή κυβέρνηση. Διαθέτει την καλύτερη στην ιστορία του. Το πάω καλά, αδέλφια; Έχω ελπίδα να με προσέξει κάνας Πέτσας, κάνας Γεραπετρίτης, κάνας Άδωνις ή τζάμπα το σπατουλάρισμα; Με ακούει κανείς ή αδίκως καταθέτω τον πλούτο των επιχειρημάτων μου;
* Πάντως, όλοι γνωρίζαμε την «Αριάδνη», τον «Ζορμπά», τη «Μήδεια», τον «Ιανό», την «Αθηνά». Εσχάτως, ωστόσο, μας προέκυψε και ο «Μπάλος»! Όχι ο γνωστός αιγαιοπελαγίτικος χορός. Η διαφορά; Δεν τον χορεύεις εσύ, αλλά σε χορεύει αυτός! Με το προχτεσινό πρωτοβρόχι στην Αθήνα, ζήσαμε σκηνές απείρου κάλλους. Μαθητές στη Νέα Φιλαδέλφεια να περνάνε στον απέναντι δρόμο, με το τέλος των μαθημάτων, αφού έβγαλαν τα θρανία έξω και σκαρφάλωσαν σ’ αυτά. Επίσης, το λεωφορείο της γραμμής στη Βάρη κόντεψε να… πνιγεί, καθώς το νερό έφτασε μέχρι τη μέση. Κανονικότητα, στο επιτελικό κράτος μας, σημαίνει μερικά απλά πράγματα: όχι φωτιές ούτε καύσωνες ούτε πλημμύρες ούτε χιόνια! Δηλαδή, τίποτα πολύπλοκο, εξωπραγματικό! Θα μου πείτε τώρα, «τι γκρινιάζεις; Υπάρχει λύση;». Βεβαίως, υπάρχει. Οι επιστήμονες της αριστείας να στρώσουν κάτω τον… κώλο τους και να ανακαλύψουν το… εμβόλιο. Όχι αυτό του κορονοϊού αλλά του κακού μας του καιρού…
* «Αγαπημένοι μου, φίλοι, θέλω να σας ευχηθώ η σημερινή βροχερή Πέμπτη του Οκτωβρίου να είναι υπέροχη για όλους σας. Γνωρίζω ότι ζούμε σε δύσκολους και επικίνδυνους καιρούς. Γι’ αυτό σας καλώ να εμπνέεστε από τη θαυμάσια χώρα που έχουμε την τύχη να ζούμε. Κι από την ιστορική, μοναδική κληρονομιά των προγόνων μας, από τη σοφία του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Σοφοκλή και τόσων άλλων που πάτησαν αυτά τα άγια χώματα. Γι’ αυτό μη συμβιβάζεστε, μην προσαρμόζεστε στα ψέματα, στη μιζέρια, την κακοήθεια, τη μικροπρέπεια που δυστυχώς κατακλύζουν την καθημερινότητά μας. Αντισταθείτε!». Χτεσινή ανάρτηση του βουλευτή της Ν.Δ., Γιάννη Λοβέρδου. Όχι, δεν σφίξανε ακόμη οι ζέστες! Φθινόπωρο έχουμε, αδέλφια, φθινόπωρο. Αυτά διαβάζω και στο τέλος δεν θα αποφύγω το εγκεφαλικό. Πόσα να αντέξει ο άνθρωπος. Οργανισμός είναι κι αυτός, βρε θεομπαίχτες…
* Κύριε πρωθυπουργέ, καλό είναι να τραβήξετε το αυτάκι στους ΔΑΠίτες που μας παριστάνουν τους δημοσιογράφους στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Γιατί, μιλάμε για επίσημο κρατικό μέσο ενημέρωσης. Τι ακριβώς… ενημέρωση μας πρόσφερε; Διαβάστε και κρίνετε: «Στις πληγείσες από την κακοκαιρία περιοχές της Εύβοιας μεταβαίνει κλιμάκιο του #ΣΥΡΙΖΑ-ξεφτίλες»! Όποιος θεωρεί, όμως, ότι το ζήτημα εδώ είναι η γνώμη μας για τον ΣΥΡΙΖΑ, καλό είναι να κατέβει από το συννεφάκι του και να παρκάρει το καλάμι του. Ξεφτίλες, ε, ξεφτίλες της… δημοσιογραφίας.
