Τις τελευταίες ημέρες διαπιστώνουμε ότι οι υποδομές της Νάξου είναι αδύναμες να προσφέρουν υπηρεσίες στους επισκέπτες και τους μόνιμους κατοίκους του νησιού. Και το μεγάλο ερώτημα είναι: Ποιος φταίει… Και ο πρώτος είναι αυτός που στέκεται απέναντί μας όταν κοιτάζουμε τον καθρέπτη
Λιμάνι Νάξου.. μερικές ημέρες νωρίτερα. Ένας καταπέλτης από ταχύπλοο που δεν λειτούργησε (σ.σ. μηχανές είναι χαλάνε) και πέντε πλοία περιμένουν αρόδου πότε θα εμφανιστεί ένας… γερανός, που θα βοηθήσει ώστε να σηκωθεί μερικά εκατοστά ο καταπέλτης και το ταχύπλοο θα αλλάξει θέση, ώστε να μπορέσει το λιμάνι να «λειτουργήσει» εκ νέου .. Χαμένες ώρες, ντόμινο προβλημάτων στους επιβάτων των πλοίων, αλλά το πιο εντυπωσιακό; Στα σχόλια που διαβάζουμε κάτω από την σχετική είδηση, η όλη διαφωνία σταματάει στο: οι 33 πριν χρόνια που ακύρωσαν την προσπάθεια για νέο λιμάνι ή οι 13 σήμερα που είπαν «όχι» στην επέκταση και αναβάθμιση του υπάρχοντος φέρουν την μεγαλύτερη ευθύνη…
Επαρχιακός δρόμος Χώρα Νάξου – Γαλανάδου… δύο εβδομάδες νωρίτερα. Ένα ακόμη σοβαρό ατύχημα… Ένας ακόμη νέος άνθρωπος βρέθηκε τραυματισμέν0ς. Ένας ακόμη στην αλυσίδα των ατυχημάτων στον συγκεκριμένο δρόμο. Επαρχιακό οδικό δίκτυο που έχει μείνει στη δεκαετία του 60. Οι προσπάθειες για να συντηρηθεί, αξιοσημείωτες και χρίζουν αναφοράς σε ετήσια βάση μέσω της Περιφέρειας ή του δήμου, όμως, το ζητούμενο είναι ότι χρόνο με το χρόνο αυξάνεται ο όγκος οχημάτων, και οι δρόμοι παραμένουν όσον αφορά την κατασκευή τους και τη λειτουργικότητά τους σε προδιαγραφές προηγούμενων δεκαετιών…
Οδικό δίκτυο εντός οικισμών. Οι επισκέπτες κάθε φορά που έρχονται στο νησί, είναι αναγκασμένοι να κινούνται μέσα από χωριά, όπου ανά πάσα στιγμή μπορεί να εγκλωβιστούν εάν κάποιος (είτε μόνιμος κάτοικος, είτε επισκέπτης) δεν σταθμεύσει σωστά το αυτοκίνητό του. Μετρήστε χωριά: Γλινάδο – Τρίποδες στη πεδινή Νάξο. Χαλκί, Κυνίδαρος και Φιλώτι στην κεντρική Νάξο και βέβαια Απείρανθος στην ορεινή… Για να μην πούμε τι γίνεται στην Μικρή Βίγλα ή στη πόλη της Νάξου την καλοκαιρινή περίοδο.. Αυτή η πλατεία Πρωτοδικείου έχει δεκάδες ιστορίες να μας φωνάξει, με τους θαμώνες εστιατορίων ή καφέ να ακροβατούν ανάμεσα σε πεζούς και αυτοκίνητα. Η δε Αμοργού; ένα στενό που έχει μετατραπεί σε … λεωφόρο για να μπορέσει όλη η κίνηση της πόλης να μεταφερθεί στο πάρκινγκ που μόνιμα είναι γεμάτο, αποτελεί παγκόμια πατέντα….
Το δε Αεροδρόμιο της Νάξου; … Εγκλωβισμένο σε ένα σημείο που όσα χρήματα κι εάν πέσουν, θυμίζουν ένα βαρέλι χωρίς πάτο… Τα αεροπλάνα χρόνο με το χρόνο μεγαλώνουν αλλά εμείς αδυνατούμε να ανταπεξέλθουμε στις απαιτήσεις ακόμη και του σήμερα με έναν διάδρομο που είναι στο όριο.. Για να μην πούμε για τις κτηριακές εγκαταστάσεις. Καλό το φιλότιμο των εργαζομένων αλλά δεν φτάνει…
Ναι… θα πει κάποιος, έχουν γίνεται βήματα στο χώρο της Υγείας με την αναβάθμιση του Νοσοκομείου, ή την βελτίωση των συνθηκών στην Παιδεία με νέα κτήρια και τα δύο Εσπερινά Σχολεία που θα λειτουργήσουν για πρώτη φορά από τη νέα χρόνια. Όμως, για κάθε ένα καλό, υπάρχει κάτι άλλο που λειτουργεί ως αντίβαρο… Ακόμη και στον ίδιο χώρο.
