Μπορεί να διανύουμε το δεύτερο κύμα της πανδημίας που σημαίνει … lockdown για δεύτερη φορά, όμως ενδιαφέρον έχει η επόμενη ημέρα .. Και κυρίως πόσο θα μας επηράσει εμάς τους νησιώτες
Ένας νέος γύρος υποχρεωτικού εγκλεισμού (lockdown) ξεκίνησε και οι ανησυχίες για την επόμενη μέρα είναι περισσότερες από ποτέ.
Η μεγάλη διάρκεια της πανδημίας και το μη ορατό (τουλάχιστον έως αυτή τη στιγμή) τέλος, επιβάλλουν να αναθεωρήσουμε προς το δυσμενέστερο τις εκτιμήσεις για τις οικονομικές συνέπειες.
Ιδιαίτερα η Νησιωτική Οικονομία αλλά και η οικονομική δραστηριότητα των παράκτιων – θαλάσσιων περιοχών (όλο και συχνότερα αναφέρονται ως «Γαλάζια Οικονομία») αναμένεται να επηρεαστεί ισχυρά.
Η επόμενη μέρα θα είναι σίγουρα αρκετά διαφορετική.
Η ζήτηση για τον τουρισμό, εκτιμάται ότι θα δείξει ανθεκτικότητα και σε βάθος χρόνου θα ανακάμψει καθώς η ταξιδιωτική αναψυχή δεν θα πάψει ποτέ να είναι ψηλά στις προτεραιότητες των καταναλωτών. Όμως πολλές επιχειρήσεις θα βγουν πληγωμένες ή θα αναστείλουν οριστικά την δραστηριότητά τους, έτσι η πορεία ανάκαμψης θα είναι περισσότερο μακρά από ότι είχε εκτιμηθεί αρχικά.
Ένα μεγάλο ερωτηματικό αφορά σε πιθανές μεταβολές στο καταναλωτικό προφίλ των μελλοντικών επισκεπτών. Θα στραφούν σε πιο εξατομικευμένες, και σίγουρα ακριβότερες, τουριστικές υπηρεσίες ή όχι; Αν όντως μεταβληθούν οι απαιτήσεις του επισκέπτη οι επιχειρήσεις θα πρέπει να επανατοποθετηθούν στην αγορά και να υλοποιήσουν γρήγορα σημαντικές επενδύσεις (σ.σ. πεδίο δόξης λαμπρό για το αναμενόμενο επενδυτικό πρόγραμμα της Ε.Ε. ύψους €72 δις.).
Ο κατασκευαστικός κλάδος, που παραδοσιακά έχει μεγάλο μερίδιο στην Γαλάζια Οικονομία, αναμένεται να είναι από τους ευνοημένους. Η εργασία από απόσταση δημιουργεί μια απρόσμενη ευκαιρία για την νησιωτική Ελλάδα καθώς ολοένα περισσότεροι επαγγελματίες θα αναζητήσουν «μια κατοικία στον ήλιο». Πρόκειται για τάση που υπάρχει δεκαετίες τώρα αλλά φαίνεται ότι έχει επιταχυνθεί δραματικά λόγω της πανδημίας και της εξοικείωσης με την εργασία από απόσταση που η πανδημία επέβαλε.
Ισχυρό προαπαιτούμενο είναι η ενίσχυση ψηφιακών υποδομών, που ακόμα υστερούν σημαντικά, αλλά και η απλοποίηση κάθε είδους γραφειοκρατίας με πρώτη την αδιανόητα περίπλοκη χωροταξική νομοθεσία, που εξυπηρετεί τις οικιστικές ανάγκες του προηγούμενου αιώνα και έχει ξεπεραστεί από τις εξελίξεις.
Όσον αφορά στην πρωτογενή παραγωγή και μεταποίηση δεν αναμένεται σημαντική διαφοροποίηση του σημερινού τοπίου. Η νησιωτική παραγωγή κατακερματισμένη και μικρή δυσκολεύεται ακόμα και σήμερα να βρει την θέση που τις αξίζει σε αγορές που μπορούν να ανταμείψουν την υψηλή ποιότητά της. Η επένδυση σε ένα διεθνώς αναγνωρίσιμο σήμα (brand) για την ελληνική νησιωτική παραγωγή είναι μονόδρομος και δεν μπορεί παρά να γίνει με κρατική πρωτοβουλία και συντονισμό.
Συμπερασματικά, οι επιπτώσεις της πρωτόγνωρης πανδημίας δεν θα είναι συμμετρικά κατανεμημένες σε όλους τους κλάδους της Νησιωτικής – Γαλάζιας Οικονομίας. Η προσαρμοστικότητα στις νέες απαιτήσεις που θα προκύψουν δείχνει να είναι κρίσιμος παράγοντας επιβίωσης και μελλοντικής επιτυχίας.
Οι επενδύσεις όμως που θα απαιτηθούν, τόσο δημόσιες όσο και ιδιωτικές, είναι πρωτόγνωρου μεγέθους και αυτή την φορά οφείλουν να είναι απολύτως αξιολογημένες και εύστοχες.
Οι αναταράξεις που ζούμε κρύβουν σημαντικές ευκαιρίες και η Νησιωτική Ελλάδα μπορεί να βγει ισχυρότερη αν κινηθεί αποφασιστικά και σύμφωνα με τις μεταβαλλόμενες απαιτήσεις των καιρών.
