Το μόνο φιλί που θυμάμαι ειναι το δικό του. Τι στο καλό…οι υπολοιποι; Παγκόσμια Ημέρα φιλιού και … Μόνο το δικό του! Το τονιζω. Κι ας εχουν περασει σχεδον 20 χρονια απο τοτε. Κι ας μου κατεστρεψε τη ζωη εκεινο το φιλί! Και τη δικη του. Και ενός άλλου…ειμασταν καμποσοι δηλ. Αυτο δεν ητανε φιλι…πυρηνικο ολοκαυτωμα ηταν…
Υπάρχουν πολλά είδη φιλιού.
Το φιλί της μάνας που ‘ χει να σε δει καιρό…το φιλί το πεταχτό στο μάγουλο το πρωί πριν φύγεις για δουλειά…το φιλί το σταυρωτό το επίσημο…το φιλί το βιαστικό…το φιλί το λάγνο…το φιλί το υγρό το ερωτιάρικο που λες και κάνει ανασκαφή στη Φαιστό…το φιλί στο κούτελο από σεβασμό…το φιλί το πρώτο…το φιλί το τελευταίο…το φιλί που δε δόθηκε ποτέ…το φιλί του αποχαιρετισμού σε λιμάνια και σταθμούς….το φιλί της προσμονής…το φιλί στη βροχή…το φιλί του Ιούδα που ως γνωστόν φιλά υπέροχα…το φιλί το ψεύτικο…το φιλί το μεθυσμένο που δε θα δινες αλλιώς…το φιλί του πατέρα που έρχεται τη νύχτα από τη δουλειά κι εσύκοιμάσαι…το φιλί το δειλό…το φιλί το τολμηρό που έκλεψες…το φιλί το γλυκό του παιδιού σου που φωνάζει μανούλα σ’ αγαπώ…το φιλί που δεν ήθελες…το φιλί που ήθελες και δεν έδωσες ποτέ…το φιλί που ανάβει…το φιλί που κατευνάζει.
Για ποιο φιλί θέλετε να σας πω;
Το φιλί που ξεχάσαμε…το φιλί που αποφεύγουμε.Σημάδι των καιρών…
Κι όμως…κάτι φαίνεται πως λείπει. Χωρίς αυτό. Βλέπεις στο δρόμο έναν αγαπημένο τρέχεις κοντά του και ξάφνου στέκεσαι αμήχανα σα να υπάρχει ένα ηλεκτροφόρο σύρμα στον αέρα…κάτι λείπει…
Ας δοκιμάσουμε να κάνουμε έρωτα χωρίς φιλί. Στο στόμα. Έρωτα. Δε γίνεται…τα χείλη θα ψάχνουν τα άλλα μανιωδώς… κάποια στιγμή δε θα αντέξουν και θα ενωθούν. Σαν τον Ορφέα που δεν άντεξε και γύρισε.Κιέχασετην Ευρυδίκη. Για πάντα.Δε γίνεται…όχι για δοκιμάστε…χωρίς φιλί.
Και ποιο φιλί απ’ όλα θυμάστε; Ποιο;
Παγκόσμια Ημέρα Φιλιού…
Απ’ όλα τα φιλιά που θα δώσεις κι απ’ όλα που θα πάρεις ένα θα θυμάσαι. Αυτό που σταμάτησε το χρόνο. Αυτό που σ’ έκανενα θυμάσαι μόνο τη Χημεία από το σχολειό…αυτό που έκανε τις φερομόνεςσου να ταξιδεύουν στο κορμί του άλλου και να στροβιλίζονται και τα δυο μαζίσε μια δίνη νευροχημική,ατέρμονη που τίποτα και κανείς δεν μπορούσε να σταματήσει…αυτό που σου φόρεσε ένα χαζό χαμόγελο για το υπόλοιπο της ημέρας κι ακόμη άλλες τόσες μέρεςμαζί…αυτό που δεν μπορείς να ξεχάσεις όσα χείλη άλλα κι αν αγγίξουν τα δικά σου. Αυτό που ένωσε την ψυχή σου με μια άλλη. Τη σφράγισε για πάντα εκεί. Αυτό που σ’ έκανε να κλείσεις τα μάτια μέχρι να τελειώσει. Αυτό που δεν ήθελες να τελειώσει.
Το φιλί είναι η συγκολλητική ουσία των ψυχών.
Δώστε το χωρίς φειδώ…
Όλα τα λόγια των σοφών και όλα τα έργα των μεγάλων δεν αξίζουν όσο ένα φιλί…
Το φιλί το απαγορευμένο! Κι αυτό…
Το φιλί που δίνει η μάνα στο μωρό.
Το φιλί που θα σου καταστρέψει τη ζωή. Ακόμη κι αυτό…
Γιατί το μόνο φιλί που μετανοιώνω είναι αυτό που δεν έδωσα.
Υπατία
