Ο Αλέξανδρος Αρβανιτάς μας αναλύει την εβδομάδα που πέρασε, σημειώνει ότι”τα παιδία παίζει” και σχολιάζει τα δρώμενα εντός κι εκτός Ελλάδας
Το πρώτο επταήμερο του έτους είχαμε γεγονότα αρκούντως ενδιαφέροντα. Οι εξελίξεις στην Αμερική αξίζει να μελετηθούν εις βάθος, σοβαρά και όχι επιφανειακά. Ο τέως πρόεδρος δεν είναι μόνο ένα γραφικό και επικίνδυνο άτομο. Ψηφίστηκε από περίπου 75 εκατομμύρια συμπολίτες του και πολλοί είναι αυτοί που πίνουν νερό στο όνομά του. Ο πλανήτης παρακολούθησε με κομμένη την ανάσα όλη αυτή την ακροδεξιά κινητοποίηση, η οποία ήταν πράγματι εντυπωσιακή, αλλά και άκρως επικίνδυνη για όσους την υποτιμούν.
Του Αλέξανδρου Αρβανιτά
«Σεισμοί», ανασχηματισμοί και κορονοϊοί είχαν επίσης την τιμητική τους. Για να είμαστε απολύτως ακριβείς, όχι «σεισμοί» αλλά «σεισμός». Το εξωτικό Ντουμπάι… βούλιαξε, καθώς η κοσμική Αθήνα επέλεξε να υποδεχτεί εκεί το νέο έτος. Βλέπετε, οι celebrities δεν ήταν δυνατόν να γιορτάσουν στις βιλάρες τους, στις κοτεράρες τους, χωρίς ξεφάντωμα, πάρτι και οινοποσία! Από την άλλη, το 2021 μάς μπήκε με το… ακροδεξί. Ανασχηματισμός γαρ. Πάντως, καλού – κακού, ξεσκονίστε τα βιβλιάριά σας. Τι σημασία ότι δεν έχουμε βιβλιάρια. Μάλλον, όμως, εκλογές θα έχουμε. Οι αλλαγές στο κυβερνητικό σχήμα ήταν λίγες. Προφανώς, όσοι συνεχίζουν, σημαίνει ότι κέρδισαν την εμπιστοσύνη του πρωθυπουργού. Τι να είδε, άραγε, στο πρόσωπο του κυρίου Γεωργιάδη, το οποίο εμείς οι κοινοί θνητοί αδυνατούμε να αντιληφθούμε. Γιατί, αν είχαμε τόσες επενδύσεις όσες οι καθημερινές τηλεοπτικές παρουσίες του, ο τόπος θα είχε απογειωθεί. Αλλά ο κύριος Μητσοτάκης έχει το καρπούζι, έχει και το μαχαίρι. Τέλος, ο κορονοϊός δεν έχει τέλος! Λίαν προσφάτως, η Εκκλησία έκανε επίδειξη δύναμης, σχετικά με τον εορτασμό των Θεοφανίων. Μη φανταστείτε ότι ο «Κάλαχαν» της κυβέρνησης και τα ένστολα παιδιά του επέδειξαν τον τσαμπουκά που δείχνουν στις περιπτώσεις των σαματατζήδων και φωνασκούντων. Αλλά τι τα θέλετε; Δεν τα είπαμε; Ο άτιμος ιός δεν κολλάει στα ανοικτά μέρη. Και αυτό όχι πάντα. Τα νυχάδικα, τα κομμωτήρια, τα βιβλιοπωλεία και όλα αυτά τα μαγαζιά είναι φορείς μετάδοσης. Γι’ αυτό φροντίζουν η κυβέρνηση και οι λοιμωξιολόγοι της Δεξιάς του Κυρίου.
