Μία βόλτα στη νυχτερινή Νάξο… Με χρώματα σε ρυθμούς χριστουγέννων αλλά το ερώτημα παραμένει: υπάρχει κάποιο σχέδιο ή απλά τα βάλαμε όπου θεωρήσαμε ότι είναι σωστό; (δείτε φωτό)
Ξημερώματα της 8ης Δεκεμβρίου…. Λίγο πριν από τα Χριστούγεννα … Και η Νάξος αρχίζει να κινείται σε ρυθμούς εορταστικούς, Τα πρώτα (εποχικά) καταστήματα άνοιξαν χθες… Και μάλλον θα είναι και τα μοναδικά που θα ανοίξουν με βάση τις ενημερώσεις αν και ελπίζουμε ότι έως το τέλος της εβδομάδας θα δούμε μερικά ακόμη..
Οι δρόμοι έχουν τον φωτισμό που πρέπει.. Η βροχή που έχει πέσει χθες έχει αφήσει μυρωδιά, και νερό στο δρόμο.. Η μηχανή κινείται στη πόλη… Και παρακολουθούμε είτε από ψηλά (με την βοήθεια του Δημήτρη Δεουδέ) είτε στο ύψος του δρόμου πως έχει στολιστεί η πόλη….
Στην είσοδο της, στο κόμβο του Νοσοκομείου έχουμε στολισμούς… Στη Παπαβασιλείου έχουμε και πάλι το ίδιο σκηνικό με το χώρο που στεγάζονται οι άνθρωποι του Εμποροεπαγγελματικού Συλλόγου ενώ το επίκεντρο όπως βλέπουμε είναι στη πλατεία Πρωτοδικείου όπου δεσπόζει ένα μεγάλο δέντρο αλλά και το …σπίτι του Αι Βασίλη με βάση όσα ξέρουμε από τα προηγούμενα χρόνια…
Κατεβαίνουμε στη παραλιακή οδό… Φώτα αρκετά και δεν έχει φωτιστεί ακόμη η φάτνη στην πλατεία Μανδηλαρά ενώ ολοκληρώνεται η περιήγηση στις εργατικές κατοικίες όπου κι εκεί έχουμε για πρώτη φορά … φάτνη…
Όμορφα .. Ειδικά το βράδυ. Όπου λόγω απουσίας της σχετικής κίνησης υπάρχει αυτή η ηρεμία που σου δίνει το δικαίωμα να ταξιδέψεις, να ονειρευτείς..
Και το ερώτημα που αυθόρμητα έρχεται είναι: όλος αυτός ο στολισμός έρχεται μέσα από συνεργασία Δήμου – Κοινότητας και πολιτιστικών φορέων ή ανάλογης επιτροπής πολιτισμού; Υπάρχει ένας γενικότερος σχεδιασμός για την επιλογή των σημείων; Στέλνουν κάποιο μήνυμα εκεί που έχουν τοποθετηθεί ή απλά βολεύουν;
Ακούμε για πρόγραμμα εκδηλώσεων και δη διαδικτυακός λόγω της πανδημίας. Οι άλλοι δήμοι ήδη έχουν ξεκινήσει την ενημέρωση. Εμείς;
Το Χριστουγεννιάτικο δέντρο σε άλλους δήμους άναψε με συνοδεία ενημέρωσης από το Δήμαρχο, με ένα όμορφο βίντεο και με ευχές; Εμείς κάναμε κάτι και δεν το πήραμε χαμπάρι ή θεωρούμε ότι δεν είναι υποχρεωτικό; Η ότι είναι νωρίς;
Ναι, δεν είναι ωραίο να λες «κοίτα τι κάνουν οι άλλοι» αλλά δεν μπορείς όμως να περνάς τα γεγονότα έτσι απλά….
Ο χρόνος τρέχει… Οι ημέρες κυλάνε. Η καθημερινότητα μας σκοτώνει. Το χρώμα και το άρωμα Χριστουγέννων είναι αναγκαίο στη ζωή μας. Μας κάνει να χαμογελάμε. Όμως, χρειάζεται να υπάρχει ένα πρόγραμμα, ένας σχεδιασμός… Μία εικόνα ότι προχωράμε όλοι μαζί για να γιορτάσουμε την έλευση του Κυρίου… Και όχι απλά να κάνουμε ότι σκεφτούμε την τελευταία στιγμή.
Γιατί απλά τρέχεις και δεν προλαβαίνεις στο τέλος. Και το χειρότερο; Δεν το αντιλαμβάνονται όλοι… Το ζητούμενο άλλωστε αυτό δεν είναι; Να γίνουμε όλοι – μικροί και μεγάλοι – μύστες των εορταστικών εκδηλώσεων…
