Ο Χαρίλαος και η θερινή ραστώνη, εκτός από ενδιαφέρουνα ομοιοκαταληξία είναι και ένα state of mind που δεν έχει δεύτερο. Συνήθως γράφει απ’ το αμπέλι όπου αράζει και κατεβάζει η κούτρα του, για να μπορεί να στέλνει χαιρετίσματα στην αμπελοκουτσούρα. Σήμερα έδωσε βάση στην πενιά, καθώς φαίνεται.
-Νυστάζω.
Είναι μεγάλη κούραση ν’ αράζω στις δροσιές, μη νομίζετε.
Μόνη παραφωνία ο μεγάλος σκύλος που λύθηκε και με βρήκε αραχτό στ’ αμπέλι.
Επιτέλους έμαθα τι σημαίνει και η φράση «σαν το σκυλί στ’ αμπέλι»
Σημαίνει πως ήρθε ένα σκυλί και βρήκε μέσα έναν Χαρίλαο.
Τον έδειρα, γιατί είχε όρεξη για τσαμπουκάδες και μετά με αριστοτεχνικές κινήσεις ιαγουάρου, μπήκα στο σπίτι απ’ το παράθυρο παίρνοντας μαζί μου και την κουρτίνα και όλος μαζί προσγειώθηκα στην πόρτα.
Σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ, χνιααρρρ.
-Σε άλλα καυτά νέα, ο πρωθυποκούλης σας πήγε Σαντορίνη για να σας πει πως η χώρα είναι ανοιχτή και τα σκυλιά δεμένα.
Εφάνηκαν οι φουτουρίστες, προσκυνήσατε άπιστοι!
Κι επειδή ο τύπος είναι πιο γραφικός κι από ηλιοβασίλεμα στη Σαντορίνη, τα είπε με φόντο το εν λόγω ηλιοβασίλεμα.
Έτσι για την κόντρα.
Ειδικά όταν στο πλάνο η φιγούρα του πρωθυποκούλη γινόταν σίλουετ, ήταν σκέτη ποίηση.
«Ελάτε στην Ελλάδα. Η χώρα είναι πλέον ανοιχτή» είπε και ο ουρανός βάφτηκε κόκκινος.
Είναι θεός… ήλιος καλοκαιρινός.
Βέβαια πιο γραφικός ακόμα κι από ηλιοβασίλεμα είναι ο κηπουρός Τουρισμού Θελωχάρης θελωχάρης..
Αυτός, επειδή είναι πασιφανές ακόμα και στα καλντερίμια, πως τη δουλειά που του δώσανε να κάνει δεν τη ξέρει, το ‘ριξε στην εθνικολαϊκιστική ποίηση κι άρχισε να …τιτιβίζει σαν ζαβλακωμένο αηδόνι.
Και τι δεν είπε.
Πως είναι προνόμιο που είσαστε Έλληνες, πως ανοίγοντας τον τουρισμό με ασφάλεια «επιβεβαιώνουμε το μεγαλείο της ελληνικής ψυχής» και άλλα τέτοια ανέξοδα και τονωτικά.
Κάποιο λάκκο πρέπει να έχει η φάβα.
Εμένα, ας πούμε, η ξινή όταν θέλει να μου βάλει αμπούλα αρχίζει να μου πλέκει το εγκώμιο.
Και «τι γάταρος είσαι εσύ» και «άχου το μωρέ ένα κατσουλάκι» και δωσ’ του χάδι, μέχρι να με καταφέρει να μου ρίξει αυτή την αηδία.
Επειδή όμως είμαι γάτος, καταλαβαίνω πως κάτι μου ‘ρχεται και φυλάγομαι, για εσάς δεν είμαι σίγουρος.
Όταν σας δίνουν μεγαλείο γουργουρίζετε σαν γατάκια που θηλάζουν.
Το αντίθετο δηλαδή απ αυτό που κάνετε, όταν σας αδειάζουν ποικιλοτρόπως το πορτοφόλι τα ίδια άτομα που σας εξυμνούν.
Και μετά είμαστε εμείς οι γάτηδες οι περίεργοι, όχι εσείς.
Το τραβάει ο οργανισμός σας μου φαίνεται το δούλεμα.
Οι ωραίοι έχουν χρέη, δείξετε μεγαλείο ελληνικής ψυχής και μην διαμαρτύρεστε.
Το ευτύχημα είναι που είσαστε ακόμα ζωντανοί.
Λίγο το χεις;
Καλύτερα αυτό το τραγούδι της Σολοπάρτη, παρά το άλλο που λέει «σαν ηφαίστειο που ξυπνά».
-Πάντως στη Μεγάλη Βρετανία το σποτ της τουριστικής καμπάνιας που λέει πως «Το ελληνικό καλοκαίρι είναι μία κατάσταση ευτυχίας (state of mind) έπιασε τόπο!
Ειδικά εκείνο το «Φέτος απολαύστε το ελληνικό καλοκαίρι όπου και αν είστε!» σημειώνει μεγάλη επιτυχία.
Πολλοί Βρετανοί μετατρέπουν την αυλή τους σε κυκλαδίτικό σοκάκι και ζουν το ελληνικό καλοκαίρι στο σπίτι τους.
Επιτυχημένο σποτ, μην είστε τέτοιοι τώρα, αφού πιάνει!
-Εν τω μεταξύ απόκτησα συνέταιρό στις κροκέτες μου.
Δεν με πειράζει.
Φτάνουν για όλους μας.
Η μόνη που απαγορεύεται να φάει είναι η ξινή.
Τι θα πει, «γιατί έτσι;»
Έτσι, γιατί;
Και κάπου εδώ αποχωρώ μεγαλοπρεπώς γιατί το μεγαλείο της γατικής ψυχής μου θέλει ξάπλες και άπλες.
Θελωχάρη! Βγες από μέσα μου!
Ξενερώνει Δευτέρα και παθαίνω βραχυκύκλωμα.
Κοτλέ διαγωνίως
Χαρίλαος
