Πόνος βαρύς στην τοπική κοινώνια της Νάξου από την είδηση για τον θάνατου του Σάκη Περιστεράκη, ο οποίος ζούσε με την οικογένειά του στον μακρινό Καναδά – Το αντίο από τον ξάδελφό του Θανάση Περιστεράκη
«Κι είχαμε χρόνια Σάκη μου
οι δυό μας να βρεθούμε
στη Νάξο σου χα υποσχεθεί
θα έρθω να τα πούμε
Και τώρα που θα πέρναμε
κι οι δυό τη σύνταξή μας
λέγαμε να βρισκόμαστε
στο όμορφο νησί μας
Θα άφηνες το Καναδά
και πίσω να γυρίσεις
και μια ζωή ανέμελα
σκεφτόσουν πως θα ζήσεις»
Μερικοί από τους στίχους που αφιέρωσε ο γνωστός Ναξιώτης στιχουργός Θανάσης Περιστεράκης, στο άκουσμα της είδησης ότι ο αγαπημένος του ξάδελφος, Σάκης Περιστέρης δεν είναι πια στη ζωή… Σε ηλικία 66 ετών και στον μακρινό Κανάδα (σ.σ. στα σύνορα με την Αλάσκα) άφησε την τελευταία του πνοή (σ.σ. από έμφραγμα) κι ενώ βρίσκονταν ένα βήμα πριν από την οριστική επιστροφή στη Νάξο έχοντας πάρει την σύνταξή του.
Η αλήθεια είναι ότι όσοι γνώριζαν τον Σάκη Περιστεράκη (σ.σ. και δεν είναι και λίγοι) μιλούν για ένα χαμογελαστό άνθρωπο ενώ είχαμε την τύχη εμείς στον Aegean Voice 107.5 «η Φωνή του Αιγαίου» να τον έχουμε τακτικό ακροατή ελέω Γιώργου Καμβύση. Μάλιστα μας είχε επισκεφθεί και στο τελευταίο ταξίδι στη Νάξο, μεταφέροντας εικόνες από τον μακρινό Καναδά..
Ο Γιώργος Καμβύσης τον αποχαιρέτησε λίγο νωρίτερα μέσα από τη σελίδα του στα social media με ανάρτηση της φωτογραφίας που είναι στην κεντρική θέση του άρθρου και αναφέροντας «”Εδώ είναι ο επίγειος παράδεισος ξαδελφάκι” μου έλεγες… Τώρα ο επίγειος παράδεισος είναι φτωχότερος και ο ουράνιος πλουσιότερος!»
Οσο για τον Θανάση Περιστεράκη, στη δική του σελίδα στα social media προχώρησε σε ανάρτηση του ποιήματος με τίτλο «Καλό ταξίδι, γέλιο της ζωής» και η ανάρτηση έχει ως εξής:
Χαμογελούσες κι έβλεπα
το κόσμο να ομορφαίνει
και στις καρδιές μας Αύγουστου
ήλιος μέσα να μπαίνει
Χαμογελούσες κι ήσουνα
χαρά του κόσμου μόνο
και γιατρικό το γέλιο σου
που δειώχνε κάθε πόνο
Όλοι μας σε λατρεύαμε
και εσύ μας αγαπούσες
κι αχόρταγα έπινες ζωή
πάντα και ξεδιψούσες
Ήτανε χρόνια αξέχαστα
Μέδουσα και Βεγγέρα
μα χάθηκες και μαύρισες
των φίλων σου τη μέρα
Κι είχαμε χρόνια Σάκη μου
οι δυό μας να βρεθούμε
στη Νάξο σου χα υποσχεθεί
θα έρθω να τα πούμε
Και τώρα που θα πέρναμε
κι οι δυό τη σύνταξή μας
λέγαμε να βρισκόμαστε
στο όμορφο νησί μας
Θα άφηνες το Καναδά
και πίσω να γυρίσεις
και μια ζωή ανέμελα
σκεφτόσουν πως θα ζήσεις
Βιάστηκες όμως μίσεψες
χωρίς λέξη να πούμε
αλλά να ξέρεις Σάκη μου
θα ξανανταμωθούμε!
Καλό ταξίδι αγόρι μου! Καλό ταξίδι αγαπημένο ξαδερφάκι μου!
Θα βρεις το Σωτηράκη σου, το θείο σου το Νότη αλλά και όλους τους θείους μας και θείες μας, να τους κάνεις πλάκα να γελάνε, έτσι όπως θα πίνετε τα ουζάκια σας ανέμελα!
Η οικογένειά σου θα σε λατρεύει πάντα, όπως κι όλοι οι φίλοι σου κι όσοι σε γνώρισαν!
Την Ερμιόνη σου θα τη προσέχουν, ο Αλέκος με τη Σοφία του και το Σουλάκι σου!
Ξέρω, όπου και να πας όπου και να σαι, θα χαμογελάς και θα δίνεις χαρά!
Και όλοι οι άγγελοι θα θέλουν τη παρέα σου, γιατί κι εσύ άγγελος ήσουνα! Η διαφορά? Εσύ χαμογελούσες πάντα κι έδινες σ΄ όλο το κόσμο χαρά!»