* Αν μας ρωτούσαν πού διαδραματίζονται αυτές οι σκηνές, τις οποίες βλέπουμε στην τηλεόραση, στο Καπιτώλιο, θα υποθέταμε ότι λαμβάνουν χώρα σε κάποιο κράτος της Αφρικής, άντε της Λατινικής Αμερικής. Τα γεγονότα της Τέταρτης, με τους πέντε νεκρούς, αποδεικνύουν ότι αυτή η μεγάλη χώρα είναι βαθύτατα διαιρεμένη. Από τη μια η πολυφυλετική, πολύχρωμη Αμερική της δημιουργίας, του πολιτισμού και των κινημάτων. Η χώρα που αναπτύχθηκαν κοινωνικοί αγώνες για τα δικαιώματα συνανθρώπων μας. Η χώρα που εμφανίστηκαν ρεύματα που πρόσφεραν στον πολιτισμό μια οικουμενικότητα η οποία διαμόρφωσε νέα δεδομένα στην ανθρωπότητα. Η χώρα που με την απογείωση των επιστημών συνέβαλε ώστε να λυθούν πάμπολλα προβλήματα στον πλανήτη. Από την άλλη, ζήσαμε ό,τι πιο ακραίο, μισαλλόδοξο, σκοταδιστικό και ρατσιστικό. Στην ουσία, μιλάμε για ένα ακροδεξιό κίνημα, το οποίο αμφισβήτησε στην πραγματικότητα τη λειτουργία της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Αμφισβήτησε δηλαδή τον πυρήνα της καπιταλιστικής θεσμικής λειτουργίας, τον κοινοβουλευτισμό. Η επικίνδυνη ακροδεξιά ρητορική αλλά και πρακτική ανάγκασαν την Αριστερά -κυρίως την κοινοβουλευτική- να λειτουργήσει, παγκοσμίως, με τον πιο αντιφατικό τρόπο. Να υποχρεωθεί να υπερασπιστεί θεσμούς τους οποίους κανονικά έπρεπε να βρίσκονται στην ατζέντα της Δεξιάς. Αλλά, όταν κινδυνεύουν στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα, δεν μπορείς να κάνεις πίσω. Αξιοσημείωτο το γεγονός ότι το… βαθύ κράτος έχει πολλούς υποστηρικτές στο επίσημο κράτος. Αστυνομικοί έκαναν τα στραβά μάτια στους διαδηλωτές καταληψίες. Φαντάζεστε όλοι αυτοί να ήταν έγχρωμοι, οι οποίοι επιχειρούσαν να μπουκάρουν στο Καπιτώλιο, αμφισβητώντας την ορκωμοσία του νέου προέδρου; Πόσοι θα ήταν οι νεκροί, όταν αστυνομικοί, σε μια απλή εξακρίβωση στοιχείων, αφαιρούν για πλάκα τη ζωή συμπατριωτών τους και κάνουν μαύρη τη ζωή των πολλών: των Αφροαμερικανών… Η μητρόπολη του καπιταλισμού αποτελεί δύο κοινωνίες σε συσκευασία μιας. Δύο τόσο αντίθετοι κόσμοι, οι οποίοι προϊόντος του χρόνου όλο και αποκλίνουν αντί να συγκλίνουν. Κάποια στιγμή, οι συγκρούσεις που θα ξεσπάσουν θα είναι ανεξέλεγκτες. Γιατί η ειρηνική συνύπαρξη αυτών των δυο τους δεν γίνεται να καλύπτει τα προβλήματα κάτω από το χαλί. Και τότε ενδεχομένως θα ζήσουμε κοσμογονικές αλλαγές και πρωτόγνωρες καταστάσεις…
* Ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης δεν σηματοδοτεί αλλαγή ή έστω μικρή στροφή στα προβλήματα της καθημερινότητας. Από τη στιγμή που η πολιτική δεν διαφοροποιείται, δεν παίζει σημαντικό ρόλο το πρόσωπο που καλείται να την υλοποιήσει. Όπως και να το κάνουμε, όμως, η κυρία Μενδώνη, η κυρία Κεραμέως, ο κύριος Γεωργιάδης, ο κύριος Χρυσοχοΐδης, ο κύριος Κικίλιας θεωρήθηκαν επιτυχημένοι στο έργο τους, πέρασαν τις εξετάσεις τους στον