Το εικοστό έβδομο βιβλίο του Βαγγέλη Ραπτόπουλου, το μυθιστόρημα «Λεσβία», γίνεται κινηματογραφική ταινία, σε σκηνοθεσία του Κώστα Μαζάνη – Δείτε πως μπορείτε να γίνετε κι εσείς μέλος της κινηματογραφικής παραγωγής
Η «Λεσβία» είναι το χρονικό ενός παθιασμένου έρωτα ανάμεσα σε δυο φοιτήτριες. Και ταυτόχρονα το χρονικό ενός βιασμού.
Η αθώα Μελίνα και η έμπειρη Βιβή, ένας ντοπαρισμένος χούλιγκαν, σημαδιακές συμπτώσεις, το βάσανο αλλά και το θαύμα, η πληγή αλλά και η δόξα της επιθυμίας.
Ένα μεταφυσικό θρίλερ για τη χαμένη αίσθηση του ιερού και της μαγείας που σαγηνεύει, σκλαβώνει και απελευθερώνει.
Το εικοστό έβδομο βιβλίο του Βαγγέλη Ραπτόπουλου, το μυθιστόρημα «Λεσβία», γίνεται κινηματογραφική ταινία, σε σκηνοθεσία του Κώστα Μαζάνη και παραγωγή του Γιώργου Παρασκευά και της Βάσιας Παπανικολάου της εταιρίας 2imagine.
Η γυναικεία ομοφυλοφιλία αποκτά φωνή και στον ελληνικό κινηματογράφο χωρίς φόβο αλλά με πάθος.
Αναζητούνται νέοι ηθοποιοί ηλικίας 18 – 28 ετών.
Στείλτε το βιογραφικό σας (και δείγμα δουλειάς – αν υπάρχει) στο e-mail: info@2imagine.gr
ή επικοινωνείστε τηλεφωνικά: 2130 991495-6 (11π.μ. – 12μ.μ.).
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Πώς ξεκίνησε όμως ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος να καταπιάνεται με αυτό το θέμα; Ο ίδιος ανέφερε στη σελίδα mikrofono.gr :
Άρχισα να γράφω το βιβλίο το ‘14. Έγραψα 2-3 κεφάλαια και σταμάτησα και τη μεγάλη φόρα την πήρα το ‘15 απογοητευμένος από το ΣΥΡΙΖΑ και τη διαπραγμάτευση και όρμησα σε αυτό το βιβλίο με όλη μου τη φόρα θεωρώντας αφού κοινωνικά και πολιτικά δεν ικανοποιούνται οι επιθυμίες μας, ας ικανοποιηθούμε ερωτικά.
Ο τίτλος θεωρείται αρκετά προκλητικός και ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος μας εξιστορεί την πορεία που διένυσε μέχρι να καταλήξει σε αυτόν:
Όταν πρωτοέγραψα το βιβλίο από την πρώτη στιγμή σκεφτόμουν αυτόν τον τίτλο. Όταν το τελείωσα και είπα στη γυναίκα μου, στους φίλους μου ότι θα λέγεται έτσι, αντιμετώπισα μία τερατώδη αντίδραση. Ότι έχεις τρελλάθεί, ότι δεν είναι δυνατόν να βάλεις αυτόν τον τίτλο, θα φας ξύλο και τέτοια και κάποια στιγμή με τουμπάρανε. Όταν λοιπόν συνάντησα αυτήν την κάθετη αποδοκιμασία για τον τίτλο έκανα στροφή 180 μοιρών και διάλεξα ως τίτλο Το τριανταφυλλάκι διότι το τριανταφυλλάκι είναι μία έκφραση που λέει η ερωμένη της πρωταγωνίστριας.
Αλλά τι έπαθα με το τριανταφυλλάκι. Ανακάλυψα μετά από λίγες μέρες ότι ήταν ένα πολύ γνωστό βιβλίο. Γυρίζω σπίτι μου, μπαίνω στο google και κατάπληκτος βλέπω χιλιάδες blog για το τριανταφυλλάκι. Λέω πάει αυτός ο τίτλος, κάηκε. Και γύρισα πάλι στη Λεσβία. Μία άλλη σκέψη που είχα κάνει ήταν Η Μαγεμένη.
Ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος θεωρεί ότι είναι 3 βιβλία σε 1 και εξηγεί:
Για μένα είναι 3 βιβλία μαζί αυτό το βιβλίο. Το πρώτο βιβλίο είναι ένα πολιτικό που έχει να κάνει και με αυτό που έγινε πρόσφατα και με το σύμφωνο συμβίωσης, δηλαδή ένα είδος μιλάει για την απελευθέρωση αυτής της ερωτικής μειονότητας και της κάνει κι ένα χώρο και γενικά για τους ομοφυλόφιλους όχι μόνο για τις λεσβίες. Γι’ αυτό το πρώτο βιβλίο χρησιμοποίησα ασυνείδητα μία τεχνική που την έχω δει στον Τσέχωφ. Ο Τσέχωφ είναι ο απόλυτος ρεαλιστής, νατουραλιστής της καθημερινότητας που δε γίνεται τίποτα τρομακτικό, που είναι όλα καθημερινά, χαμηλών τόνων κλπ. Ο Τσέχωφ με αυτόν τον αποστασιομένο τρόπο αντιμετωπίζει τις δραματικές καταστάσεις ως κωμικές όχι με την έννοια να βγάλουμε γέλιο αλλά τους στερεί τη δραματικότητα.
Ένα δεύτερο βιβλίο που είναι νουάρ ή θρίλερ είναι η περίπτωση του βιαστή που εκεί θυμίζει τον Πόε. Αυτό έχει μία πλευρά μεσογειακού μαγικού ρεαλισμού, παγανιστικού θρίλερ.
Και τέλος υπάρχει κι ένα τρίτο. Υπάρχει και μία πλευρά μεταφυσικής. Υπάρχουν προφητικά όνειρα. Υπάρχει αυτή η μαγεία του έρωτα που ζουν οι κοπέλες και γι’ αυτό ένας από τους τίτλους που είχα σκεφτεί ήταν Μαγεμένη για την ηρωίδα που νιώθω ότι είναι μαγεμένη.
Η βραδιά φτάνει γλυκά στο τέλος της με το Σταμάτη Κραουνάκη να διαβάζει απόσπασμα από τη Λεσβία και το Βαγγέλη Ραπτόπουλο να μη σταματά να υπογράφει βιβλία.
