Ο Χαρίλαος έφαγε πολύ … πολιτισμό και ένιωσε ναυτία.. Τι εννοεί πολιτισμό; Μα την ορκωμοσία, το ντου στα Εξάρχεια, τις αποφάσεις του Εισαγγελέα αλλά και την τάση των ανθρώπων να βγάζουν την ουρά τους απ’ έξω (!!!)
-Μεσημέριασε κι ακόμα να σας γράψω. Το χω ρίξει στην αλητεία ο γατούλης.
Μα έχει κάτι βραδιές απίστευτες. Σταματάει να φυσάει ο τρελοαέρας και δεν μαζεύομαι ο γάτης.
Μια στον μπαξέ, μια στο αμπέλι, μια στο χωράφι χώνομαι και μουσουδιάζω τα πάντα.
Και φωνάζει η κόρη της κυρίας Στέλλας με τον ωραίο καναπέ- «Χαρίλαεεε!», μου χαλάει το ρομάντζο και με κάνει και ρεζίλι των γατιών!
Πάω, τι να κάνω τη συμπαθώ την ξινή είπαμε, και ρε φίλε, μου κλείνει το παράθυρο και με κρατάει μέσα!
XXxxxxxxx!
–Γης μαδιάμ της τα έκανα χτες βράδυ για να με βγάλει έξω, μέχρι που έκλαψα σπαρακτικά στο παντζούρι, ανένδοτη αυτή, ούτε χαραμάδα δε μου άνοιξε.
Σε λίγο θα μου λέει να πάρω και ζακέτα και να μην κάθομαι στον αέρα μην κρυώσω.
Δεν θα μπει ξανά κατσαρίδα, κυρία μου, στο σπίτι; Στο κρεβάτι θα στην φέρω εκεί που κοιμάσαι για να μάθεις να με περιορίζεις!
Χρμφ!
–Σε άλλα νέα, πιο ενδιαφέροντα για έσας, ορκίστηκαν οι νέες δημοτικές αρχές της χώρας.
Δεν καταλαβαίνω τον λόγο.
Αφού έτσι κι αλλιώς ό,τι να ναι θα κάνουν κι ό,τι βολεύει, όχι όλα όσα οφείλουν να κάνουν, τι ορκίζονται;
Ας πάνε μπροστά στους παπάδες κι ας πουν «Ντάξει μωρέ τώρα, ωωω!» και θα είναι μια χαρά.
Τίμιο.
Που ορκίζονται κιόλας…και μετά θα βασίζονται στην αγάπη του Θεού για να βρέξει, ξερωγω…λέω ενα παράδειγμα.
–Στην Αθήνα ο αρχάγγελος του Νόμου και της Τάξης Μιχαήλ ξύπνησε, με εντολή του μαυρισμένου σας πρωθυπουργού και ξεκίνησε τις εκκενώσεις χώρων που διέμεναν πρόσφυγες και μετανάστες.
Που θα πάνε όλες αυτές οι οικογένειες με τα παιδιά;
Ποιες οι συνθήκες;
Όπως καταλαβαίνω δεν είναι αυτό το σημαντικό.
Σημαντικό γι αυτούς είναι να κάνουν κάτι για να δείξουν πως κάτι κάνουν, αφού δεν θέλουν να κάνουν άλλα που πρέπει να κάνουν.
Να μπορεί και ο Πλεύρης να πηγαίνει στα Εξάρχεια όποτε θέλει, ρε παιδί μου, όχι μόνο ξημερώματα και να δίνει δικαιώματα.
Και να λέτε και σεις «ουφ…ησυχία, τάξη και ασφάλεια».
Όταν δεν σας βγαίνουν τα μιστά να σας δω…
-Τελικά έχω την εντύπωση πως αυτή η ατάκα που λέτε «στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα» μπορεί να καταργήσει τελικά τη δημοκρατία σας και να έχετε απλά «δημοκρατία».
Κάτι σαν τα παγωτά που έχουν απ’ έξω σοκολάτα και γράφουν «η επικάλυψη δεν είναι σοκολάτα».
Νόστιμα.
–Και βγαίνει ο άλλος μετά και σου λέει «Πολιτισμός είναι να κατανοείς τη γάτα».
Καλά, κατανοείστε πρώτα τον συνάνθρωπο σας και μετά κατανοείστε και τη γάτα.
Ξεκινήστε απ’ τα εύκολα δηλαδή.
–Διότι, αν μια γάτα δεν κοστίζει σε μερικούς τίποτα να τη σφάξουν και να της βγάλουν τα μάτια ή να την πατήσουν με το αυτοκίνητο, το ίδιο δεν κοστίζει, καθώς φαίνεται, όταν ένας σκοτώνει με το αυτοκίνητο μια γιαγιά με το δυο μηνών εγγονάκι της.
Τους σκότωσε, τους εγκατέλειψε, έτρεξε να κρυφτεί, τον έπιασαν και τον άφησαν ελεύθερο.
Γιατί;
Γιατί…γιατί κάποιος Εισαγγελέας το αποφάσισε.
Του Ναυτοδικείου.
Τη γάτα θα καταλάβετε επομένως;
Καταλάβετε καλύτερα τον εισαγγελέα.
-Κατά τα λοιπά καμαρώνετε που δεν έχετε ουρά.
Μάλιστα.
Η ουρά, λοιπόν, στο είδος σας πρέπει να κόπηκε γιατί την αφήνατε πολύ συχνά απ’ έξω.
Έτσι γίνεται κάθε φορά που συμβαίνει κάτι σημαντικό τσουπ! έξω η ουρίτσα σας.
Πάει η ουρίτσα…ε, σας έμεινε η γλώσσα για να ξεχωρίζετε, εκτός απ’ την ουρά, αλλά κι αυτή λάθος τη χρησιμοποιείτε.
Σλουρπ!
-Σας χαιρετώ προσωρινώς. Πάω να βρω τον Ντάνι να πάμε βόλτα στις ροδιές χρρρ… και να χαζέψουμε τις χελώνες.
Έφαγα πολύ «πολιτισμό» και μ’ έπιασε ναυτία…αααχρρρμφ…
Κοτλέ διαγωνίως
Χαρίλαος
