Υποσχέσεις, λόγια, ανακοινώσεις….. Η επιγραφή στο Γενικό Λύκειο Νάξου “Μανώλης Γλέζος” χρειάζεται και την επίσημη επιβεβαίωση από το Δήμο Νάξου και Μικρών Κυκλάδων… Ο Μανώλης Χατζηπέτρος μας θυμίζει όσα ειπώθηκαν κι έμειναν σε κάποιο συρτάρι – Οι ημερομηνίες που ρίχνει στο τραπέζι
Τι περιμένει η δ/νση του σχολείου, ο Σύλλογος διδασκόντων και η τοπική Δημοτική αρχή;
Που είναι όλα όσα αναφέρονται στο ψήφισμα του Δήμου Νάξου με το άκουσμα του θανάτου του Μανώλη Γλέζου 30-3-2020;.
Ανέφερε η ανακοίνωση του Δήμου τότε για απόφαση να στηθεί προτομή του στο χωριό του, να πάρει οδός στη Χώρα το όνομα του και να εκδοθεί τόμος (βιβλίο) με τη ζωή του. Γιατί ο Δήμαρχος και το Δημοτικό συμβούλιο αδιαφορούν διπλά;
Μπαίνουμε στον δεύτερο χρόνο απουσίας του Μανώλη Γλέζου. Μία προσωπικότητα που ανάγκασε φίλους και εχθρούς να υποκλιθούν στο διάβα της. Το κενό του δεν έχει καλυφθεί. Όμως, γίνεται μεγαλύτερο όταν μένουν σε κάποια συρτάρια υποσχέσεις που δόθηκαν αλλά δεν υλοποιήθηκαν. Και το ερώτημα που θέτει ο Μανώλης Χατζηπέτρος, ένας από τους ανθρώπους που έζησαν δίπλα στον αείμνηστο αγωνιστή της Δημοκρατίας με καταγωγή από τη Νάξο είναι «γιατί;» Υπάρχει άραγε απάντηση; Γιορτή των Φώτων σήμερα. Μεγάλος Αγιασμός και τελετή των Υδάτων…
Μήπως είναι μία καλή ευκαιρία να θυμηθούμε την ανάγκη πραγματοποίησης από Δήμο, Σύλλογο Διδασκόντων αλλά και διεύθυνση Σχολείου όλων όσων είπαν ότι θα κάνουν; Υπάρχει άλλωστε και το παράδειγμα του Σαγκρίου πρόσφατα… Υπάρχει κάποιος φόβος; Ο κος Χατζηπέτρος μάλιστα προτείνει και δύο ημερομηνίες όπου μπορεί με κάθε επισημότητα η Νάξος να τιμήσει ένα δικό της παιδί…
Ας δούμε την σχετική ανοιχτή επιστολή που έστειλε στη σελίδα naxospress με την ευχή ότι η ημέρα που γιορτάζουμε να «φωτίσει τους αρμόδιους» και να προχωρήσουμε … Φωτεινές εικόνες, φωτεινές ευχές…
Ο λυκειάρχης και οι καθηγητές του Γενικού ΛΥΚΕΙΟΥ ΝΑΞΟΥ ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ μας ευχήθηκαν πριν λίγες μέρες, με αφορμή την θρησκευτική εορτή των Χριστουγέννων, λιγότερα προβλήματα και περισσότερες φωτεινές εικόνες, έχοντας φόντο το Λύκειο με την νέα ασφαλώς λαμπερή ονομασία του.
Είναι πράγματι πολύ όμορφη και φωτεινή η επιγραφή αλλά ακόμη δεν έχει επίσημα εγκαινιαστεί.
Τι περιμένει η δ/νση του σχολείου, ο Σύλλογος διδασκόντων και η τοπική Δημοτική αρχή;
Που είναι όλα όσα αναφέρονται στο ψήφισμα του Δήμου Νάξου με το άκουσμα του θανάτου του Μανώλη Γλέζου 30-3-2020;.
Ανέφερε η ανακοίνωση του Δήμου τότε για απόφαση να στηθεί προτομή του στο χωριό του, να πάρει οδός στη Χώρα το όνομα του και να εκδοθεί τόμος (βιβλίο) με τη ζωή του.
Γιατί ο Δήμαρχος και το Δημοτικό συμβούλιο αδιαφορούν διπλά;
Πρώτον δεν υλοποιούν όλα όσα ανακοίνωσαν, (ούτε καν τα έχουν δρομολογήσει) αλλά και δεν αποφασίζουν να ορίσουν ημερομηνία εγκαινίων της ποιο πράγματι “φωτεινής” επιγραφής στο νησί μας.
Τον φοβούνται και από εκεί που χαμογελαστός μας κοιτάζει;
Η τιμή, άνθρωποι του σκότους,-για να εκφραστώ ευγενικά- δεν είναι για τον ίδιο αλλά για εσάς και το νησί μας.
Ας μην μας πουν τη φθηνή δικαιολογία περί περιορισμών λόγω πανδημίας διότι έχουμε ένα υπέροχο ανοικτό προαύλιο χώρο, οι καιρικές συνθήκες είναι προβλέψιμες με την εξέλιξη της μετεωρολογίας σήμερα, αλλά υπάρχει και το προηγούμενο στο Σαγκρί πρόσφατα.
