Πικρόχολη διάθεση έχει καταλάβει τον Χαρίλαο. Ετσι ασχολείται με …χύτρες, κουτάλες και ζουμιά. Δεν πολυμιλιέται τελευταία, αλλά και αμίλητο δεν το λες.
–Ορίστε, ήρθε η αγαπημένης σας Παρασκευή, βραδάκι, χαράς ευαγγέλια!
Γιατί, ως γνωστόν, η φτώχια θέλει καλοπέραση.
Τώρα, πως γίνεται να καλοπερνά κάποιος φτωχός δεν έχω καταλάβει, επομένως θεωρώ το ρητό περισσότερο φιλοσοφικού περιεχομένου και όχι ρεαλιστικό.
Εφτά στους δέκα Έλληνες βρίσκονται λέει σε δεινή οικονομική κατάσταση και δεν έχουν ούτε χίλια ευρώ στον κουμπαρά τους, διάβασα σε μια έρευνα του ΟΟΣΑ που αναδημοσιεύει ο ΣΕΒ.
Όπου ΣΕΒ δεν εννοώ τη χύτρα, αλλά τη μεγάλη κουτάλα, δηλαδή τον Σύλλογο Ελλήνων Βιομηχάνων.
Τώρα εύλογα θα αναρωτηθεί κανείς, τι σόι σύλλογος είναι αυτός που έχει βιομηχάνους, ενώ η χώρα δεν διαθέτει βιομηχανία.
Σωστό κι αυτό.
Σόι καλοζωισμένο, σας απαντώ εγώ που είμαι γάτος και δεν έχω πρόβλημα με τις λέξεις και τα νοήματα.
Αγαπητή κουτάλα, τα χίλια ευρώ για ν’ αποταμιευτούν πρέπει πρώτα να τα πάρει κάποιος και να περισσέψουν.
Οπότε, αν νιώθετε άσχημα-γέλασα ο γάτος-να μην διαμαρτύρεστε πως οι εργαζόμενοι που παίρνουν ψίχουλα είναι καλοπληρωμένοι.
Πληρώστε κανονικά την εργασία τους και βγάλτε λιγότερο κέρδος-το ίδιο και μεγαλύτερο θα βγάλετε, αλλά ας κάνω τον άσχετο.
Όταν όμως ακούτε για αύξηση και κανονικά ωράρια εργασίας, κλαψουρίζετε «δε βγαίνω μάνα μ’», τώρα σας έπιασε ο πόνος για τους κουμπαράδες των άλλων.
Εκτός κι αν τους έχετε βάλει στο μάτι και θέλετε να τους πάρετε κι αυτούς, υπονοώντας πως πρέπει να έχουν το κάτι τις τους μέσα.
-Κάπως έτσι λιποθύμησε μια μαθήτρια στον Πύργο.
Κι επειδή υπάρχουν και οι τελάληδες που κάνουν τη δουλειά τους, βγήκε ένας Πορτοπιάστε…Πορτολιάστε, πως τον λένε κι έκανε λόγο για «φάμπρικα λιποθυμιών».
Κάθε κυβέρνηση επιθυμεί να έχει το…(εξ)υπηρετικό προσωπικό της, αλλοίμονο αν δεν είχε.
Και μόλις του γράψανε συνθήματα στον τοίχο ανακάλυψε πως κινδυνεύει η δημοκρατία.
Εκπροσωπεί δηλαδή αυτός τη δημοκρατία.
Ενδιαφέρον.
Όταν «συμβούλευε» την κασιδιάρα ψυχή να βρουν τρόπο να μην τους πιάνουν στο στόμα τους-ποιοι αλήθεια; – μετά τη δολοφονία Φύσσα, η δημοκρατία ήταν ασφαλής δηλαδή.
Όταν βγαίνουν τάγματα εφόδου πολιτών στο δρόμο με ρόπαλα και λοστάρια, τότε ποιος κινδυνεύει;
Αν γίνει, το κακό, τι θα πουν τότε κάτι τέτοιοι τύποι, πως «σκοτώθηκαν για το ποδόσφαιρο;»
Καλές οι τσιρίδες, αλλά να ξέρετε γιατί τσιρίζετε και πότε πραγματικά κινδυνεύετε και από ποιούς.
Τότε όλα θα μπουν στη θέση τους.
-Σε άλλα νέα αυξήθηκε η τιμή της χειρουργικής μάσκας στην Ελλάδα.
300 % πάνω πήγε η τιμή της.
Άντε και στη μαύρη αγορά.
Μια η γρίπη, μια ο φόβος του κοτρονοϊου, έγινε ανάρπαστη η μάσκα.
Μόνο οι αμπούλες που μου βάζει η ξινή δεν εξαφανίζονται, να ησυχάσω.
Κάθε μήνα μου βάζει κι από μια.
Κάθε μήνα την κοτλεδιάζω για το ίδιο θέμα.
Κι όλο με ξεγελάει και την πατάω.
Δε βάζετε και καμιά αμπούλα, λέω εγώ, μπας και τελειώσουν να γλιτώσω;
-Νιααρφφ…πάω ν ακονίσω τα νύχια μου.
Σκέφτομαι τους καημένους τους παγκολίνους.
Τελικά αυτοί είχαν, λέει, τον ιό μέχρι που κάποιοι φάγανε τους παγκολίνους, φάγανε και τον ιό.
Και τώρα βλέπετε τα αποτελέσματα της χώνεψης.
Από τις νυχτερίδες, στους παγκολίνους.
Σε λίγο θα μου φάτε και τα κονσερβάκια με τη φόρα που έχετε πάρει.
Θνιαααρρρ…
Καλό Σαββατοκύριακο να έχετε και να φοράτε ζακέτα.
Κοτλέ διαγωνίως
Χαρίλαος
Υ.Γ.
Ο πρωθυπουργός σας ανακοίνωσε πως «η δημόσια διοίκηση αλλάζει». Αναρωτιέμαι πόσο χειρότερη μπορεί να γίνει.