πρωθυπουργό και η παραμονή τους στο νέο κυβερνητικό σχήμα σημαίνει ότι ο κύριος Μητσοτάκης έμεινε ικανοποιημένος από τις επιδόσεις των… παιδιών του. Βεβαίως, υπήρξε και έντονο ακροδεξιό αποτύπωμα στην κυβέρνηση, με την παραμονή των κυρίων Γεωργιάδη και Βορίδη, αλλά και επιπλέον άρωμα εκλογών, ειδικά με την τοποθέτηση του τελευταίου στο υπουργείο Εσωτερικών. Η ουσία ωστόσο για μας τους «από κάτω» είναι ότι δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα απ’ όσα είχαμε συνηθίσει. Χειρότερα να γίνουν τα πράγματα εις βάρος των δυνάμεων της εργασίας, ναι. Καλύτερα, σε καμιά περίπτωση…
* Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κύριος Άδωνις δημιουργεί σχολή πολιτικής σκέψης, σοβαρότητας και κυρίως συνέπειας! Αναρωτιέται κανείς πότε προλαβαίνει να δουλέψει, όταν τον μισό χρόνο του τον τρώει περιδιαβαίνοντας τα κανάλια και ενημερώνοντας εμάς τους μπιθουλαίους. Η πρόσφατη δήλωσή του δείχνει το ποιόν του ανδρός, αλλά και πώς βλέπει εμάς τους συμπολίτες του. Μας θεωρεί χαχόλους, ελαττωματικούς στο μυαλό και κομματάκι πειραγμένους. Πάντως, πρέπει να μας έχει για τα… αχαμνά του -να το πω κάπως κομψά- γιατί η όλη στάση του αυτό δείχνει. Όχι τώρα, αλλά καθημερινά. Μακράν κερδίζει αυτόν τον τίτλο. Άνευ συναγωνισμού.
Άδωνις (1): «Ήξερα ότι θα κλείσουν τα καταστήματα, όπως ανακοίνωσε ο κύριος Πέτσας, αλλά δεν μπορούσα να πω την αλήθεια»! Δεν πιστεύω να θέλετε σχόλιο επ’ αυτού, τώρα; Για να εξηγούμαστε, έτσι;
* Άδωνις (2): «Γιορτάζουμε τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του ’21. Σταματήστε οι δημοσιογράφοι την γκρίνια (!) και βάλτε μυαλό (!)». Τι ζητά από μας ο κύριος αντιπρόεδρος; Εν ολίγοις, δεν χρειάζεται γκρίνια για τους 5.000 νεκρούς της πανδημίας ούτε κριτική στην κυβέρνηση για πράξεις, παραλείψεις ή αστοχίες της. Αφού εγκαλεί ο κύριος Γεωργιάδης τους δημοσιογράφους, βάλτε με το νου σας πώς αντιλαμβάνονται ο ίδιος και η κυβέρνηση τη λειτουργία του Τύπου. Το μόνο αναγκαίο είναι να «μπουκώνουμε» τα αφεντικά τους, προκειμένου να μας γλείφουν και εννοείται να σιωπούν. Όσο δεξιότερα τόσο καλύτερα…
* Άδωνις (3): «Είχαμε ενημέρωση από του Αγίου Δημητρίου για αναγκαιότητα καραντίνας, αλλά επικράτησε η άποψη της Ορθοδοξίας, που ήθελε ανοικτούς τους ναούς, σε μια ανοικτή και ελεύθερη πόλη». Δεν ήταν έτσι ακριβώς η δήλωση, αλλά η ουσία της ήταν αυτή. Από σεβασμό και πίστη στην Ορθοδοξία κινδύνευσε να γίνει η Θεσσαλονίκη Μπέργκαμο. Να ξέρετε ότι και μεταξύ των επιστημόνων υπήρξε κόντρα για τον τρόπο αντιμετώπισης της κατάστασης, αλλά… είπαμε. Επικράτησε η Ορθοδοξία και η Δεξιά του Κυρίου… Να θυμίσουμε μόνο ότι ο κύριος Άδωνις, πριν από λίγες εβδομάδες, έβλεπε αύξηση κρουσμάτων, λόγω συγκέντρωσης στο Εφετείο, για τη δίκη της Χρυσής Αυγής. Θυμάστε πώς το έλεγε η χήρα Μήτση, στους «Δέκα μικρούς Μήτσους»; Παράλογοοο, παρόλογοοο, παράλογοοο…