* Και τώρα οι ευχάριστες ειδήσεις της εβδομάδας. Ο δήμαρχος της πρωτεύουσας, Κώστας Μπακογιάννης, έδωσε τέλος στις ζαρντινιέρες, τα παγκάκια και τους φοίνικες. Μην ανησυχείτε, όμως, γιατί ο «Μεγάλος Περίπατος» έχει και συνέχεια. Η Πανεπιστημίου θα υποστεί ριζική μεταμόρφωση! Τα σχέδιο θα κοστίσει μόλις 3 εκατ. ευρώ! Ο δρόμος θα γίνει αγνώριστος. Θα κυριαρχούν μεγάλα δέντρα -μέχρι και πλατάνια- και άνετα πεζοδρόμια. Οι πλάτανοι, συνολικά 83, ύψους 9-10 μέτρων, θα προστεθούν στις υπάρχουσες ακακίες, δημιουργώντας ένα τοπίο που θα μοιάζει πιο πολύ με Μαϊάμι παρά με την Αθήνα των μπιθουλαίων! Και αν δεν προχωρήσει και αυτό το σχέδιο ανάπλασης, μη φοβάστε καθόλου. Κάτι θα σκεφτεί ο δήμαρχος, γιατί ο «Μεγάλος Περίπατος» ήρθε για να μείνει και να προστεθεί στα έργα μακράς πνοής και αναβάθμισης της πρωτεύουσας. Αν τώρα αποτύχει, ε, ξέρουμε ποιος θα πληρώσει το λογαριασμό. Δεν το ξέρουμε;
* Ο «συνάδελφος», Άρης Πορτοσάλτε, κτύπησε ξανά. Πριν από λίγες μέρες πρότεινε οι ανεμβολίαστοι να μην παίρνουν τη σύνταξή τους! Αυτή τη φορά ξεπέρασε τα όρια χυδαιότητας, κυνισμού και απανθρωπιάς: «Δεν θέλεις να εμβολιαστείς; Θα υπογράψεις ότι αν νοσήσεις δεν θα χρησιμοποιήσεις τη ΜΕΘ. Υπάρχει το εμβόλιο, αν θέλεις προστασία»… Ο Γάλλος συγγραφέας, Ζαν ντε λα Μπριγέρ, έλεγε επί του θέματος: «Ακόμη και οι πιο καλοπροαίρετοι από τους ισχυρούς, χρειάζονται μερικούς παλιανθρώπους γύρω τους. Υπάρχουν πράγματα που δεν μπορείς να ζητήσεις από έναν τίμιο άνθρωπο»…
* Να ευχηθούμε περαστικά στο πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει η κυρία Φώφη Γεννηματά και να γυρίσει γρήγορα κοντά μας. Γιατί ο «άνθρωπος» είναι η απάντηση, όποια και αν είναι η ερώτηση…
Η ελληνική κοινωνία -για σχεδόν δώδεκα χρόνια- υφίσταται τα πάνδεινα. Αυτοί, όμως, που πληρώνουν ουσιαστικά το μάρμαρο είναι οι αδύναμοι. Μισθωτοί, συνταξιούχοι, γυναίκες, νεολαία. Καλό είναι εντούτοις οι κυβερνώντες να μη θεωρούν τίποτα ως δεδομένο. Το καζάνι βράζει. Φανταστείτε, λοιπόν, μια κατσαρόλα με ατμό έτοιμη να εκραγεί. Την κρατάει προσωρινά η βαλβίδα. Και αυτή αγκομαχώντας. Κάπως έτσι λειτουργεί η κοινωνία. Μόνο που αν τα… παίξει η βαλβίδα, τότε «πού σε πονεί και πού σε σφάζει». Ο Άγγλος ποιητής, John Dryden, έλεγε: «Να φοβάσαι την οργή του υπομονετικού ανθρώπου». Καλή μας εβδομάδα…
