Κλειστά τα σχολεία σήμερα στη Νάξο, όμως μία εκπαιδευτικός του Γενικού Λυκείου Νάξου καταθέτει την προσωπική της άποψη για την αναγκαιότητα των ανοιχτών σχολείων..
Σήμερα Παρασκευή 28/01/22 ήταν μια από τις ωραιότερες μέρες του χειμώνα και παρόλα αυτά τα σχολεία στο νησί ήταν κλειστά.
Της Σοφίας Σμιτ (*)
Το σχολείο είναι ένας τόπος που εκτυλίσσεται κάτι μαγικό, ένας τόπος όπου τα παιδιά μεταμορφώνονται από προστατευόμενα σε σκεπτόμενα και ενεργά μέλη της κοινωνίας.
Η διαδικασία αυτή δεν συντελείται απλώς μέσω της μετάδοσης της γνώσης, είναι σύνθετη και πολυπαραγοντική και προϋποθέτει την συναισθηματική σύνδεση των μελών της τάξης και την εγκαθίδρυση μιας δυναμικής ισορροπίας μεταξύ των μελών αλλά και με το διδακτικό αντικείμενο.
Κάθε φορά που κάποιος εκτός της τάξης, ο δήμος, η διεύθυνση, το υπουργείο, αποφασίζει να διακόψει την μαθησιακή διαδικασία, διαταράσσει την ισορροπία αυτή.
Κλονίζει την πίστη των μαθητών στην αναγκαιότητα της.
Κάθε φορά που το σχολείο κλείνει η κοινωνία γίνεται λίγο φτωχότερη και η τηλεκπαίδευση είναι ανέκδοτο για όποιον έχει νοιώσει την μυσταγωγία της τάξης.
Κάθε φορά που το σχολείο απαξιώνεται χάνει λίγη από την δύναμη του και κινδυνεύει να αφήσει το έργο του ανολοκλήρωτο.
Και το σχολείο εδώ και κοντά δύο χρόνια φυτοζωεί.
Ίσως η μελλοντική κοινωνία να νοιώσει ανήμπορη να καλύψει αυτό το κενό. Ίσως να είναι καλό όποιος κλείνει τα σχολεία να σταθμίζει το βάρος της επιλογής, αισθανόμενος δέος όχι απέναντι στον δάσκαλο και τον μαθητή αλλά απέναντι στον θεσμό.
(*) Η Σοφία Σμιτ είναι εκπαιδευτικός, μαθηματκός στο ΓΕΛ Νάξου