Με αφορμή τη φράση “φωτεινές εικόνες” θυμήθηκα το απόσπασμα της ανακοίνωσης του τ. Λυκειάρχη και πρωτεργάτη της επιτυχίας του προσονύμιου στην επιστολή του στον πρωθυπουργό Ματθαίο Χατζηπέτρο: “Με την προσωνυμία αυτή, θα χρωματιστεί το σχολείο… (έλεγαν οι αρνητές)
Ναι, θα χρωματιστεί λοιπόν, αλλά με το γαλάζιο και το λευκό της σημαίας μας, που για χάρη της κατέβασε τη μισητή σβάστικα, το σύμβολο του κατακτητή από την Ακρόπολη και έγινε «ο πρώτος παρτιζάνος της Ευρώπης», αψηφώντας την ίδια του τη ζωή…
Ναι, θα χρωματιστεί με το γαλάζιο και το λευκό, τα χρώματα της Ελλάδας, του Αιγαίου, των Κυκλάδων και της Νάξου Του, που τα λάτρεψε, τα υπηρέτησε με πάθος, τα τίμησε και τα δόξασε όσο ελάχιστοι, τα περπάτησε σπιθαμή προς σπιθαμή, τα τραγούδησε με τα υπέροχα ποιήματά του.”
Τι ωραία αλήθεια φράση !
Αλλά και η αντιπολίτευση στο Δήμο μας δεν βλέπω να ασχολείται ούτε με το ένα ούτε με το άλλο ζήτημα.
Μήπως περιμένουν την προεκλογική περίοδο για προσωπικά και κομματικά οφέλη;
Μην ξεχνούν ότι πρέπει να συναινεί και η οικογένεια στην όποια τελετή και δεν είναι τίποτα δεδομένο.
Δύο προτάσεις προς σκέψη
Θα προτείνω μια ημερομηνία που αξίζει να την τιμούν τα σχολεία και η νεολαία μας.
Είναι η 23η Φεβρουαρίου (Τετάρτη) που είναι η ίδρυση της ΕΠΟΝ.
Κοντινή ημερομηνία αλλά και συμβολική.
Ιδρύθηκε από αντιπροσώπους πολιτικών και αντιστασιακών οργανώσεων νέων της εποχής, οι οποίοι αποφάσισαν τη διάλυση όλων των οργανώσεων τους και τη συγχώνευσή τους στην ΕΠΟΝ που τέθηκε υπό την καθοδήγηση της ΠΕΕΑ και του ΕΑΜ. Τα μέλη της ΕΠΟΝ καλούνταν ΕΠΟΝίτες και ΕΠΟΝίτισσες. Η Κούλα Ελευθεριάδου, η Ζωρζ Σαρή και η Άλκη Ζέη ήταν ενεργά μέλη της ΕΠΟΝ όπως φυσικά και ο Μανώλης Γλέζος
Σκοποί της ΕΠΟΝ αναφέρονταν στο ιδρυτικό κείμενό της:
@ Η εθνική απελευθέρωση με βάση την ακεραιότητα της Ελλάδας.
@ Η εξόντωση του φασισμού και η αποκατάσταση της λαϊκής κυριαρχίας.
@ Η καταπολέμηση των ιμπεριαλιστικών πολέμων και η υπεράσπιση της ειρήνης με βάση την αρχή της αυτοδιάθεσης των λαών.
@ Η υπεράσπιση των οικονομικών, πολιτικών, εκπολιτιστικών και μορφωτικών δικαιωμάτων και επιδιώξεων της νέας γενιάς.
Στο ιδρυτικό κείμενο η ΕΠΟΝ αυτοπροσδιορίζεται ως οργάνωση εθνικοαπελευθερωτική, αντιφασιστική-προοδευτική, αντιπολεμική-φιλειρηνική. Γεγονός είναι ότι η ΕΠΟΝ ανδρώθηκε μέσα σε μια κρίσιμη εποχή. Κατά ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες φέρεται ότι περί αυτής είχαν συσπειρωθεί πανελλαδικά περισσότεροι από 600.000 νέοι και νέες, ενώ περί τους 30.000 εξ αυτών είχαν ενταχθεί στον ΕΛΑΣ. Εμβατήριο της ΕΠΟΝ ήταν το “Εμπρός ΕΠΟΝΙΤΕΣ”
Άραγε διαφωνεί κανείς για την πατριωτική και απελευθερωτική δράση της ΕΠΟΝ την εποχή εκείνη;
Έχει ανάγκη σήμερα η νέα γεννά από να διδάσκεται την ιστορία και τις εθνικές εξάρσεις της νεολαίας μας για τα ποιο ευγενή και πανανθρώπινα ιδανικά;
Αν η ημερομηνία δεν αρέσει ας κοιτάξουν Μάρτιο μήνα στην 2η επέτειο του θανάτου του 30 Μαρτίου.
Ας σταθεί επομένως ο Δήμος αντάξιος των προσδοκιών των πολιτών και ας αφουγκραστεί το αίσθημα της κοινής γνώμης.
Μανώλης Χατζηπέτρος