* Η ελευθερία του τύπου, η δυνατότητα άσκησης κριτικής σε οποιονδήποτε ισχυρό, η αποκάλυψη και η δημοσίευση, τελικά, μιας είδησης αποτελούν συστατικά της δημοκρατίας. Σε οποιοδήποτε πολιτικοκοινωνικό σύστημα επιβάλλεται οι δημοσιογράφοι να μπορούν απρόσκοπτα να κάνουν τη δουλειά τους, χωρίς να κινδυνεύουν για τις… συνέπειες. Αποτελεί σημαντική, ελπιδοφόρα είδηση το γεγονός της μη έκδοσης του Τζούλιαν Ασάνζ στις ΗΠΑ. Ο συγκεκριμένος κατηγορείται για παραβίαση της νομοθεσίας περί κατασκοπίας και ασφάλειας κυβερνητικών υπολογιστών. Το «έγκλημά» του; Μέσω των wikileaks αποκάλυψε περισσότερα από 700.000 αμερικανικά εμπιστευτικά και απόρρητα έγγραφα. Βεβαίως, ο άνθρωπος δεν έχει ξεμπερδέψει οριστικά με τη βρετανική δικαιοσύνη, καθώς αυτή η νίκη του είναι προσωρινή, γιατί οι Αμερικανοί αναμένεται να ασκήσουν έφεση. Στα καθ’ ημάς, τα εγχώρια media αντιμετώπισαν το γεγονός σαν να μη υπήρξε ποτέ. Άντε στην καλύτερη περίπτωση πέρασε στα ψιλά γράμματα. Τα νέα social media φρόντισαν ωστόσο να κάνουν αυτό που δεν έπραξαν τα παραδοσιακά. Σημεία των καιρών, άλλωστε. Το σημαντικότερο, όμως, είναι πως παγκοσμίως υπάρχουν θύλακες αντίστασης και φωνές που δεν σιωπούν. Όσο και αν προσπαθούν ισχυροί παράγοντες, οργανισμοί, κράτη, όλο και κάποιος «Ρομπέν των Δασών» θα βρίσκεται στον τομέα της ενημέρωσης και κάποια ανεξάρτητη, ασυμβίβαστη φωνή η οποία θα φτάνει στα αυτιά των πολλών…
* Το Ντουμπάι υπήρξε άλλο ένα θέμα, στις μέρες μας για να θυμώσεις, να εκνευριστείς. Όταν βλέπεις, όμως, τελικά ότι πυροβολείται η κοινή λογική, τότε δεν γίνεται να παρακολουθείς αμέτοχος. Οι κάθε λογής celebrities, αλλά και τα μέλη της κυρίαρχης αστικής τάξης, όπως και γκλαμουράτοι αθλητές ήταν εκεί. Αποδεικνύεται πως τα περιοριστικά μέτρα ισχύουν μόνο για μας. Ως γνωστόν, ο κορονοϊός είναι άτιμο πράγμα και κολλάει. Στα περίφημα πάρτι, όμως, στο εμιράτο, στα οποία όλη η κοσμική Αθήνα έδωσε το «παρών», δεν τρέχει μία. Γίνεται να υποδεχτείς το 2021, αν δεν καταναλώσεις τον Βόσπορο, αν δεν χορέψεις, αν δεν ξεφαντώσεις με νεαρές υπάρξεις; Εμ, δεν γίνεται. Ας πάει και ο κορονοϊός σαν το παλιάμπελο. Πώς να το κάνουμε, όμως; Όλοι είμαστε ίσοι, αλλά κάποιοι πιο… ίσοι από τους ίσους.
Ο μαρξισμός είναι η επιστήμη της προοπτικής. Ο διαλεκτικός υλισμός, ειδικά, βλέπει τα πράγματα όχι στατικά αλλά διαρκώς εξελισσόμενα. Στηρίζει την ερμηνεία του στην κίνηση, στη ζωή, στην αλλαγή και πιστεύει ότι χωρίς την ύπαρξη της τελευταίας δεν υφίσταται κοινωνική πρόοδος αλλά μόνο τέλμα στην ανθρώπινη εξέλιξη. Ο Κινέζος φιλόσοφος, Λάο Τσε, ο οποίος έζησε τον 6ο π.Χ. αιώνα, το έλεγε πιο απλά: «Αυτό που η κάμπια ονομάζει τέλος του κόσμου, η ζωή το λέει πεταλούδα»! Ας οπλιστούμε με υπομονή και να μη βιαζόμαστε, γιατί το έργο έχει πολλή ανηφόρα. Καλή μας εβδομάδα