Και το μεγάλο ερώτημα είναι ποιος φταίει; Κι εάν για το λιμάνι έχουμε τους 33 του προηγούμενου … αιώνα, ή τους 13 του χθες, για το οδικό δίκτυο ή το αεροδρόμιο ποιος ευθύνεται;
Η απάντηση είναι απλή: ένα βλέμμα στο καθρέπτη αρκεί.. Εγώ, εσύ, εμείς, φταίμε.. Πριν από μερικά χρόνια, ο Νίκος Μαϊτός, ένας εκ των υποψηφίων δημάρχων στις προηγούμενες εκλογές, σε ανύποπτο χρόνο είχε πει «αυτό που θέλω – εάν κερδίσω τις εκλογές – είναι επί τέσσερα χρόνια να δουλέψω σκληρά για ένα έργο. Ένα. Έναν νέο δρόμο. Ένα νέο γήπεδο. Τις βάσεις για ένα νέο αεροδρόμιο ή ένα λιμάνι. Τίποτα άλλο. Αυτό μόνο. Είναι εύκολο;»…
Αποδεικνύεται ότι δεν είναι. Ο λόγος; Μα η ανάγκη μας να φτιάξουμε ή να δούμε μία τρύπα να καλύπτεται έξω από το σπίτι μας… Επί δεκαετίες, η δράση της εκάστοτε δημοτικής αρχής αναλώνεται με την κάλυψη των όποιων λακκουβών υπάρχουν στους δρόμους. Αναλώνεται σε έργα που ουσιαστικά είναι ανύπαρκτα και δεν προσφέρουν τίποτα στο γενικότερο καλό του νησιού. Και η ευθύνη είναι δική μου, δική σου, δική μας…
Εάν αφήσουμε στην άκρη για λίγο την κοντόφθαλμη πολιτική, ίσως δούμε επιτέλους κάτι μεγάλο να δημιουργείται στο νησί. Η Νάξος μέσα σε τρεις ώρες την περασμένη Δευτέρα φώναξε σε όλους ότι είναι γυμνή.. Ότι δεν μπορεί να φιλοξενήσει ένα δεύτερο πλοίο ταυτόχρονα στην προβλήτα της… Οι όποιες δικαιολογίες για τους 13 ή τους 33 είναι το λιγότερο αστείες… Οφείλουμε άμεσα να πιέσουμε για να αφήσουμε επιτέλους τις λακκούβες και να δούμε την μεγαλύτερη εικόνα: το δρόμο. Αυτόν έχουμε ανάγκη. Ακόμη και σήμερα. Να καθίσουν όλοι οι δημοτικοί σύμβουλοι (σ.σ. αυτούς εκλέξαμε χωρίς να μας βάλει κανείς το πιστόλι στον κρόταφο την ημέρα των εκλογών) και να αποφασίσουν στο μίνιμουμ των επιλογών για το καλό του νησιού…
Ποιο είναι αυτό; Ένα νέο πραγματικό αεροδρόμιο. Ένα νέο εμπορικό λιμάνι. Έναν δρόμο που θα μειώσει όχι μόνο τα ατυχήματα, αλλά θα δώσει προοπτική ανάπτυξης και θα συνδέσει το σύνολο των οικισμών – χωριών του νησιού. Ενα έργο με προοπτική 20 ή 30 ετών. Ενδεχομένως να απαιτήσουμε άμεσα, ώστε να λειτουργήσουν επιτέλους τα χειρουργεία στο Νοσοκομείο. Ίσως, να δούμε ένα ολοκληρωμένο αθλητικό κέντρο και όχι να τρέχουμε με άδειους φακέλους στην Περιφέρεια, απλά και μόνο γιατί μας πιέζουν οι προθεσμίες…
Να κάνουμε κάτι όχι για το σήμερα. Αλλά για τα παιδιά μας. Και μετά θα μπορέσουμε να κοιτάξουμε τον καθρέπτη, να δούμε το είδωλό μας στα μάτια και να του πούμε: έκανες σωστή επιλογή στους δημοτικούς συμβούλους που θα καθορίσουν το μέλλον σου… Πόσο δύσκολο είναι αλήθεια;
