Η Υπατία μας ταξιδεύει στην Φολέγανδρο και μας λέει ” Γαρυφαλλιά μου…σ’ αφήνω το δάκρυ μου την προσευχή μου κι εύχομαι να είσαι η τελευταία…
Τι φάση…
Γαρυφαλλιά μου…έμαθα χθες πως το κολιέ σου βρέθηκε στα βράχια.
Γαρυφαλλιά μου…έμαθα χθες πως το κορμάκι σου βρέθηκε στη θάλασσα και είχε εκδορές από χτυπήματα στα χέρια και τα πόδια…
Γαρυφαλλιά μου…έμαθα χθες…κι έναν κόμπο έχω στο λαιμό μου…από χθες.
Μπορεί να είναι φίλος σου κολλητός σου συνάδελφος συνεργάτης ξέρω γω τι…να πίνετε καφέ το πρωί κι εκείνος το βράδυ μόλις σφαλίξει την πόρτα του σπιτιού του να δέρνει τη γυναίκα του ή να εκβιάζει τη φίλη του να τη χειρίζεται και να την απειλεί. Κι εσύ απλώς να πίνεις καφέ μαζί του και να μην τογνωρίζεις.
Μπορεί πάλι να βρει τη δύναμη η γυναίκα αυτή και να ρθει να σου το πει…ο τάδε με απειλεί…θα με σκοτώσει αν τον αφήσω ή θα μου πάρει τα παιδιά…κι εσύ να πεις σιγά μωρέ λόγια του αέρα είναι…πάνω στο θυμό του τα λέει…μέχρι μια μέρα να βρεθεί το κορμάκι σου στη θάλασσα.
Μην αγνοείτε τα σημάδια. Γιατί σίγουρα υπάρχουν. Είτε είστε στη σχέση είτε έξω απ’ αυτήν. Ο γυναικοκτόνος δεν έχει συγκεκριμένο προφίλεξάλλου…μπορεί να φορά κουστούμι και γραβάτα…μπορεί να έχει την όψη αυτουνού που μόλις απέδρασε από το Αλκατράζ…μπορεί να είναι και ο κολλητός σου…μπορεί να είναι το παιδί σου!
Και τώρα τι κάνουμε Γαρυφαλλιά μου;
Καταρχήν κλαίμε πάνω από τα αιματοκυλισμένα βράχια…μια προσευχή για την αδικοχαμένη ψυχούλα σου και μια ευχή να είσαι η τελευταία…αλλά επειδή θαύματα δε γίνονται …κατά δεύτερον…
Ας θεσπίσουμε επιτέλους ένα νόμο της προκοπής όπου τα ισόβια θα είναι ισόβια σε ένα υγρό κι ανήλιαγο κελί…
Ας αποδεχτούμε επιτέλους τον όρο Γυναικοκτονία σε τούτη τη χώρα η οποία έχει δεσμευτεί και νομικά απέναντι στην Ευρώπη να λάβει μέτρα πρόληψης και καταστολής της έμφυλης βίας…ξέρετε ο όρος
Γυναικοκτονία δεν είναι απλώς μια φεμινιστική κορόνα όπως νομίζετε ορισμένοι…είναι όλες εκείνες οι σάπιες αξίες που κρύβονται από πίσωκαι με τις οποίες μεγαλώνουμε τα παιδιά μας ακόμη…όλα εκείνα τα λανθασμένα στερεότυπα πως η γυναίκα δεν έχει το δικαίωμα στην αυτοδιάθεσή της πως είναικτήμα του άνδρα και δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι…και τόσα άλλα.
Και εν τέλει μακάρι να μην υπήρχε η ανάγκη να υπάρχει φεμινισμός στη χώρα αλλά υπάρχει και είναι η πραγματικότητα.
Σάπιες αξίες…ίσως τελικά να μην είναιτόσο σάπιες. Ολόφρεσκες είναι και κάνουν ακόμη καρπούς. Κι εμείς πρέπει να βρούμε το δέντρο και να το κόψουμε…
Και δε νομίζω πως χρειάζονται βαρύγδουπες παιδαγωγικές θεωρίες για τα παιδιά μας. Το παράδειγμά μας αρκεί. Ένας πατέρας που σέβεται τη μάνα των παιδιών του και μια μάνα που σέβεται τον πατέρα τους. Όμορφα κι απλά…
Δεν έχω να πω κάτι άλλο Γαρυφαλλιά μου…σ’ αφήνω το δάκρυ μου την προσευχή μου κι εύχομαι να είσαι η τελευταία…
Και πού είστε; Γυναικοκτονία είναι να κυνηγάς την άλλη στα βράχια επειδή σου χάλασε απλώς τη φάση…επειδή σου είπε Όχι…κι επειδή πήρε το σακίδιο της στην πλάτη κι έφυγε…πρωτίστως δε επειδή είναι Γυναίκα.
Αιωνία σου η μνήμη Γαρυφαλλιά μου…
Ήταν η κακιά η ώρα.
Η ώρα που τον γνώρισες.
Υπατία
