Πυροτεχνήματα… Μία ιστορική αναδρομή για μία τέχνη που άλλαξε την ιστορία της ανθρωπότητας…
Τα πυροτεχνήματα αποτελούν ένα εντυπωσιακό θέαμα που πλαισιώνει τις εορταστικές εκδηλώσεις σε όλο τον κόσμο για εκατοντάδες χρόνια. Πρόκειται για μία φαντασμαγορική και πολύχρωμη τέχνη που δημιουργεί θαυμασμό.
Αρχικά, τα πυροτεχνήματα ήταν απλά μια σκόνη άνθρακα, θείο και νιτρικό κάλιο και χρησιμοποιούνταν για πυροβολικά. Η ιστορία της δημιουργίας όμως είναι κάτι πιο μαγικό.
Πρώτη εμφάνιση: Κίνα 7ος αιώνας
Τα πυροτεχνήματα εμφανίστηκαν πρώτη φορά στην Κίνα κατά τον 7ο αιώνα, όπου ο κινέζικος λαός τα χρησιμοποιούσε για να διώξει τα κακά πνεύματα.
Θεωρείται ότι τα πνεύματα τρόμαζαν από τον κρότο και τα χρώματα και έφευγαν μακριά. Παρ’ όλα αυτά η χρήση των πυροτεχνημάτων δεν περιορίστηκε μόνο στην προστασία του λαού. Οι Κινέζοι συνήθιζαν να τα χρησιμοποιούν σε κάθε εκδήλωση και προσευχή.
Κάπου εκεί ξεκίνησε το επάγγελμα του πυροτεχνουργού, ένα από τα λίγα ανεξάρτητα και αξιόλογα επαγγέλματα της εποχής. Στην αρχαία Κίνα οι ειδικοί των πυροτεχνημάτων λάμβαναν τιμές και δώρα για τις δεξιότητές τους. Θεωρούνταν ως ένα από τα σημαντικότερα επαγγέλματα της εποχής.
Ωστόσο μέχρι τον 14ο αιώνα, η χρήση πυροτεχνημάτων επιτρεπόταν μόνο σε εκδηλώσεις προς τιμήν υψηλά ιστάμενων προσώπων, όπως αριστοκράτες και βασιλείς.
Ο μύθος του Μάγειρα
Σύμφωνα με γνωστό μύθο, το όμορφο αυτό παραμύθι ξεκινάει από ένα μάγειρα που έριξε κατά λάθος νιτρικό κάλιο στη χύτρα με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μία όμορφη φλόγα.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση το νιτρικό κάλιο χρησιμοποιούνταν σαν ένα υλικό μαγειρικής και συγκεκριμένα ως ένα είδος αρωματικού αλατιού.
Ο μύθος του Li Tian
Όπως σε κάθε μύθο έτσι και σε αυτόν υπάρχει και μία ακόμα εκδοχή. Θεωρείται ότι η ανακάλυψη των κροτίδων έγινε από τον κινέζο μοναχό, Li Tian. Ο Tian για να διώξει το πνεύμα του δράκου, έβαλε μέσα σε ένα κομμάτι μπαμπού ένα εκρηκτικό μείγμα και του έβαλε φωτιά. Θεωρείται ότι η έκρηξη που προκλήθηκε από το μπαμπού προκάλεσε τέτοιο θόρυβο που το κακό πνεύμα του δράκου τρόμαξε και έφυγε μακριά.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμα και μέχρι σήμερα οι κάτοικοι της πόλης γιορτάζουν την εφεύρεση των πυροτεχνημάτων στις 18 Απριλίου κάθε χρόνο.
Μεταφορά στη Δύση
Μετά την ραγδαία εξέλιξη των πυροτεχνημάτων στην ανατολή τα νέα δεν άργησαν να φτάσουν και στη Δύση. Η γνώση της πυρίτιδας πέρασε στην υπόλοιπη Ασία και έφτασε στην Δύση κατά τον 14ο αιώνα. Λέγεται ότι εξερευνητές όπως ο Μάρκο Πόλο και ίσως και κάποιοι Άραβες έμποροι, μετέφεραν την εύφλεκτη αυτή ουσία στην Ευρώπη.
Ο δυτικός πολιτισμός με όλες του τις καινοτομίες το πρόσθεσε νέες πινελιές και τα εξέλιξε ακόμα περισσότερο, με αποτέλεσμα την παγκοσμιοποίηση αυτής της τάσης. Σιγά σιγά προστέθηκαν τα χρώματα και ήχοι και τα πυροτεχνήματα άρχισαν να παίρνουν τη μορφή που ξέρουμε σήμερα.
Τα πυροτεχνήματα σήμερα
Πολλά πυροτεχνήματα γίνονται ακόμα και σήμερα με τον ίδιο τρόπου που κατασκευάζονταν στο παρελθόν. Παρ’ όλα αυτά έχουν γίνει αρκετές τροποποιήσεις. Μέσα στις σημαντικότερες περιλαμβάνονται τα νέα χρώματα όπως το ροζ και το άκουα, τα οποία δεν ήταν διαθέσιμα στο παρελθόν.
Η ραγδαία εξάπλωσή τους και η τεράστια ποικιλία που υπάρχει στο εμπόριο τα έκανε οικονομικά και προσιτά σε όλον τον κόσμο. Κάποιες στοιχειώδεις γνώσεις προστασίας και ένας πυροτεχνουργός είναι αρκετά για να μπορέσουμε να ζήσουμε την μαγεία των πυροτεχνημάτων σε οποιαδήποτε εκδήλωση.
Τον 21ο αιώνα έχουν δημιουργηθεί τόσο σταθερές χημικές ενώσεις , που απομονώνουν τις ουσίες που οφείλονται στον καπνό και την θερμότητα, με αποτέλεσμα τα πυροτεχνήματα να καταφέρουν να εισβάλουν ακόμα και στους εσωτερικούς χώρους.
Με το πέρασμα των χρόνων τα πυροτεχνήματα έφτασαν στο σημείο να σηματοδοτούν μόνο χαρμόσυνα γεγονότα. Η χρήση και η δράση τους έχει εδραιωθεί πλέον στην κουλτούρα των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο και αποτελεί παράδοση.
Πηγή: “Η Ιστορία των Πυροτεχνημάτων”
